" අශ්වින් මොකෝ අවුල.සනීප නැද්ද."
" නෑ බන් එහෙම අවුලක් නෑ."
"නැත්තෙ නෑ ඇස් දෙකත් රතු වෙලානෙ."
" එහෙම මුකුත් අවුලක් නෑ බන්."
අශ්වින් අයිය දනුශ්ක අයියගෙ මූන දිහා හිනවෙලා බලන් හිටිය.එයා ඒ හිනාවෙන් දුක හංගනව.මටවත් ඒක හොදට බැලුවෙ නැත්තන් හොයාගන්න බැරිවෙන තරමටම එයා ඒක හොදට කරනව.එයා ඒක එයාගෙ යාලුවන්ටවත් පෙන්නන්නෙ නෑ.ඇයි අයියෙ.ඒත් එයා දැන් ඒක මට කියල ඉවරයි.ඉතින් මන් එයා එක්ක ඉන්නව.
" හරි හරි ඉතින් දැන් ඒව වැඩක් නෑනෙ.දැන් ඇයි මට එන්න කියුවෙ.මන් යන්නත් ඕනේ."
" දැන්ම යන්න ඕනෙද.අපි මේ ඔයාවත් එක්කන් අශ්වින්ලගෙ ගෙදර යන්න හැදුවෙ."
" අනේ රත්තරනේ මන් කොහොමද එන්නෙ.මන් ගෙදරට කියල නෑනෙ.කියුවත් යන්න දෙයිද දන්නෙ නෑ අයියෙ."
මොනව උනත් අපේ ගෙදරින් කොල්ලො පස් දෙනෙක් එක්ක් මාව තනියම ගමනක් යවන්නෙ නෑ කියල මන් හොදටම දන්නව.යන එක ප්‍රශ්නයක් නෙවේ.යන අයයි අවුල එයාලට.අපේ ගෙදර අය කියන්නෙ පොඩි කාලයක් ආශ්‍රය කරා කියල මිනිස්සු කොයිවගේද කියල අදුරගන්න බෑලු.ඒත් මන් දන්නවනෙ මෙයාල මොන වගේ අයද කියන්න.මම ඕන කෙනෙක්ව ආශ්‍රය කරනව.ඒත් කොච්චර කියුවත් නරක පැත්තටම යනව නම් මන් එයාලව අයින් කරල දානව.අයියල නරකයි නම් මන් මේ වෙද්දිත් එයාලව අයින කරල.එයාල එහෙම් නෑ.අපෙ අම්ම ඒ උනාට මට ඕන දේකට ඉඩ දෙනව.එයාට මාව විශ්වාසයි.ඒ උනාට මන් හිතන්නෙ නෑ එයා උනත් මට තනියෙන් යන්න දෙයි කියල.එයාල මන් කියන දේ අහන හොද දරුවො ටිකක් කියල එයාලට හොදටම පැහැදිලි කරල දෙන්න මට තාම අවස්තාවක් ලැබුනෙ නෑ.
" අනේ යන්කො සිසූ.ඔයාට ආච්චිඅම්මවත් අදුන්නල දෙන්න ඕනෙ."
අශ්වින් අයිය දුක හිතෙන විදිහට ම්න්න් දිහා බලල කියුව.ම්න්න් කොහොමද ඔය ඇස් දෙක දිහා බලාගෙන බෑ කියන්නෙ අනේ.මෙච්චර වෙලා අඩල අඩල එයාගෙ මූනත් රතු වෙලා හරියට මගෙ වගේ.මට යන්නත් ඕනෙ.මන් හයියෙන් හුස්මක් අරන් ආයෙම ටිකක් කල්පන කරා.මොකද කරන්නේ....
" තව ගෑනු ලමයක් හිටිය්නම් යන්න දෙයි.ඒත් කවුරුත් නෑනෙ."
" මන් මයුමිට එන්න කියන්නම්.අම්ම යන්න දෙයිද."
YOU ARE READING
cinderella
Fantasyමේක සින්ඩරෙල්ලගෙ කතාව නම් නෙවේ. සින්ඩරෙල්ල වගෙ ලස්සන සින්ඩි කියන දගකාර ගෑනු ලමයගෙ කතාව. පාරෙදි අහම්බෙන් ඇගේ හැප්පුන ඒ කන්නාඩි දාන ලස්සන පිරිමි ලමයගෙ හැමදේම උන ඒ කෙල්ලගෙ කතාව.
