UG 22 : Fight

77 44 0
                                    

"Love is kind,peaceful,free,
accepting and happy"

ZACH

After everything that happened a while ago ay mas lalo lang nanaig ang galit ko sa Demonyong gumawa non sa kapatid ko at Kayla Yumi.


Pagod akong nakaupo dito sa waiting shed ng hospital at inaantay na malaman sitwasyon nila.

Sadly ay hindi na babalik sa dati ang dila ni Anne. Dahil sa demonyong yon! Pero thankfully ay walang ugat na natamaan ang dalawang kamay ni Danica. Si Yumi ay wala paring malay pero halata ang pamumutla ng buong katawan nito.

Ang sabi ng doctor ay siguradong trauma ang kalalabasan ng nangyari sakanila. He also said that one of them are already in suicidal thoughts...si Yumi.

I hope umayos lahat ng nangyari...

Nagulat ako ng nagsitakbuhan ang nurse na galing sa room ni Yumi.

What the hell happened?!

Mabilis kong binuksan ang room ni Yumi  kahit bawal pa.Shit! Where's Yumi?!

Nakita ko ang note na nakalagay sa higaan nya.

Don't worry I'm alright, I just need a time for myself to process everything what happened. I need to breathe. Look out for me sila Anne at Danica help them heal.. physically and emotionally.

Ps. I will not kill myself

Napakahinga ako ng maayos sa nabasa.
Atleast she's okay akala ko kung nakuha nanaman sya nung demonyong yon.

She really need time for herself...after the shit that happened earlier.

I don't know kung kailangan sya babalik or kung babalik pa sya. All I just wanted ay safe sya. Looking at us are traumatic for her....

So even it hurts...

the fact that we may not meet again...

I'll be okay..

I'll still admire her from afar without her knowing...

***


YUMI

Nang matapos ko ang sulat na iniwan ko sa higaan ko ay dali-dali akong lumabas ng silid ko dito sa Hospital.

Nagulat pa ako ng makita si Zach sa kalapit na upuan na tila malalim ang iniisip. Hindi ko na ito inabalang kausapin at mabilis na tumakbo papaalis.

Natatakot ako sa sasabihin nya..

Napabayaan ko ang Kapatid nya at si Danica. Na ako ay safe na nakakalakad habang sila ay matindi ang dinanas sa kamay ng Game Maker..

Gusto kong sisihin ulit ang sarili ko nguni't tama si Mark..hindi ko kasalan. Kasalanan ng demonyong iyon. I'm thankful na nagpakita sa akin si Mark kahit sa panaginip ko.

His words are healing...

He healed me.

Nang ligtas na makaalis ng Hospital kahit naka damit pa nila ako ay mabilis akong pumara at sinabi ang lokasyon na pupuntahan ko.

Tinanong ko kung ano'ng oras na kay manong at sinabi nitong alas-dose na ng gabi. Hindi na ako natakot dahil nagpanggap nalang akong kausap ang boyfriend kong pulis na malapit na ako kahit wala naman akong boyfriend para ligtas na makarating sa pupuntahan ko.

UNKNOWN GAME (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon