မနက်စာထမင်းစားပွဲဝိုင်းမှာထိုင်နေသည့် မြိုင်စံအိမ်တော်မှ သခင်မလေးနှစ်ယောင်နှင့် ကောင်မလေးတစ်ယောက်မှာတော့ အသံတိတ်၍သာရှိနေကျသည်။
"နှင်း ဒီနေ့ မိုရ်လေးနဲ့ အလုပ်မသွားပဲ မမနဲ့မှအတူသွားလို့ရမလား"
ထိုစကားကြောင့် ကော်ဖီခွက်သို့လှမ်းနေသော မြင့်မိုရ်၏လက်များမှာစက္ကန့်ပိုင်းမျှရပ်တန့်သွားလေသည်။ သို့သော်လဲ ပုံမှန်အတိုင်းသာ မသိသလိုလိုနေနေပြန်သည်။
"ရတယ်မဟုတ်လား မိုရ်လေး မမ နှင်းနဲ့တိုင်ပင်စရာအလုပ်ကိစ္စလေးတွေရှိနေလို့လေ"
"ရပါတယ် မိုရ်လေးစားပြီးပြီ အရင်သွားနှင့်တော့မယ်"
နောက်တစ်ချက်လှည့်မကြည့်ပါပဲ ထမင်းစားပွဲဝိုင်းမှထထွက်သွားတဲ့ မြင့်မိုရ်ကို မုဒ္ဒြာနှင့်နှင်းမှာ ကြည့်နေခဲ့မိသည်။ သို့ပေမဲ့ မုဒ္ဒြာဟာ နှင်းကိုဘာစကားတစ်ခွန်းမှဆိုမလာပါပဲ မျက်ဝန်းများဖြင့်သာအကဲခတ်နေခဲ့သည်လေ။ ဒါကြောင့်ပင်နှင်းမှာ အနေခတ်လာရသည်။ ထို့အပြင် မမ အခုလိုလုပ်နေသည့်အပြုအမှုကိုနှင်းစိုးထိမ့်မိပါသည်။ ဘယ်လောက်ပဲသိမ်မွှေ့ပါတယ်ပြောပြော မုဒ္ဒြမြိုင်၏ အကြောင်းကိုနှောကြေနေရသူမှာ နှင်းရတုသာဖြစ်သည်လေ။ ဒါကြောင့်ပင်ချက်ချင်းဆိုသလို ထိုင်ခုံမှာထိုင်နေရင်းမှ မုဒ္ဒြာဘေးနား၌ဒူးထောက်ချလိုက်မိပါတော့သည်။
"အဟင်း ဒါကဘာအတွက်လဲနှင်း"
"နှင်းတောင်းပန်ပါတယ် မမ"
"ဘာအတွက်တောင်းပန်သလဲနှင်း"
"မမ မမ သိနေတယ်မဟုတ်လား နှင်းနဲ့ နှင်းနဲ့ မမလေးရဲ့အကြောင်းကို"
"မမ သိနေခဲ့တာ ခလေးဘဝကထဲပါနှင်းရယ် နှင်းရင်ထဲမှာဘယ်သူရှိတယ်ဆိုတာကအစ တို့သိတယ် နှင်းကို တို့ညီမလေးတစ်ယောက်လိုသဘောထားတယ်ဆိုတာနှင်းသိရဲ့လား ဒါပေမဲ့ ဘာလို့ မိုရ်လေးနဲ့မှလဲနှင်း ဟင် မမ ကိုပြောစမ်းပါ မိုရ်လေးက ဒီမိသားစုမှာ ဘယ်အခန်းကဏ္ဍကလူတစ်ယောက်လဲဆိုတာ မင်းသိနေရဲ့သားနဲ့ တနေ့ မင်းကြောင့် သူတစ်ခုခုဖြစ်သွားခဲ့ရင် တာဝန်ယူရဲလားနှင်း"
YOU ARE READING
မူပိုင်ခွင့်ပုဒ်မ
Romanceတို့အတွက် ပုဒ်မဆိုတာ အခုချိန်ထိမရှိသေးဘူး ခလေးမ။ ဒါဆိုကျွန်မကိုယ်တိုင်ရှင့်အတွက်သီးသန့်ဖန်တီးပေးမယ်လေ။
