Unicode
More than just a fantasy
Chapter.15
''ခိုက်...မမမိုးရဲ့မင်္ဂလာဆောင်ကျရင်နင်နဲ့ငါနဲ့သတို့သားသတို့သမီးအရံလုပ်ရအောင်''
''မလုပ်ဘူး''
''ဒါပေမယ့်ငါကလုပ်မယ်လို့ပြောပြီးပြီ''
''ကျစ်...နင်ဘာလို့ကိုယ့်သဘောနဲ့ကိုယ်လျှောက်လုပ်နေတာလဲ''
သူစိတ်ပျက်စွာပြောရင်းနဲ့အခန်းထဲကထွက်ခဲ့တော့သူမကနောက်ကနေထပ်ကြပ်မကွာလိုက်ကာ
''နင်ကလည်းဟာ ငါတို့ကစေ့စပ်ထားတဲ့သူတွေလေ အဲတော့သူ့သဘောကိုယ့်သဘောဆိုတာဘယ်မှာရှိလို့လဲ''
''ဘယ်လိုနေနေငါမလုပ်ဘူး...နင့်ဘာသာပြန်ပြောလိုက်...အရံတွေမပါလို့ဘာမှမဖြစ်ဘူး''
သူပြောပြီးအောက်ထပ်ကိုဆင်းခဲ့တော့ သူ့အမေနဲ့အစ်မကဧည့်ခန်းထဲကနေလှမ်းကြည့်ကာ...
''သား...ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ ဆူညံနေတာပဲ''
''ကျွန်တော်သတို့သားအရံမလုပ်ဘူးလို့ရူဘီ့ကိုပြောနေတာ''
မိုးက...
''ဘာလို့လဲ...ဒီမှာအားလုံးစီစဥ်ပြီးနေပြီကို''
''ဘယ်လိုနေနေမလုပ်ဘူးဟာ...ငါ့ဆန္ဒမပါဘဲစေ့စပ်ပွဲကိုဇွတ်စီစဥ်ရုံနဲ့အားမရနိုင်ကြသေးဘူးလား ဒီ့ထက်ပိုပြီးငါ့ကိုစိတ်အချဥ်ပေါက်အောင်လာမလုပ်ကြနဲ့''
သူဒေါကြီးမောကြီးပြောဆိုကာအိမ်ထဲကနေထွက်ခဲ့လိုက်၏။
ထွက်ခွာသွားသောသူ့ကျောပြင်ကိုကြည့်ပြီးရူဘီတစ်ယောက်မျက်ရည်တွေကျလာရသည်။
ဒေါ်ယမင်းဦးကရူဘီ့နားလျှောက်လာကာ
''မငိုပါနဲ့သမီးရယ် သားကစိတ်ထဲကပါလို့ပြောတာမဟုတ်ပါဘူး သူစိတ်ညစ်စရာတစ်ခုခုရှိလို့နေမှာပါ''
''အဲ့စိတ်ညစ်စရာကရူဘီနဲ့စေ့စပ်လိုက်ရလို့ပဲနေမှာပေါ့အန်တီ''
နှစ်သိမ့်မှပဲပိုဆိုးသွားသည့်အဖြစ်ကြောင့်ဒေါ်ယမင်းဦးမျက်နှာပူသွားရသည်။
''လာပါသမီးရယ် အဲဒါတွေထားလိုက်ပါ သတို့သမီးအရံမလုပ်ရတော့ကောင်းတာပေါ့ မကြာခင်သမီးကသတို့သမီးဖြစ်လာမှာပဲကို လာသမီး သမီးယောက်မရဲ့မင်္ဂလာပွဲအကြောင်းပြောရအောင် လာ''
YOU ARE READING
More than just a fantasy(completed)
Fantasyချစ်လျက်နဲ့ဝေးကွာခဲ့ရတဲ့ချစ်သူနှစ်ဦးပြန်လည်ပေါင်းစည်းနိုင်ပါ့မလား...
