Unicode
More than just a fantasy
Chapter.20
လုံးလုံး,မိုးယံတို့အိမ်ရှေ့မှာအချိန်အကြာကြီးရစ်သီရစ်သီလုပ်ပြီးမှ စိတ်ဆုံးဖြတ်ပြီးအိမ်ထဲသို့ဝင်ခဲ့လိုက်၏။
သူမအိမ်ထဲဝင်ခဲ့တော့ သမီးကမမမိုးနဲ့အန်တီတို့ကြားမှာထိုင်နေပြီးစကားတွေပြောနေလေသည်။
''သမီး''
''ဟာ မေမေ''
သမီးကသူမဆီပြေးလာသည်။
''လုံးလုံး''
''နေကောင်းတယ်နော်မမမိုး''
''ကောင်းပါတယ်''
''အဲဒါဆိုသမီးကိုပြန်ခေါ်သွားတော့မယ်နော်''
ပြောပြီးသည်နှင့်လုံးလုံးလည်းသမီးလက်ကိုဆွဲကာအိမ်ထဲမှထွက်လာခဲ့လိုက်လေ၏။
''ခဏလေးလုံးလုံး''
မမမိုးရော အန်တီရော ကိုကိုရောကသူမနောက်ကလိုက်လာကြလေသည်။
''ခဏနေပါဦးသမီး''
''ဟုတ်အန်တီ''
အန်တီကသူမလက်ကလေးကိုလာကိုင်ကာ
''သမီးရယ် ဘာလို့ဒီလိုကိစ္စကြီးကိုအန်တီတို့ကိုမပြောဘဲနဲ့တိမ်းရှောင်နေခဲ့တာလဲ''
''ဟုတ်သားပဲလုံးလုံးရယ် မမတို့ဘယ်လောက်တောင်ရင်နာရလဲသိလား''
''ပြောဖို့မလိုဘူးထင်လို့ပါ အဲတုန်းကနှစ်ဖက်မိသားစုကအရမ်းရှုပ်ထွေးနေခဲ့တာလေ''
''မဟုတ်တာ ကလေးကိစ္စသာသိရင်မမတို့ကအခုလိုအဖြစ်ခံမှာမဟုတ်ဘူး''
အန်တီနဲ့မမမိုးကအရင်ကအတိုင်းစိတ်သဘောထားပြည့်ဝနေကြတုန်းပါပဲ။
သူမတို့မိသားစုကသာသူတို့အပေါ်မရိုးသားသလိုဖြစ်ခဲ့မိတာ။သူတို့စကားပြောနေတုန်းမှာပဲငယ်လေးကအိမ်ထဲသို့ပြန်ဝင်သွားလေ၏။
''ပြီးခဲ့တာတွေပြီးပါစေတော့ အခုလည်းဒီအတိုင်းနေသားကျနေပါပြီ ဘာကိုမှမလိုအပ်တော့ဘူး''
''ဒါပေမယ့်မြေးလေးကအဖေလိုအပ်နေတယ်လေ''
''လုံးလုံးတစ်ယောက်တည်းအင်အားနဲ့သမီးကိုဒီအရွယ်ထိပြုစုပျိုးထောင်လာတာပါအန်တီ''
YOU ARE READING
More than just a fantasy(completed)
Fantasyချစ်လျက်နဲ့ဝေးကွာခဲ့ရတဲ့ချစ်သူနှစ်ဦးပြန်လည်ပေါင်းစည်းနိုင်ပါ့မလား...