Το λάθος μου (Culpables #1)~Υπό διόρθωση

43.Νόα

Είχα φοβηθεί επειδή τα πράγματα προχωρούσαν τόσο γρήγορα.

Έπειτα από όλα αυτά που συνέβησαν με τον Νταν,το να ερωτεύομαι ξανά δεν ήταν στα σχέδια μου.

Αλλά και όμως δείτε με,τρελαμενη για τον ετεροθαλή αδερφό μου,το τελευταίο αγόρι με το οποίο είχα φανταστεί πως θα έχω σχέση.

Μάλλον θα ήταν πιο εύκολο να ερωτευόμουν έναν σαν τον Μάριο,όμως ήξερα ότι δεν θα έβγαζε πουθενά αυτό.

Από τότε που του είπα ότι μπορούμε να είμαστε απλά φίλοι,κυριολεκτικά με παράτησε.Φυσικά δεν ενδιαφερόμουνα άλλο για αυτόν.

Με τον Νικ όλα ήταν ένας ενθουσιασμός.Με έκανε χαρούμενη:δεν είχα παράπονο.

Με τρόμαζε το πόσο άσχημα ήθελα να είμαι μαζί του:ακόμη και όταν είχαμε χωριστεί για λίγο,υπέφερα με την απουσία του,το οποίο με ανησυχούσε.

Δεν μπορούσα να κάνω τα πόδια μου να σταματήσουν από το τρέμουλο όταν τον έβλεπα ,ας μην μιλήσω καν όταν με φιλούσε ή μου έκανε έρωτα.

Ήμουν σε ένα σύννεφο,και αν δεν υπήρχαν αυτά τα απειλητικά γράμματα,θα ήμουν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στο σύμπαν.

Ήξερα πως δεν μπορούσα να το κρατήσω μυστικό για πάντα,αλλά δεν ήθελα να αναφέρω το όνομα του πατέρα μου μπροστά στη μαμά.

Υπέφερε από την κακοποίηση αυτού του άνδρα όσο εγώ ή και παραπάνω,και τώρα ήταν χαρούμενη,παντρεμένη,δεν ήθελα να ξεθάψω όλες αυτές τις αναμνήσεις,όμως τι άλλο μπορούσα να κάνω;

Ο πατέρας μου ήταν στη φυλακή,για πολύ καιρό,και ήταν πρακτικά αδύνατο να μου κάνει κάτι.Αυτό σήμαινε πως ο Ρόνι ήταν πίσω από όλα αυτά.

Ειχε μάθει για το σκοτεινό παρελθόν μου κάπως και είχε επινοήσει όλα αυτά για να με χτυπήσει εκεί που πονούσε.

Και ο μόνος άνθρωπος που ήταν ικανός να αντιμετωπίσει αυτή την κατάσταση ήταν ο Νίκολας.

Εκείνο το βράδυ, μετά από ένα πάρτι που θα πηγαίναμε ως ζευγάρι - η πρώτη φορά που το κάναμε - θα του το έλεγα.

Θα σκαρφάλωνε στους τοίχους και θα με κατηγορούσε που δεν του το είχα πει νωρίτερα, αλλά φοβόμουν την αντίδρασή του και φοβόμουν τι θα μπορούσε να κάνει αυτός ο γκάνγκστερ ο Ρόνι.

Προσπάθησα να κρύψω τη διάθεσή μου όταν φτάσαμε στο πάρτι της αδελφότητας του Νικ και χαμογέλασα πλατιά όταν ήρθε να μου ανοίξει την πόρτα.