Breakeven (𝐆𝐱𝐆)-(𝐌𝐀𝐒𝐂)

Chapter 27

-Zhary-

   After that night, Mel and I was started to exchange text and call. Talagang tinutuo nya ang sinabi nyang tutulongan nya akong mag move on. It's been a weeks na din since mag katext kameng dalawa. And it's been months since naghiwalay kameng dalawa ni Royce. And still I don't have any news from her. Sabi ni Mel hindi daw pumupunta doon sa tambayan nila si Royce. Sabi din ni Crista sa akin. Hindi nya nakukontak si Royce. So ganun talaga! Nag dis appear lang sya na parang walang nangyari.

    I even call Riza to say hi. At dahil matalino at mabilis makaramdam si Riza, sinabi nya agad sa akin na wala daw doon ang ate nya. Gusto ko man magtanung pero hindi ko ginawa. Kahit na ganun na katagal ang hiwalayan namin, hindi padin sya nabubura sa isip ko.

   Madalas padin akong nasasaktan sa nangyari sa amin kahit sa kabila ng lahat na nagiging okey na din ako ng paunti unti, dahil sa madalas naming pag uusap ni Mel.

    Okey naman si Mel, actually nararamdaman ko talagang she's concerned about me. At sabi ko naman sa inyo gusto kong gumanti kay Royce. Kaya naman we are officially dating now. Sa totoo lang against talaga si Junely sa amin ni Mel, pero hindi padin sya umubra kay Mel. Pati na din sa akin syempre, choice ko to.

     At wala akong pakialam kong ginagamit lang ako ngayon ni Mel, kase ako sigurado akong ginagamit ko din lang sya ngayon para matakasan ko ang sakit na binigay sa akin ni Royce.

   Minahal ko talaga ng subra si Royce. Kaya siguro hanggang ngayon hindi ko pa kayang tanggapin na sa isang iglap iniwan nya nalang ako. Na para bang ang sa gitna naming dalawa "it's never happened". Kaya naman nag uumapaw ang galit ko.

    Kase bigla nalang syang nag lahong parang bula. Pero kahit ganun ang nangyari.

    Hindi ko alam kong bakit andidito ako ngayon sa harap ng bahay nila Royce! Naasar na din ako sa sarili ko. Dahan dahan kong tinulak ang gate kase nakita ko yung bukas.

    Andito pa naman ang iba kong mga gamit kaya kong sakali mang andito sya pwedi kong irason na kukuhain ko lang mga gamit ko. Pero gusto ko talaga syang makita.

   Gusto kong marinig ang totoong rason. Kaya baka sakali na nagbago na ang isip nya at sabihin nya na sa akin ang rason bakit sya nakipag hiwalay sa akin..

   Susubukan ko din syang pakinggan kase, kahit na kame na ni Mel. Sya padin ang gusto ko. Sya lang ang gusto ko.

    Pagpasok ko sa loob ng bakuran ay tahimik ang bahay. Nagtungo ako sa main door at pagpihit ko non, ay nakabukas. Dahan dahan ko iyon binuksan at bumungad sa akin ang tahimik na loob ng bahay. Sa sala ay nakabukas ang TV pero walang nanunuod.

   Sa isang sulok ng shoe rack ay nakita ko ang malaking bag ko na enempake ni Royce noon. Napakagat labi ako. Pakiramdam ko tuloy sinasakal ako. Bumulusok ang sunod-sunod na sakit sa kaibuturan ng puso ko.

   "Sino yan? " maya maya narinig kong tanung ng papalapit sa aking kinaroonan. Nakita ko ang pagkagulat sa mga mata ni Nanay ng makita ako. "Zhary... " hindi ko alam mapigilan ang nararamdaman ko, agad akong sumalubong sa kanya at yumakap. Hindi ko din mapigilan ang mga luhang kusang kumuwala sa mga mata ko.

  Agad din akong hinayap ni Nanay ng mahigpit. Naamoy ko ang amoy ni Royce sa buong bahay.

A sea salt and citrus body wash na lalong nagpaiyak sa akin.

   "S-sorry po nay. Hindi na ako nakapag paalam sa inyo ng maayos. " anas ko ng kumuwala ako sa pagkakayakap sa kanya.

  "Okey lang anak. Upo ka muna. Ikukuha kita ng tubig. " matamis na ngiti ang binigay nya sa akin na lalong nagpalungkot ng buo kong pagkatao. She has a bright smile like Royce when Royce was happy.