ඇන්ඩ්‍රියා දිසානායකගේ නිසල දේහය එයාගෙ කියල ඉන්න හැමෝගෙම ගෞරවම පිට තම මුනුබුරන්ගේ කරපිටින් තම පොලව යට මිහිදන් ඌ පවුලෙ සාමාජිකයන් ලගම එයාට පණ වගේ ආදරය කරපු දරුවො ටිකගෙ කදුලු ගගක් මැද මිහිදන් කරා. ආච්චිඅම්මව දන්න කියන හමෝම වගේ එයට අවසන් ගෞරව කරල යන්න ගියා. දවස් ගානක් තිස්සෙ කදුලු වලට නිවාඩු දුන්නැති අශ්වින් අයිය ආච්චිඅම්මව අවසන් කටයුතු කරන දවස වෙද්දි සෑහෙන තරම් දුර්වල වෙලයි හිටියෙ. කොටින්ම එක වචන දහයක්වත් කතා කරේ නෑ. අපෙ අම්මට තුරුලු වෙලා ආච්චිඅම්මගෙ සොහොන දිහා බලාගෙන ඉන්න අශ්වින් අයිය දිහා මන් හැමවෙලේම බලන් හිටියෙ කදුලු පුරවන්. අපෙ අම්ම අශ්වින් අයියට සෑහෙන්න ලන් උනේ මේ දවස් ටිකට. අපෙ අයිය පවා බැහැලම වැඩ වලට උදව් කරා. එයාට තාම දරාගන්න බෑ මේ වෙච්ච දේ. අඩල අඩල හෙම්බත් වෙලා තොලත් හපාගෙන හැමෝම යනකන් අශ්වින් අයිය පැත්තකට වෙලා බලන් හිටිය. අයියයි අම්මයි ගෙදර ගියේ මන් නෙතුලිත් එක්ක තව ටිකකින් එන්නම් කියල කියපු හින්ද. හැමෝම යනකන් ඉදල ආච්චිඅම්මගෙ සොහොන ඉස්සරහ දන ගහගත්ත අශ්වින් අයිය ඒ දිහා බලන් ඉන්නව. ආයෙත් අඩනව. අන්තිමට ආච්චිඅම්මට නම් පවුලෙ අය හම්බවුනා. ඒත් මගෙ කොල්ල තනි උනා. අම්මගෙයි තාත්තාගෙයි නංගිගෙයි සොහොන වලට එහාපැත්තෙන් තිබ්බ ආච්චිඅම්මගෙ සොහොනට අත තියාගෙන අශ්වින් අයිය අඩනව. එයා තාම මේ වගේ දේකට ලෑස්ති නෑ. මන් නෙතුලිව බදාගෙන ඉදල අශ්වින් අයිය ලගට හෙමීට කිට්ටු උනා. දනුශ්ක අයියයි චරිත් අයියයි යෙනුක අයියයි ශාක්‍ය අයියයි එයා ලගින් හෙල්ලුනේ නෑ මේ දවස් ගානටම. මේ මොහොතෙවත් එයාව තනි කරන්න එයාලට හිත හදාගන්න බෑ. මන් අශ්වින් අයිය ලගට ගිහින් එයාල ලගින්ම දන ගහගත්තේ කකුල උඩ තියාගෙන ඉන්න එයාගෙ අත තද කරල අල්ලන්. එයා රස්නෙයි. ඔව් මේ දවස් ටිකේම අසනීපෙන් හිටියෙ. ඒත් කොහොමවත් විවේකයක් ගන්න එයා එයාටම ඉඩ දුන්නෙ නෑ. හරියට එයා එයාගෙන් පලි ගන්න හදනව වගේ. පුලුවන් තරම් එයා එක්ක ඉන්න එකයි දැන් අපිට කරන්න පුලුවන් එකම දේ.
" අයියේ...... අපි යමු නේද."
" .......... "
" ඔයාට සනීපත් නෑනෙ. අපි ගෙදර යන්කෝ.... "
YOU ARE READING
cinderella
Fantasyමේක සින්ඩරෙල්ලගෙ කතාව නම් නෙවේ. සින්ඩරෙල්ල වගෙ ලස්සන සින්ඩි කියන දගකාර ගෑනු ලමයගෙ කතාව. පාරෙදි අහම්බෙන් ඇගේ හැප්පුන ඒ කන්නාඩි දාන ලස්සන පිරිමි ලමයගෙ හැමදේම උන ඒ කෙල්ලගෙ කතාව.
