City Lights & Country Hearts (SS #1)

Chapter 36: ValdeDrama

"Shall I fetch you later?" Tanong ko kay Tyson at tinignan ang kaniyang repleksyon mula sa whole body mirror sa kaniyang kwarto.

Naroon pa siya sa kama, nakaangat ang itaas na katawan niya while using his arm to support his weight, nakatingin lang din siya sa'kin habang nagbibihis ako sa harap niya. He looked dashing and tempting on the bed, parang ayaw ko na tuloy magtrabaho. Pero hindi p'wede dahil last day ng shoot ngayon and I promised a treat for the casts and crew.

"Kahit 'wag na, Boo. May sasakyan naman ako," he answered while running his fingers on his hair.

Napaismid ako. "If you're worrying about Hugo... I already told you that it was just a joke, Tyson." I said while zipping my pants up.

Sa kalagitnaan ng pagbabayo niya sa'kin sumuko ako. Naka limang rounds kami kagabi! Halos maging ube halaya na rin ang katawan ko ngayon sa dami ng mga markang iniwan niya sa'kin! Putcha.

Kaya heto ako ngayon at magtitiis sa init, walang choice kundi mag-turtleneck. Pasalamat nalang talaga ako at fitting pa rin ito sa role ni Zion. Suot-suot ko ngayon ang itim na turtleneck na nahalungkat ko sa mga damit na iniwan ko rito sa apartment niya. Thank God at mayroon akong nadala rito. Kung hindi, ilang oras akong tatagal sa salamin kaka-tabon ng makeup sa mga chikinini niya.

After last night, I promised to myself na hinding-hindi ko na siya ijo-joke time. Halos mawalan na ako ng malay habang ginagawa namin 'yon. Ilang beses na nga rin akong halos sumuko sa dami ng posisyon naming dalawa. Putang ina!

Gigil na gigil ang gago.

Kaya wala akong nagawa kundi umamin sa kaniya na wala talagang may namamagitan sa'min ni Hugo. Ngunit hindi siya naniwala. Kaya naman pinatunayan ko talagang hindi ko ex si Hugo, dahilan para umabot kami hanggang 4 a.m. sa bahay-bahayan naming dalawa. Ang sakit ng katawan ko ngayon, lintek.

"I-It's not about that guy, Boo." Pagde-deny niya pero halata sa hitsura niya na about talaga kay Hugo.

Hindi pa ba sapat ang kagabi, Tyson? Gusto mo ba talagang malumpo ako for the whole week?!

I rolled my eyes at him through his reflection on the mirror. Umalis ako sa harap ng salamin at saka nilapitan ang nagmumukmok kong jowa sa kama. Ang hirap pa namang suyuin ng isang 'to.

Nakapameywang ko siyang hinarap. "Really, Tyson?"

Tumango siya na parang isang bata. Napailing nalang ako sa kaartehan ng mokong at umupo sa kama, katabi niya.

"Hoi, Ybañez!" Pagtawag ko. He immediately turned to me.

Inangat ko ang hem ng suot kong damit, revealing the hickeys he left me last night. Pudpod ng chikinini ang tiyan ko hanggang sa leeg. Mayroon pa sa mga hita at likod ko.

"Kita mo 'to? Hindi pa ba sapat ang mga 'to para paniwalaan mo ako?" I asked, narrowing my eyes on him while pointing at the kiss marks on my abdomen.

Kitang-kita ko ang pagbilog ng kaniyang mga mata. From tampo to guilty. Dapat lang! Wait, may kasalanan din naman pala ako. Napatuptop siya sa kaniyang bibig habang nakatitig sa katawan ko.

"Sana ma konsensya—"

"Damn, gusto ko pang dagdagan."

Nang dahil sa sinabi niya nakatanggap siya ng pitik sa kaniyang noo. He winced in pain and massaged the sore spot. 'Di na naawa, eh!

Tumayo na ako para itigil na ang kalandian naming dalawa. Late na nga ako sa trabaho, nilalandi pa ako ng mokong. He really doesn't have to worry about my past relationships dahil puro flings lang naman 'yon.

"Boo, you really don't have to fetch me later. Baka gabihin ka na rin," pangungumbinsi niya habang naglalakad kaming pareho patungo sa sasakyan ko.

Hindi ko siya pinansin binuksan ang pinto sa driver's seat. Bago ako pumasok, hinarap ko siya at hinalikan sa kaniyang labi.