Chapter.24

5K 168 5
                                    

Unicode

More than just a fantasy

Chapter.24

သူမတို့ရန်ကုန်ကိုရောက်တော့ညနေပင်စောင်းနေပြီ။

မိုးယံလည်းသူ့အိမ်ကိုအရင်မပြန်ဘဲ မျက်နှာပြောင်ပြောင်နှင့်ပဲမီးလေးအိမ်မှာသာနေနေလိုက်၏။

မျက်နှာပြောင်တယ်ပြောရ​အောင်လည်းသူတို့ဘက်ကစမှားတာမှမဟုတ်တာပဲလေ။

''ယောက်ဖ...မိုးရော မိုးအခုဘယ်လိုနေလဲ''

မျက်တွင်းတွေညိုပြီးမျက်နှာတစ်ခုလုံးအဆီတဝင်းဝင်းနဲ့လူကလည်းပိန်မဲခြောက်နေသောမင်းထွဋ်သူ့အနားကပ်ကာမေး၏။

''ခင်ဗျားနဲ့မဆိုင်ဘူးထင်တယ်နော်''

''ဖြေပါကွာ ဖြေပါ မိုးဘယ်လိုနေလဲ''

''သူတို့အိမ်ထောင်ရေးအရမ်းအဆင်ပြေတယ် မမကအခုကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီ သားလေးတဲ့''

''ဟင်!''

ချက်ချင်းဆိုသလိုပဲ မင်းထွဋ်ကဟီးခနဲငိုချ၏။

''အီးးး ဟီးးး ငါကလေ...မိုးကိုအရမ်းကိုချစ်တာ''

မိုးယံ သူ့အားစိတ်ပျက်သလိုကြည့်လိုက်၏။

တစ်ကယ်ကိုမုန်းစရာကောင်းလိုက်တာ။

ထိုစဥ် လုံးလုံးကနီရဲဖောင်းအစ်နေတဲ့မျက်လုံးလေးတွေနဲ့သူတို့နားရောက်လာပြီး

''ရှင်မပြန်သေးဘူးလား ဘာလုပ်နေတာလဲ''

''ခဏလေးတော့နေပါရစေဦး မီး​လေးလိုအပ်တာတွေကိုကိုကိုလုပ်ပေးချင်လို့''

''မလိုဘူး ပြန်ပါ...ကျွန်မကိုယ့်ဘာသာတောင်အပူတွေများနေတာ ရှင့်ကိုမြင်ရင်ပိုပြီးပူလောင်ရတယ်''

''မီးလေး''

''ပြန်ပါဆို!''

သူမ,အော်လိုက်မှသူလည်းမျက်နှာငယ်လေးနဲ့အိမ်ထဲကနေထွက်သွားလေ၏။

''ညီမလေး...မိုးကသားလေးတောင်ရနေပြီတဲ့''

''ကျစ်...ကိုကြီး...အခုကဖွားဖွားအသုဘနော် ဘာလို့အဲ့မိသားစုကိုပဲပါးစပ်ကမချနိုင်ဖြစ်နေရတာလဲ''

''ငါ...ငါ''

လုံးလုံး,စိတ်ပျက်စွာနဲ့ပဲနေရာကနေလှည့်ထွက်ခဲ့လိုက်၏။

More than just a fantasy(completed)Where stories live. Discover now