More than just a fantasy(completed)

Chapter.22

Unicode

More than just a fantasy

Chapter.22

ဒေါ်ယမင်းဦးရဲ့ကားလေးကလုံးလုံးတို့မိဘတွေရဲ့အိမ်ရှေ့မှာထိုးရပ်သွားလေ၏။

ကားပေါ်ကဆင်းသည်နှင့်ဒေါ်ယမင်းဦးကအိမ်ရှေ့ကခေါင်းလောင်းလေးကိုလှုပ်လိုက်သည်။

ချက်ချင်းဆိုသလိုပဲ ဒေါ်ဆွေဆွေကအိမ်ထဲကထွက်လာပြီး ဒေါ်ယမင်းဦးအားမြင်သည်နှင့်တွန့်ဆုတ်တွန့်ဆုတ်ဖြစ်သွားကာ

''ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ''

''စကားလေးပြောချင်လို့''

ဒေါ်ဆွေဆွေကခြံတံခါးဖွင့်ပေးလိုက်ပြီးမှ...

''ဝင်ပါ''

ဒေါ်ယမင်းဦးကအိမ်ထဲဝင်သွားသည်နှင့် ဒေါ်ဆွေဆွေကခြံတံခါးကိုပိတ်ပြီးနောက်ကနေလိုက်လာခဲ့လိုက်သည်။

ပြီးတာနဲ့သူ့အမေနဲ့သူ့ယောကျ်ားကိုလှမ်းခေါ်၏။

လူစုံပြီဆိုသည်နှင့်ဒေါ်ယမင်းဦးကသူ့ပိုက်ဆံအိတ်ထဲကစာရွက်လေးတစ်ရွက်ကိုထုတ်ကာ ဒေါ်ဆွေဆွေတို့ရှေ့ချပေးပြီး

''သိန်းငါးရာတန်ချက်လက်မှတ်''

''ဘာအတွက်ပေးတာလဲ''

''ရှင်တို့သမီးနဲ့ရှင်တို့ဖုန်းပြောနေတာကိုကလေးကကြားသွားပြီးသူ့အမေအစားစိတ်မကောင်းဖြစ်နေတာ အဲဒါကလေးကသူ့အဖေဆီကပိုက်ဆံလာချေးတယ်လေ ကျွန်မသားကလည်းသူ့ဇနီးနဲ့သမီးနဲ့စိတ်မချမ်းမသာဖြစ်နေလို့ကျွန်မကိုလာကူညီခိုင်းတာ''

''ကျွန်မတို့မယူဘူး ဒီပိုက်ဆံကဘာအတွက်လိုတာလဲဆိုတာကိုရောမယမင်းကသိလို့လား''

''သိဖို့မလိုပါဘူး အဓိကကကျွန်မမြေးစိတ်ချမ်းသာဖို့ပဲ''

''ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ကျွန်မတို့မယူဘူး ကိုယ့်ပြဿနာကိုကိုယ့်ဘာသာရှင်းနိုင်ပါတယ် အဲ့ချက်လက်မှတ်ကိုပြန်ယူသွားပါ''

''လက်ခံထားပါ မဟုတ်ရင်အဲ့ပိုက်ဆံကိုဘယ်ကရမှာလဲ''

''ဘယ်ကရရပါ အဲဒါကျွန်​​တော်တို့ကိစ္စ ခင်ဗျားအဲ့ချက်လက်မှတ်ကိုပဲပြန်ယူသွား''