ကျွန်တော်ခင်များကို လူထင်လို့ဂုတ်ပိုးစီးမိတာပါ (Complete ✓)

Exart 4 (final) Zaw

ပူးျပင္းလွေသာေနမင္းကို ေက်ာေပးကာ စိုက္ပ်ိဳးထားေသာ သစ္ပင္၊ပန္းပင္ႏွင့္သီႏွံပင္တို႔ကို ‌ဂ႐ုတစိုက္ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေနတဲ့ သက္လတ္ပိုင္းလူငယ္တစ္ေယာက္၏ ေနာက္ေက်ာျပင္က ၾကင္နာေႏြးေထြးမႈေတြကို အတိုင္းသားခံစားမိလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။ပူက်စ္ေနေသာ ေနေရာင္ေအာက္တြင္ နားထင္စက္စီမွ ေခြၽးတို႔ အစုအၿပဳံလိုက္ ၿပိဳဆင္းေနခဲ့တာေတာင္ သုတ္ဖယ္ဖို႔အတြက္ စိတ္မကူဘဲ လုပ္စရာရွိေသာ လုပ္ငန္းကိုသာ တစိုက္မက္မက္ လုပ္ကိုင္ေနေသာသူ။

"ခဏနားအုံးေလ...က်စ္ေယာင္...ေနအရမ္းပူေနတာကို.."

"ေကာင္းၿပီ...ခဏေစာင့္ ဒါေလးလက္စသက္ေနလို႔..."

ႏွဖူးေပၚရွိေခြၽးစတို႔ကို အ၀တ္ၾကမ္းတစ္ထည္ျဖင့္လာေရာက္သုတ္ေပးေနေသာ လွ်ိဳပိုင္ခ်င္းက ၿပဳံး႐ႊင္လ်က္ ကြၽင္းက်စ္ေယာင္၏ ႏွာဖူးစပ္စီမွေခြၽးတို႔ကို တယုတယသုတ္ဖယ္ေပးေနသည္။

လွ်ိဳပိုင္ခ်င္းသည္ လြန္ခဲ့ေသာ3လခန႔္မွျပန္လည္ၿပီး သတိရျခင္းျဖစ္ကာ အခ်ိန္အနည္းငယ္အတြင္း ဒဏ္ရာမ်ားျပန္လည္ေကာင္းမြန္လာခဲ့ပါေသာ္လည္း အရွင္းမေပ်ာက္ေသးေခ်။သူ၏ မွတ္ဉာဏ္မ်ားကို ေကာင္းကင္ဧကၠရာဇ္ကိုယ္တိုင္ ဖ်တ္ေတာက္ထားခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ျပန္လည္သတိရႏိုင္ေခ်ဟာလည္း အင္မတန္နည္းလြန္းလွေပသည္။

မွတ္ဉာဏ္ကိစၥႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး လွ်ိဳပိုင္ခ်င္းထံမွ စကားစသံကိုမၾကားရတဲ့အတြက္လည္း ကြၽင္းက်စ္ေယာင္ ေက်နပ္မိသည္။မဟုတ္ပါက သူဘယ္လိုေျဖရွင္းျပရပါ့မလဲ။အလိမ္ညာေတြနဲ႔ျပည့္နက္ေနတဲ့ မုသားစကားဆိုရမွာကိုလည္း မႏွစ္သက္သူျဖစ္တာေၾကာင့္ အမွန္အတိုင္းထုတ္ေျပာခ်င္ရင္ေတာင္ သူ႔မွာေျပာဖို႔အတြက္ မည္သည့္အင္အားမွ မရွိေနခဲ့ေခ်။လူသားေတြေျပာၾကတဲ့'အမွန္တရားက ခါးသက္လြန္းလွတယ္' ဆိုတဲ့စကားက အမွန္ပင္ျဖစ္ေလသည္။

အတိတ္က နာၾကည္းစရာမ်ားကို သူ မေျပာျပခ်င္ေပ။အစပိုင္းလွပခဲ့တဲ့ ဇာတ္လမ္းေလးကို အစပိုင္းေလးအတိုင္းဘဲ ရွိေနေစခ်င္သည္။လမ္းခရီးတစ္၀က္မွာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ နာက်င္စရာအတိတ္၊မွတ္ဉာဏ္တစ္ခ်ိဳ႕ကိုေတာ့ သူတစ္ေယာက္ထဲတင္ မွတ္မိေနရင္ကို လုံေလာက္ေနၿပီျဖစ္၏။လွ်ိဳပိုင္ခ်င္းကို မသိေစခ်င္ေတာ့ပါ။လွ်ိဳပိုင္ခ်င္းကို သူအခုလိုမ်ိဳးေလးအျဖစ္ဘဲ ျမင္ေစခ်င္သည္။အတိတ္ကအေၾကာင္းေတြကို မွတ္မိသြားမွာ သူေၾကာက္မိသည္။