Hendric Boys Series 1: And There He Was

Chapter 34

Angelo's POV

               "BABY.." Naluluhang sabi ni Andrea ng makita nya ang kalagayan ng Anak namin.

Hinawakan nya ito sa mag kabilang pisnge at iniharap sa kanya. Ngunit ang mga mata nito ay nakatuon parin sa Dati nitong tinitignan. Sa Kalmang dagat ng tagaytay.

Napa Hagulgol ang asawa ko kasabay ng pag kadurog ng puso ko sa eksenang ito.

Masyadong masakit. Dapat Hindi nangyaring ito Kung naging matapang ako.

"A-Angeline.. A-Anak... a-andito nasi M-mommy.. Please, bumalik kana sa dati.." At naisubsob nalang nya ang mukha sa kandungan Ng Anak namin.

Pero si Angeline, Still no response.

"I-I'm sorry.. I'm so s-sorry baby.." At wala ng patid ang Luha ng asawa ko.

Napatalikod ako sa kanila, And even me, I can't stop my tears from falling down.

Heck! Ang tunay na Lalaki umiiyak!

Inihilamos ko ang kamay ko sa mukha ko para kahit papaano ay maibsan ang luhang nag babadya na namang tumulo.

"This is all your fault!" Nagulat ako sa sigaw ng asawa ko kaya napa baling Ulit ako sa pwesto nila upang salubungin ng isang napaka lakas na Sampal.

"I hate you!" At Pinag papapalo pa nya ang dibdib ko pero di ako kumibo o pigilan man Lang sya.

I deserve this.

Hilam sa Luha ang mga mata nya. Puro sakit ang nababanaag ko sa mukha nya.

Wala akong Kwenta. I'm a jerk.

"I hate you!" At unti-unting humina ang pag palo nya sakin. Hanggang sa naka subsob nalang sya sa dibdib ko.

Niyakap Ko nalang sya. Ipinadama Ko sa kanya na mahal Ko sya.

"I'm so sorry.. I'm sorry Wife.." At hinalikan Ko ang bumbunan Ng ulo nya.

So she never replace her shampoo all this time?

Napangiti nalang ako, strawberry shampoo.. I really like this scent.

The scent of my Beloved wife.

"Hush down wife.." At iginaya Ko syang isiso ang aming Sarili ng marahan.

Until now. I can't believe that I'm holding her this close. This is beyond in my widest dream.. 18 years ago.

Akala ko Hindi ko na sya mahahawakan ng Ganito kahigpit.

Naramdaman ko ang pag Bigat ng ulo nya at ang pag lambot ng Tuhod nya. Kaya alerto akong nag Buhat sa kanya. Tulog na pala ang... Misis Ko.

It's good to call her again Misis Ko, it's like Coming home.

Mabilis Ko syang binuhat at nag tungo papunta sa Pintuan.

Binilinan ko muna ang nurse ng Anak ko na Bantayan muna si Gelay.

Sa master's bedroom ko sya dinala, this is our Room.. Before.

Hindi ko nga pinapapalitan ang mga Gamit dito sa loob ng kwarto, Dahil gusto kong Ganito parin Itong tignan, na parang walang nag bago.

even our Picture frames are still here. I smiled as I lay her down on our bed.

I miss you wife. I will explain to you all this, but please.. Have me back, Take me back.

-

Nagising ako dahil sa mabigat na Bagay na naka pulupot sa Bewang ko, at sa mabibigat na binti din na naka angkla sa Hita ko.