𝐃𝐀𝐑𝐊 𝐌𝐈𝐍𝐃 | ذهن تاریک

Part 4

به ساعت بزرگ شماطه دار دفتر ، نگاهی انداخت ، عجیب بود که بعد از گذشت دو ساعت هنوز مشتاق شنیدن بود و تصور آنچه بر پسر گذشته بود ، برایش سخت نبود.

" با مراسم بزرگی که برای جشن عروسی گرفت ، خواهرم رسما زنش شد. منم که جایی رو نداشتم برم به خونه اونها رفتم و اتاقی تو طبقه بالا به من دادن. کای مرد بدی نبود. حداقل به بدی برادرش نبود. فکر کنم واقعا جانگ هوآ رو دوست داشت ، ولی خب خواهرم خیلی از زندگیش راضی نبود. اون اصلا دلش نمیخواست ازدواج کنه،  خیلی آرزوها برای زندگیش داشت و خب همش به باد رفت."

پا روی پا انداخت و در برگه کوچکی که در دست داشت ،نکاتی یادداشت کرد‌. پسر خواست ادامه دهد که با صدای بلند  غرش معده اش با خجالت روی شکمش دست کشید.
مدد بزرگتر بدون  واکنش و یا کلمه ای حرف ، به یادداشت کردن ادامه داد و ناگهان از جا برخاست به سمت تلفن روی میز رفت و آن را برداشت

" خانم جانگ اگر نهار رسید و آماده است برامون بیارید ، بله برای مهمان هم بیارید. متشکرم."

پسر با خوشحالی در دل  از خدایش تشکر کرد و به زبان از وکیل کیم . مدتی بود که گرسنگی شدیدی را تحمل می‌کرد.

" متشکرم"
با شنیدن صدای پسر ، پاسخ داد
" البته، مهمان من هستی"

و با ورود منشی با سینی بزرگی از غذا  و چیدن آن رو میز بزرگ کنار پنجره هر دو با سکوت به او نگاه کردند.
بعد از صرف غذا ، وکیل که پشت میز نشسته بود به پشتی صندلی تکیه داد  . به آرامی لنزهای عینک طبی را با دستمال تمیز می‌کرد
" دقیقا چند سال توی عمارت کیم بودی؟"

پسر بعد از پاک کردن دهانش،  لب زد
" حدود ۷ سال"

با دوباره زدن عینکش ، چشم های تیزش را به پسر دوخت
" وقت امروزمون تمومه اما به طور خلاصه بگو طی اون سالها روابطت با برادرای کیم چطور بود ؟"

با مرور خاطرات،  گلویش را صاف کرد

" من با کای مشکلی نداشتم. اون با من کاری نداشت، صرفا درگیر کارای شرکت و عمارت بود و خیلی پاپیچ من نمیشد. اما خب جونگین.. اون آدم کثیفی بود. اکثرا خونه نبود ، توی کلاب و با رفقاش وقت میگذروند .  دوره دبیرستان و با هم توی همون مدرسه تموم کردیم ولی اون برای ادامه تحصیل به کالجی توی آمریکا رفت. همیشه با کای سرش دعوا می‌کرد اما خب وقتی اون رفت من نفس راحتی کشیدم"