City Lights & Country Hearts (SS #1)

Chapter 08: Leave

"Good morning, Friend."

I quickly pushed him away kaya ako nahulog sa kama. I am shirtless, tapos siya pa 'yong katabi ko. What the fuck is happening?!

Tumayo akong namamanhid ang pwetan sa pagbagsak ko. I directly went to the bathroom to check myself up. Nang makitang ayos lang ako, kaagad kong kinuha ang bathrobe ko't sinuot ito.

"Ba't ka nasa kwarto ko?!"

He squinted his eyes at my loud voice. Napahikab siya at nagstretch pa nga. His bedroom hair is making me go crazy. That's a confirmation nga dito nga siya natulog, na natulog siya katabi ko.

"Friend, ikaw itong ayaw akong paalisin." Sagot niya which made me more mad. Nakanguso oa niyang sinabi 'yon habang nakahawak sa comforter ko't animo'y tinatakpan ang kaniyang katawan. Ha. As if may ginawa ako sa kaniya kagabi.

I threw the closest thing nearby, pasalamat siya at hindi iyon kutsilyo. Even if I said don't leave, he still could've left! Wala ako sa sarili kapag nalasing, aware 'yan sina Lionel, kaya kung magc-club kami ako yung driver. I don't drink much.

"Fuck off!" Inangat ko 'yong stool chair at itatapon sana sa kaniya. He scurried, off the bed, at saka nagmamadaling lumabas ng kwarto ko.

Kinalma ko ang sarili ko't umupo sa kama. I don't remember a thing from yesterday. Kinuha ko ang cellphone ko sa ibabaw ng side table.

The usual na bumabaha ang mga notification. I ignored it all at binuksan ang message from Mama.

Mama: Kamusta ang pasyal?

Me: I blacked out. Nakainom ako kagabi.

Mama: Kaka-selpon mo 'yan, anak! Naiuwi ka naman ng maayos ni Dong?

Me: Don't mention that fucker!

I turned off my phone at muling bunalik sa banyo para ayusin ang sarili. Punong-puno ang tiyan ko't parang nahihilo—hangover.

Pagkababa ko'y kumakain na sila manang. Kaagad niya akong nilapitan at inilapat ang kaniyang kamay sa noo ko.

"Okay ka lang ba, Toto? Nakibot ako nga 'di ka na magising sa sasakyan," nag-aalalang sabi ni manang with mixed Tagalog at Hiligaynon. Marahan kong tinanggal ang kamay niya sa noo ko.

"May hangover lang nang," I assured her at pumunta na sa pwesto ko para kumain.

"Buti na lang talaga at upod natin si Dong. Ay nako! Naiyawan man siya sa kmo, Toto."

"Sabi niya, nahirapan daw si Dong sa'yo." Pagsasalin ni manong Israel na kasama namin sa hapag ngayon.

"Mahina lang pala ang alcohol tolerance mo, hijo." Dagdag pa niya at tumango na lamang ako. Nagsimula na akong kumain, buti at may sabaw na niluto si manang.

But, I'm craving for buko juice. Malamig na buko juice. I wonder if merong available buko.

"Oh! Bilis mo Dong ah," biglang sabi ni manang. Hindi ko nilingon ang mokong at nagpatuloy lamang sa pagkain.

I know I should be thanking him for safely bringing me home. Pero ang matulog sa tabi ko? That's not right for me. Over acting ako, okay?

"Friend, okay ka na? Heto buko juice, pampa-tanggal hangover."

Napahinto ako at napatingin sa isang glass ng malamig na buko juice sa tabi ng plato ko. This is what I was craving for kanina.

Kinuha ko 'yon at ininom. Naubos ko kaagad, walang halong gatas at pure buko lang talaga siya. Kulang pa kaya I turned my head towards him.

"Ilagay mo sa isang pitsel, lagyan mo rin ng maraming ice." Utos ko sa kaniya bago nagpatuloy sa pagkain.

"Sarap na sarap friend ah." He commented. Kung hindi lang talaga masama pakiramdam ko baka pinatulan ko na siya.