Invisible String

Chapter 12

ELIJAH

Natapos ang presentasyon namin and we got an A+ as our performance sa presentation and project as well.

Nakangiti akong tumingin kay Adrian dahil gusto kong itanong sa kaniya kung matagal naba siyang nag-pipinta.

Nuong una kasi kasi ayaw niyang ipakita ang ginawa niyang paintings. Sabi niya na siya nalang ang gagawa nito, hindi ako pumayag nuon pero wala akong nagawa dahil sa kondisyon niya.

Inis ko siyang tiningnan dahil sa pagtanggi niyang tulungan namin siyang gumawa o mag-ayos manlamang sa scrapbook.

"Ganito nalang, kayong dalawa gumawa na kayo ng scrapbook and leave blanks kung saan ko dapat ididikit ang mga paintings na gagawin ko, okay ba?" Saad nito at nagtaas baba pa ang kilay nito na parang tuwang-tuwa siya sa kaniyang suggestion.

Sa huli ako ang talo dahil ang dalawang magkaibigan ay nagtulungan to convinced me. Sabi ko ako ang gagawa ng design ng scrapbook while si Jasper sa application and adjustments. Parehas kami ni Jasper nagtulungan.

Nuong una nalito pa ako kasi umayaw si Adrian na kaming dalawa ni Jasper ay bubukod ng pag-gagawan.

"Kailangan kong sumama" maikli at seryoso niyang saad at mariin akong tinitigan. "Wala kanaman gagawin duon e, magsimula kana mag paint" giit ko na kinailing nito na parang bata.

"Syempre kailangan andun ako para makapag bigay din ako suggestions!" sambit nito. Tumagal pa ng ilang minuto ang bangayan namin hanggang sa wala na akong nagawa at pumayag nalang ulit sa kagustuhan niya. Nakakadalawa kana Durian!

"Gusto ko sumama kapag gagawa ka ng painting" saad ko nang nakangiti ngunit bigla itong umiwas ng tingin. "No" saad nito. "Bawal ka sa bahay, sungit mo e" sabi nito at pilyong bumaling sa akin ng ngiti.

Kaya nagulat talaga ako dahil pwedeng madisplay yung mga paintings na gawa niyo ngayon para sa project namin.

Hindi naman sa wala akong tiwala sa kaniya pero para kasing pinagawa niya lang ang mga iyon.

Napansin ata niya ang pagkunot ng nuo ko sa kaniya kaya kumunot din ang kaniyang nuo. Nginitian ko ito para makausap siya ng maayos mamaya dahil kumikinang na talaga ang mata ko sa mga gawa niya.

"Hoy Duria- este Adrian dali na kausapin mona ako!" kulit kong saad sa kaniya na ngayon ay kumakain sa cafeteria samantalang ako ay agad na inubos ang pagkain para kulitin siya.

He look at me and then to his food kaya napatikom ako ng bibig. "Sorry" saad ko sa mahina at nahihiyang tono.

Aminin ko naman nawawala talaga ang pag katahimik ko pagtungkol sa paintings nayan.

Napatitig ako sa muka nito habang tahimik itong kumakain. I noticed the thickness of his eyebrows at iyong pilik mata niyang mahaba even his pointed nose. Hindi ko maiwasang titigan ang muka niya na parang isang painting.

Its unique. Ilang beses kong sinubukang alisin ang tingin sa mata niya but I was evasive by my own reasonings. Parang may kung anong bulate at paru-parung nabuhay sa tyan ko kaya napahawak ako dito.

Bigla naman akong natigilan nang tumingin ito sa gawi ko at nagtama ang mata namin. Tila huminto ata ang paligid? Napako ang tingin ko sa mata niya, parang nakita kona ang ganiyang mata somehwere. Parang kilala ko ang mata niya.

"Staring contest pala to, akala ko cafeteria?" pabirong boses ng babae na kinawala ng tingin ko sa harapan ko narinig ko nalang si Adrian that he tsked at tinuloy ang tahimik nitong pagkain.

"Talaga namang namumula pa siya oh" turan nito habang malawak ang ngisi niyang nakatingin sa akin bago bumaling ng tingin kay Adrian. "Kuya aba literal na babaero ka tapos tameme ka dito kay El?" saad nito.

Ilang beses kong inulit sa utak ko ang sinabi ni Sam bago ko ito nilingon na nagtataka. "Teka...Kuya? K-kuya mo'to?" turo kopa kay Adrian habang nakatingin kay Sam. Tumango naman siya and her forehead is in creased state.

"Magkapatid kayo?" saad ko na gulat na gulat. "Gaga dimo ba alam?" gulat ding tanong ni Sam sa akin na kinatango ko sa marahang paraan. Natawa ito at nahampas pa ako sa balikat.

"I thought you knew kaya diko na sinabi nuong unang usap natin na nakatingin ka kay Kuya." Saad nito sa dare-daretsong litanya na kinagulat ko. Ate ko?Talaga namang walang preno ang bibig.

Narinig ko namang nabulunan si Adrian kaya agad kong inabot sa kaniya ang bote ng tubig at tinanggap naman niya ito at uminom dito. Duon kolang narealized na it was my bottle and I already drank half of it.

"Sh!t! Kailan pa?" tanong ni Sam at may paturo pa siyang nalalaman sa aming dalawa ni Adrian na kinagulat ko. "Hoy hindi kami niyan ah! Kadiri" saad ko at natatawang umiling pa.

Tahimik lang si Adrian na bumalik sa pagkain. "Hindi kayo e tubig moyung ininuman. Indirect kiss yun!" Saad nito at bigla naman naginit ang parehas kong pisnge kaya napahawak ako dito.

"Oh tamo! Namumula ka. Nako umamin na, kailan pa?" sambit nito na may pilyong ngiti sa labi kaya naman mas pinamulahan ako.

"Sam, I'm straight. Stop being delusional" saad ni Adrian sa seryosong tono.

Hindi ko alam pero para akong nasaktan, I mean hindi naman sa akin issue yun kasi I know na talagang straight si Adrian pero kasi bakit naman ansakit pag sakaniya mismo galing?

Hindi ko naman siya gusto kaya okay lang pero teka bakit para akong kinurot sa puso?

"Oo nga" saad ko at mahinang natawa. Still wondering why it did hurt e hindi ko naman siya gusto to feel this thing. Siguro a form of rejection? Pero sabi niya crush niya ako? So meaning inaasar niya lang ako?

Ganun na nga. Said in the back of my mind.

Mabuti nalang di ako naniwala. Pero totoo kaya sinabi ni Nurse Alex? na crush ko ang taong ito?

Nilingon ko si Adrian na nakatitig napala sa akin at umiwas ito ng tingin sabay tayo. "Una na ako." Saad nito sa malamig na tono.

Tiningnan ko naman si Sam na inis na nakatingin sa Kuya niya. Magkapatid sila pero different surname?

Curious man but its not my cup to fill by their tea, kapag sila na ang nagkusang magsabi tyaka ako makikinig.

"Deadma talaga sa opinion mo, Dude!" saad ni Sam habang nag sign pa ito ng rockstar sa nakatalikod na Adrian.