Breakeven (𝐆𝐱𝐆)-(𝐌𝐀𝐒𝐂)

Chapter 25

-Royce-

    I was waiting for a miracle to happen. Waiting for the time na sana panaginip nalang lahat ng ito. Sana magising na ako kase ang sakit sakit na. Ang sakit sakit lang. Kase hindi ako binigyan ng choices ng panahon. Gusto kong ilaban si Zhary. Pero ano ang chance na meron ako kapag pinaglaban ko sya.? Ilang beses kong binasa muli ang sulat kong hawak hawak ko na para dapat sa kanya. Hinayaan kong tumulo ang mga luha sa mga mata ko. Kase hindi naging fair sa akin ang mundo sa pagkakataong ito. Sya lang ang meron ako, sya lang yung taong pinangarap ko. Pero sya din ang taong pinatikim lang sa akin. Ilang buwan lang pinaranas sa akin na masarap palang magmahal. Na masarap pala yung magmahal. Pagmamahal na kahit kaylan hindi ko kayang bitawan. Gusto kong nagtanung sa Dios kong ano ba ang kasalanan ko para bigyan nya ako ng sitwasyon na wala akong choices kundi ang bumitaw?

    Pabagsak akong humiga sa kama at natulala sa kisame. Hinayaan kong dumaloy ang mga luha sa pisngi kong hindi maubos ubos.  "Baby, please come back home. Wake me up in this nightmare. I need you here. Wake me for this pain. " I was silently praying for who-god-knows.. that she will come back. Pero iniisip ko sa sarili ko ang mga pangakong binitawan ko sa magulang nya. Darating ang araw na okey na sya at magkakaroon ng masayang pamilya, masaya sila ng anak nya. Masaya nyang kasama ang kanyang mga magulang at kapated. Ang mga araw na hindi nya na ako kasama. Mga araw na wala na ako sa buhay nya. Mga araw na magiging okey na ang lahat sa kanya. Alam ko subra subra ko syang nasasaktan ngayon pero sana alam nya din ang nangyayari sa akin. Sana may makaalam din sa mga nangyayari sa akin.

   Nakita ko ang pag ilaw ng cellphone ko. Agad ko yung sinagot ng makita kong si Crista ang tumatawag.

   "Dude? Kamusta kana? " lalo akong nanlumo ng marinig ko ang salitang kamusta. Pakiramdam ko kase wala na akong karapatan maging okey kase ako yung nanakit.

   "Okey lang. " maiksi kong sagot. Kahit kabaliktaran yun ng nararamdaman ko.

  "Nakausap ko si Ma'am Zhary. " napapikit ako. Gusto ko na agad humagulgol kase gustong gusto kong may nagtanung sa akin ng tungkol sa kanya.

   "Oh, " hindi ko alam kong may alam pa ba akong words na salita. Pinipigilan ko lang wag magpadala sa emotion kase subrang sakit na sa pakiramdam.

    "Galit talaga sya sayo dude.. Galit sya sa ginawa mo sa kanya. Ano ba kase ang rason mo? Bakit mo ginawa yun kase alam ko naman na mahal mo sya. " gusto kong sabihin ang lahat lahat ng rason sa kanya. Para kahit papano mabawasan naman ang sakit na dinadala ko.

   "Walang rason dude. Hindi ko na talaga sya gusto. I r-really want her to stay away f-from m-me. " every words that coming from my mouths cut me deep inside my soul. Turn me into piece and bleed me to death. But I can't. I can't really tell the real reason. Kase kahit masakit, I wanna see her in a future with a happy and stable life even I'm not included.

   "Do you want me to believe that?! You freak! What's wrong tell me! I know your suffering. Pero wag mong sarilihin. Kaibigan mo ako diba? Tell me." This is the reason why I isolate myself inside the house. Kase alam ko mapapaniwala ko ang iba ang okey lang ako. Pero hindi sya. She know how to read my moves even in a silent way.

   "D-dude.. " hindi ako makapag salita ng maayos para akong sinasakal. "I-i want you to b-believe me. Just this one.. Please.. " ilang beses kong sinubukan maging maayos ang boses ko. Pero I know I didn't succeed. I don't know to express my feelings to her.  I was so hurt. So fucking damn hurt na pakiramdam ko gusto ko nalang mamatay para matakasan nalang ang realidad. I don't want to be with anyone. I just want to be alone. Kase desisyon ko to. Masakit pero kailangan kong panindigan. And saying my problem to them is not an option. Baka kapag sinabi ko sa kanila ang totoong rason, malaman pa ni Zhary at baka maging dahilan pa iyon ng pag aawayan nila ng pamilya niya. So, allowing myself to share my problem with my friends was not an option. I need to face this, alone.. Kahit na ang sakit sakit na. Kahit na gusto ko nalang mawala at maglaho. Kahit na hindi ko na kinakaya ang sakit.