Unicode
More than just a fantasy
Chapter.28
''လေးလေး...သမီးဖေဖေနဲ့မေမေကဘယ်တော့ဘာမှာလဲ''
မင်းထွဋ် သူ့ပေါင်ပေါ်ထိုင်နေသောတူမဖြစ်သူအားငုံ့ကြည့်လိုက်၏။
သူမိုးညိုခိုင်းတဲ့အတိုင်းကလေးကိုပြန်ပေးဆွဲဖို့ချောင်းနေတုန်းမှာ ကလေးကသူ့အဖေတို့ခြံထဲမှာတစ်ယောက်တည်းဆော့နေတာကိုတွေ့ခဲ့ရလေ၏။
ကံကောင်းချင်တော့ခြံတံခါးကြီးရဲ့ဘေးကလူတစ်ကိုယ်ဝင်စာတံခါးပေါက်ကသော့မခတ်ထားဘဲဂလန့်ထိုးရုံသာထိုးထားသည်မို့သူလက်လျှိုကာတံခါးကိုဖွင့်ပြီး ကလေးကိုခြံထဲထိဝင်ခေါ်ခဲ့တာပင်။
ကလေးကလည်းသူ့ဦးလေးမို့အသံမထွက်ဘဲသူနဲ့အတူလိုက်ပါလာခဲ့လေသည်။
''လေးလေးလို့...မေးနေတာကို''
''ခဏနေကျလာလိမ့်မယ်''
''ဟုတ်''
ထိုစဥ် ဂိုဒေါင်ရှေ့မှာကားတစ်စီးထိုးရပ်သွားပြီး ကားပေါ်ကနေမိုးယံနဲ့လုံးလုံးတို့ဆင်းလာကြလေ၏။
သူတို့ပေးတဲ့လိပ်စာကမြို့ပြင်ပင်ရောက်တော့မည်မို့ သူတို့ရောက်တော့မှောင်ရီပင်ပျိုးနေပြီ။
''ကိုကို့နောက်မှာနေမီးလေး''
မိုးယံကသူမအားသူ့နောက်ပို့လိုက်ပြီးသူကပိုက်ဆံထုပ်ကိုဆွဲကာဂိုဒေါင်ထဲသို့ဝင်ချလာလေ၏။
''ဟာ ဖေဖေ''
ငယ်လေးကဖအေကိုတွေ့သည်နှင့်ဝမ်းသာအားရပြေးသွားမယ်လုပ်တော့မင်းထွဋ်အသွားမခံဘဲကလေးအားခပ်တင်းတင်းဖက်ထားကာနေရာကနေထရပ်လိုက်၏။
''သမီးကိုလွှတ် ဖေဖေ့ဆီသွားမလို့''
''သမီး''
''မေမေ''
လုံးလုံး,အစ်ကိုဖြစ်သူကိုနာနာကျည်းကျည်းကြည့်ကာ
''ကိုကြီးဘယ်လိုများခုလိုလုပ်ရက်တာလဲ ဒါကိုကြီးတူမနော် ကိုကြီးလူမှဟုတ်သေးရဲ့လား''
''ငါလည်း...လုပ်ချင်လွန်းလို့မဟုတ်ပါဘူးဟာ''
ထိုစဥ် ယောကျ်ားငါးယောက်ကသူတို့နားရောက်လာပြီးမင်းထွဋ်အားသူတို့ဘက်ဆွဲခေါ်ကာ
YOU ARE READING
More than just a fantasy(completed)
Fantasyချစ်လျက်နဲ့ဝေးကွာခဲ့ရတဲ့ချစ်သူနှစ်ဦးပြန်လည်ပေါင်းစည်းနိုင်ပါ့မလား...