Invisible String

Chapter 3

ELIJAH

Naihilig ko ang ulo ko pakanan habang pinaka titigan ang bagong painting na nasa harapan ko.

It was a plain white with a single semi colon on it, I know what it means pero bakit ito yung pinili niyang gawin? Is the painter okay?

I am holding my pinky finger siguro out of habit kapag nasa malalim akong pagiisip. Hindi kodin alam kung kailan nagsimula ang ganitong gawain ko.

Napatingin ako sa dulong bahagi ng corridor, napansin ko ang painting lumang painting duon dahil sa kulay at itsura nito.

Its a string enveloping the two hands. Parang destiny lang ang atake oh. Tiningnan ko ang name ng painter pero kagaya sa nakahilera sa section na ito ay wala itong pangalan.

1986 ang nakalagay sa baba kung kailan ito ginawa. Muli akong bumalik sa kaninang pwesto ko.

Muli kong sinulyapan ang painting sa harapan ko; semi colon means a symbol of continuation, right? A continuation of hoping that another life would appear in a different manner.

Napangiti ako at umaktong hinahaplos ang painting na ito. Bukod kasi sa may distance limit ito, syempre bawal kapitan ang mga arts na nasa loob ng Art Gallery na'to.

"Whoever the painter of these spectacular paintings and portrait, you will be okay..." mahina kong saad bago linisan ang pasilyong iyon.

Abala ako sa pagbabasa dito sa loob ng coffee shop na madalas kong tambayan, bukod kasi sa maganda ang atmosphere at view dito meron din silang free wifi.

Nagbabasa ako ngayon ng MONET or the Triumph of the Impressionism created by himself. Claude Monet. Hindi ako magaling mag pinta o kahit magdrawing I just love arts.

Naniniwala kasi ako na kagaya ko, there are people who cannot use their mouth properly to convey and deliver their feelings and put some words into it. Instead, they use their talents just like drawing and/or painting, singing, or even in dancing at marami pang iba.

I tried to paint before, kahit nga ibang mga elementary at pagdating sa higher grades schools they're trying to hone their students skills in different aspects kaya lang talagang hindi para sa akin ang pagpipinta.

Biniyayaan naman ako ng maayos na boses kaya dito ko binubuhos ang mga nararamdaman kong hindi ko masabi gamit ang sariling salita.

Napangiti ako ng madako ako sa one of the best and famous artwork ni Claude—Water Lilies. It says that it symbolize as majesty, purity, and elegance. It is associated with birth and resurrection dahil sa kakayahan nitong tumubo sa tubig.

"Elijah?" patanong na tawag sa pangalan ko ng boses lalake kaya naman napalingon ako dito. Mas naningkit naman ang mata ko nang makilala kung sino ang lalakeng ito.

Wala sa oras na naubos ata lahat ng energy ko sa katawan dahil sa presensya niya. Walang paalam itong umupo sa may harapan ko na kala mo ay close kami.

"Anong kailangan mo?" tanong ko dito habang nakatuon ang tingin sa binabasang libro. Hindi ito sumagot kaya inangat ko ang tingin ko na dapat hindi kona ginawa.

He's just staring at me na parang natutuwa sa nakikita niya kaya nairolyo ko ang mata ko na kinatawa niya. "Ansungit mo para maging mahilig sa arts" komento nito na kinakunot ng nuo ko.

"Oh don't get me wrong" agad na sambit niya dahil handa na akong bigyan siya ng explanation why I acted this way towards him.

"People who love arts such paintings are usually calm and collected, they say that they are the people who connects their physical body to their spiritual self." Paliwanag nito na kinatitig ko sa kaniya.

I never thought that these kind of words will spoken out by him, na sa lahat ng tao sa mundo sa kaniya kopa maririnig ang bagay na iyon.

"You love arts?" diretsyang tanong ko dito at siya nama'y lumawak ang ngiti na kinataka ko. Marahan siyang tumango.

"Here's your order, Sir. Have a nice date" saad ng babaeng nagdala ng order ko kasabay ng kay Adrian. Lumukot naman ang itsura ko at akmang aangal na para sabihin kay Miss na hindi kami na kahit magkaibigan nga ay hindi ngunit nauna na itong magsalita.

"Thanks, have a nice day as well" saad niya na may malawak na ngiti bago ako binalingan nito at may nakakasar na itong tingin at pilyong ngiti.

"Alam mo kung nandito kalang para asarin ako, mabuti pa lumipat ka ng table nakaka istor-" hindi kona natuloy ang sasabihin ko dahil nagsalita nanaman siya. Hilig talaga sumabat ng lalakeng to.

"I do love arts, isa sa favorite ko ay yung gawa ni Hilma af Klint na oil base paint niya." Saad nito na kinaalis ng inis ko bigla. Ibang usapan kapag Art Gallery ang topic.

"Yung mixture of pale pink and lavender with spiral?" interesadong tanong ko sa kaniya. Hindi ko napansin na ibinaba kona ang librong kapit ko at itinabi ito.

Ngumiti siya sa akin bago ito tumango. "Yeah, the name is The Dove no. 1" Pakumpirma niya sa tinatanong ko. Napangiti naman ako.

"Sige nga what's the story behind that?" paguudyok ko sa kaniya dahil may kaunti akong duda. Hindi naman kasi siya mukang into arts, para ngang hindi niya tatapunan ng tingin ang mga ganitong bagay.

"It actually one of the fourteen dove series na ginawa niya. Group IX/UW No. 25, The Dove no. 1 ang kompletong title nito." Paliwanag niya na. I focus all my attention to his explantion kaya titig na titig ako sa kaniya.

"The IX is a state law that prohibit discrimination based on sex, sexual orientation, gender, gender expression, pregnant or parenting status, and LGBTQ identity. Kaya kung mapapansin mo there's a rainbow under the heart shape." Dagdag na paliwanag nito na kinamangha ko.

Hindi ako pamilyar duon sa painting nayun dahil isang beses kolang ito napagtuunan ng pansin and I didn't search the story behind it. Kaya nang malaman ito ay sobra akong natuwa.

"Bakit Dove ang nasa title?" tanong ko dito. Ngumiti siya sa akin bago magsalita. "Drink your Ice Coffee first" saad nito at wala sa sariling humigop ako sa kape at prenteng naka tingin sa kaniya samantalang siya ay nakangiting nakatitig sa itsura ko ngayon.

"Ano na? putol naman to mag kwento e" saad ko at nag cross-arm bago umirap. "Ganito ka pala..." saad niya sa mahinang boses.

"Ano kamo?" tanong ko dito dahil hindi ko masyadong narinig ang sinabi niya. Umiling lang ito at humigop sa kape niya.

"Kaya Dove ang pangalan nuon kasi it symbolize Holy Spirit and peace. That's her intention in the first place." Sagot nito sa akin na kinatango ko naman.

"It make sense, to make a peace between differences" saad ko at tumango-tango sa sariling sagot.