Fourth Person Pov

100 46 3
                                    

     Alam yung napipilitan ka lang tumayo sa kama mo dahil sa urgent meeting ng pamilya, nakakatamad yun if you know what I mean.

    "Honey please come down. Your lola is already on the line. " Sigaw ng nanay ko na wala na atang ginawa kundi kumbensihin akong umuwi ng pinas. You know why? I tell when I get down. Having a blast party last night at the beach is insane. And waking up early this morning make me crazy enough para ndi na maghilamos at tuluyang bumaba.

  "Honey please!! " my mom shouted for atleast 1 minutes after .

"I'm coming mom! " nagmamadali na akong bumaba sa hagdan. Naratnang kong nag ipon ipon si mama at papa sa mesa habang naka on ang laptop. I wave to my grandma in the screen.

"Yellow my sweet girl, how are you. I miss you a lot. When are you coming home. " I rolled my eyes.

  "We decided to go there in vacation ma, and we decided na dyan na sya mag aaral sa pinas. " sagot ng papa ko. Yes we discussed it already. Kailangan kong umuwi sa pinas kase sa dinami dami naming magpipinsan hindi ko alam kong bakit sa akin pinamana ng lolo ko ang kanyang mga ari arian including a old house of our ancestors. Actually they decided to sell it a long time ago, pero hindi ko alam bakit nagbago ang mga isip nila at hanggang sa namatay ang lolo ko ay hindi iyon na ibenta at ipinamana pa sa akin. That's why I need to go back to Philippines, to the country I'm not familiar. Ive been there before but not old enough para matandaan ang mga bagay bagay . I was born here in Toronto. And I'm a good daughter so, I was following their wishes to go there at doon magpatuloy sa pag aaral. Kahit sa totoo lang masaya ako sa buhay ko dito. Hindi ko kailangan umuwi para lang pangalagaan ang mga pinamana nila sa akin. I didn't even know kong kaya ko nang I handle ang mga pamanang iyon sa akin. I was so satisfied with my life here.

  "I'm happy to hear that. I promise magugustuhan mo dito Hija. Marami kang pinsan dito. Mababait silang lahat. " masayang sabi ng lolo kong. Even in her old days she look so pretty. Nasa lahi na nga siguro namin ang pagiging maganda.

"Yeah mamala, and happy to be there too. See you soon but for now I need some sleep. " agad akong kumaway sa screen. "Really dad, I want to sleep more I have a class later at 3pm." Tumayo ako ngumiti sa kanilang lahat. Bumuntong hininga ang papa ko. They're a very good parents to me. I have all my freedom in the world. They give me anything that I want. Kaya naman ayaw ko silang ma disappoint sa akin. So yeah! Pumayag na ako sa kagustuhan nilang lahat na umuwi ng pinas. Ilang taon lang naman ako doon at babalik din ako. I was just planning to claim that last will and settle all what I need to do before going back here. In my life! In my freedom!. Ilang taon lang namang pag titiis yun para sa pamilya kong nagmamahal sa akin. And I have more time to enjoy my life. So that's okey for me. I don't know. But somehow I feel strange. In my heart I always had an urge to go there. But my mind is so happy to stay here. Where I can do all the things I want in my life......

Breakeven (𝐆𝐱𝐆)-(𝐌𝐀𝐒𝐂) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon