ကျွန်တော်ခင်များကို လူထင်လို့ဂုတ်ပိုးစီးမိတာပါ (Complete ✓)

အပိုင္း 11 Zaw

ရန္သူေတာ္အား စူးစမ္းျခင္း....

_______

ထန္က်င္းတည္းခိုရာ ေနရာစီသို႔သြားေန
သည္။လမ္းတစ္ေလ်ာက္မွတိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေနေသာ္ျငားလည္း အခ်ိန္မွာေရာင္နီလာခ်ိန္နီးၿပီးျဖစ္ေလရာလူသူအနည္းငယ္တို႔ လႈပ္ရွားသြားလာေနၾကသည္။ေရဘဝဲအေကာင္ေလးမွာလဲ မ်က္လုံးနက္နက္ကေလးမ်ား ဝိုင္းလ်က္ ထန္က်င္း၏ ရင္ဘက္အက်ႌအတြင္းမွ ထန္က်င္းကို ေမာ့ၾကည့္လ်က္လိုက္ပါလာခဲ့သည္။

ထန္က်င္းမွာသြားေနရင္း ကိုယ္ခႏၶာအတြင္းရွိ စြမ္းအင္မ်ားကို လွည့္ပတ္‌‌ ေအာင္ျပဳလုပ္ၿပီး ေနရာက်ေစလိုက္သည္။ထန္က်င္းစြမ္းအင္က တိုက္ခိုက္ေရးပိုင္းအထိ မသာလြန္ေသးေခ်။အကယ္၍ တစုံတရာ
အႏၲာရယ္ရွိလာပါက ‌အေကာင္ေပါက္ေလးကိုသာ အားကိုးေနရမည္ျဖစ္သည္။

ထန္က်င္းအရင္ခႏၶာကိုယ္ရွိ စြမ္းအင္မ်ားထဲမွ သန႔္စင္ျခင္းစြမ္းအင္ဘဲပါလာခဲ့သည့္
အတြက္ ကိုယ့္ကို ကိုယ္လည္းအျပစ္တင္မိျခင္းပင္။မည္သို႔ပင္ဆိုေစ ၎သန႔္စင္ျခင္းစြမ္းအင္ဟာလည္း အလြန္တရာအသုံး၀င္လွေပ၏။ယွဥ္ၿပိဳင္တိုက္ခိုက္လာတဲ့အခ်ိန္ေတြဆိုရင္ေတာ့ အသုံးမ၀င္ဘူးဆိုေပမဲ့ေပါ့။

"အာ...ေမ့ေနတာ..မင္းကိုအမည္မေပးရေသးဘူးဘဲ..."

အေကာင္ေပါက္ေလးမွာ ထိုစကားၾကားတာႏွင့္ႏွာေခါင္းရႈံ႕သည္။ၿပီးေနာက္ လက္ေသးေသးေလးႏွစ္ဖတ္ကို ပိုက္လ်က္ မ်က္ႏွာကိုတစ္ဖတ္လႊဲကာ

"မားမားကေျပာတယ္...ပါးပါးေပးတဲ့အမည္က...မေကာင္းဘူးတဲ့..."

"........"

ထန္က်င္းထပ္မံၿပီး ဆြံ႕အရျပန္ပါ၏။စိတ္ထဲကေနလည္း နတ္အရာရွိကို ေမတၱာပို႔ေနမိ၏။

စိတ္စြမ္းအင္ရွိေသာ ပစၥည္းမ်ားမွာ အလြယ္တကူ သင္ၾကားျပသႏိုင္သလို အလြန္တရာ အမိန႔္နာခံတတ္ေသာ္လည္း ပထမဦးဆုံးအသုံးျပဳတဲ့သူ၏ စကားမ်ားကိုသာ စိတ္စြမ္းအင္ရွိ ပစၥည္းမ်ားက နာခံတတ္တာျဖစ္၏။ပထမဦးဆုံး အသုံးျပဳသူက
တစ္ျခားလူထံလႊဲေပးခ်င္လွ်င္ ထပ္မံသင္ၾကားျပသ ရသည္ျဖစ္ေလရာ အခု
ေရဘဝဲအေကာင္ေပါက္ေလးမွာ ထန္က်င္းကို ပါးပါးဟုေခၚေနတာကလည္း
နတ္အရာရွိ၏သင္ၾကားေပးလိုက္သည့္အတိုင္းျဖစ္ေပလိမ့္မည္။