-Zhary-
It's already 2 pm ng matapos ang inuman at nagyaya na si Royce umuwi. Actually I was planning to sleep over sa bahay nila Junely pero hindi ko alam kong anong pumasok sa ulo nya bat sa bahay nya ako pinapatulog. Masaya pa naman sanang kasama ang mga tropa nya. Pero dahil na din sa may trabaho pa bukas si Royce kaya maaga na nilang tinapos. Day off ni Junely at Crista bukas so mas makakapag enjoy pa silang mag saya tonight. Gusto pa sana kameng ihated ng mga kaibigan nya. Pero hindi na sya pumayag. Tahimik na kameng naglalakad patungo sa sakayan, since magku commute kame. Mukha hindi naman sya lasing sa estado nya ngayon. Kahit na kanina pa sya nag iinom.
Tahimik lang syang nakasunod sa akin dala-dala ang aking bag. Nauuna ako ng lakad since ang bagal ng mga hakbang nya. Kaya nagdahan dahan ako para maging magkasabay kame.. Napatingin sya sa akin ng magkasabay na kame maglakad. Subrang singkit na ng kanyang mata at halos nakapikit na tingnan kong sa sideview dahil sa nainom nya siguro. Pulang pula din ang kanyang mga pisngi. Kahit na nakatingila na ako para lang makita ang kanyang mukha dahil sa mas matangkad sya sa akin.
"Tumingin ka sa dinaanan mo. " hinawakan nya ang noo ko at inikot iyon patungo sa paharap na direktion ng nilalakaran ko. Nakangisi akong Ibinalik ang mga tingin ko sa kanya.
"Can we get ice cream first, before we get to the bus? " paglalambing ko sa kanya.
"Madaling araw na bakit mo pa naiisipan mag ice cream. Tsaka malayo sa bus stop ang 7-eleven." patuloy lang kameng dalawa sa mabagal na lakad na ginagawa namin. Nasa dulo kase ng subdivision ang bahay nila Junely at wala kameng sasakyan patungo sa main gate at papunta sa bus stop kaya kailangan namin ito lakarin. Hindi naman nakakatakot maglakad since madami pa din naman labas pasok na mga naglalakad din sa loob ng subdivision at maliwanag ang paligid.
"Hmm, gusto ko lang sana kumain kase nagugutom na talaga ako. " niyakap ko ang kanyang mga braso habang naglalakad kame. Tiningnan nya lang ako nung una pero hindi nya rin tinanggal ang pagkakahawak ko. Tahimik lang syang nagpatuloy sa paglalakad. Tahimik lang din akong nakangiti habang nakahawak sa braso nya at nakadikit ang mga pisngi ko. Para kameng naglalakad habang nagbibilang ng mga bituin. Kitang kita pa naman sa kalangitin ang Venus star na ngayon ay napapalibutan ng mga makikinig na big deeper and some constellations. Hindi ko alam pero kinikilig ako kahit walang pumapailanlang pag uusap sa amin dalawa. Yung dinadama lang namin ang presensya ng isat isa.
"Royce, hindi mo ba ako type? " naglakas loob akong magtanung.
"Saan naman nanggaling ang tanung na yan?. " naninibago ako sa malambing ang mga boses nya. Hindi tinatamad, pero hindi rin masaya, it's just a calm sweet voice in my. Ears.
"I just want to know, kase mula ng sinabi ko sayong gusto kita. Wala ka naman sinagot sa akin e. Isa pa palagi mo pa din akong denededma. " I tried too hard not sounds upset but I failed.
"Bakit mo ako gusto? " seryosong tanung nya.
"Hindi ko rin alam, walang rason. Gusto lang kita. Ganun. " nagpakawala sya ng buntong-hininga.
"Eh ako gusto mo ba? " pangungulit ko sa kanya. Malapit na kameng makalabas ng main gate ng subdivision." Would you still like to eat ice cream ? O didiretso na tayo sa bahay? Medyo malayo pa babyahein natin at may pasok pa bukas. " pag iiba nya ng usapan. Hindi ko alam bakit hindi nya sinasagot ang tanung ko, mahirap bang sagutin ang tanung ko at palagi nya nalang iniiba ang usapan.
"Hmm, wag na, umuwi nalang tayo ng diretso. Inaantok nadin ako at napapagod. " matamlay kong sagot. Hindi ko na inulit pa ang tanung na yun. Siguro hindi pa sya ready sumagot. I can for the answer. Pero gusto ko lang sanang malaman kahit kaunti.
"Okey." Maikling sagot nya.
Umirap ako sa kawalan, naiinis ako kase gusto ko lang naman malaman kong bibigyan nya ba ako ng pagkakataong makilala pa sya . Masyado kase syang ilang sa akin. Hindi nya ako kinakausap gaya ng mga kaibigan nya. She communicate me, but I can always feel na naglalagay sya ng wall sa gitna naming dalawa. Kaya sinusubukan kong tibagin ang harang na yun pero ang hirap.. Ang hirap hirap nyang paaminin.
BINABASA MO ANG
Breakeven (𝐆𝐱𝐆)-(𝐌𝐀𝐒𝐂)
RomansaZhary April Monluis is a senior manager in a small company with a few branches in town. Pero bigla nalang nag resign ang kanyang supervisor ng walang abiso sa kanya kaya wala syang choice kundi mag ikot sa buong branches to take care of all the inve...