အပိုင်း (၇)
ငါးအရိုးခေါင်းနှင့် အမြီးများကို နို့အိုးအတွင်းတွင် ထည့်၍ စွပ်ပြုတ်သဘောမျိုး လုပ်ပြီး ငါးအသားလေးများကိုရော၍ သေသေချာချာ ချက်ပြုတ်လိုက်ပေသည်။
ခွေးများအတွက်ပင် ဖြစ်သည်။
စုရှင်းချန်သည် အိမ်ပိုင်ရှင်အား အစားအသောက်များ ပို့ပြီးနောက်တွင် မီးဖိုချောင်သို့ ပြန်လာကာ ငါးစွပ်ပြုတ်ဟင်းရည်ကိုမီးပိတ်ပြီးလျှင် အရိုးများကိုနွှင်၍ အသားနှင့်ငါးစွပ်ပြုတ်ကို အအေးခံထားပေသည်။
ကျွေးစရာ ခွေးလေးနှစ်ကောင်ပိုလာပြီ ဖြစ်သည့်အတွက် နေ့တိုင်း အပိုစာလေးများကိုချက်ပြုတ်ရမည်ဖြစ်သည်။
စုရှင်းချန်သည် ပန်းကန်းလုံးကိုထုတ်ကာ ထမင်းအိုးထဲတွင် ကျန်နေသေးသော ထမင်းတစ်ဝက်နီးပါးကိုခူး၍ ပန်းကန်လုံးထဲသို့ ထည့်လိုက်ပေသည်။ အိမ်ပိုင်ရှင်အား ပို့ပေးလိုက်သော ထမင်းပမာဏသည် သုံးပုံနှစ်ပုံလောက်ရှိသည်ဖြစ်ပြီး ကြောင်ဝဝတုတ်တုတ်ကြီးကို ကျွေးသည့်ပမာဏပင် ဖြစ်ပေသည်။
တစ်နာရီခွဲအချိန်ကို ရောက်နှင့်နေပြီဖြစ်ပြီး ကွန်ပျူတာအရှေ့တွင် ထိုင်ကာ ကုမ္ပဏီမှလူများတင်ပြသော ပြဿနာများကို ဖြေရှင်းနေရင်းနှင့်ပင် ဇာတ်ကြောဆန့်သည့်အနေဖြင့် ဘေးနားရှိရေကိုသောက်လိုက်ပေသည်။
"ဂွီ..."အလွန်ပင် ဆာလောင်လာသောဗိုက်၏ပုန်ကန်မှုကြောင့် မည်သို့မျှအလုပ်ကိုအာရုံစိုက်လို့မရပေ။
ယွီဖန်ရှင်းသည် ဗိုက်ကိုပွတ်ကာ ပင်ပန်းနေလွန်းပြီဖြစ်သောကြောင့် ဆက်၍ခံနိုင်ခြင်းမရှိတော့ပေ။ ခုံနောက်ကို မှီချလိုက်ကာ မျက်ခုံးကိုဖိနှိပ်၍ သက်ပြင်းချလိုက်ပေသည်။
ပိုင်ဝမ်သည် သူ့အား အမြဲလိုလို အဆင်ပြေလားဟုမေးနေခဲ့ပေသည်။
အမှန်တကယ်တွင် ပြောရမည်ဆိုသည်ကား ဖန်ရှင်းတစ်ယောက် ခုတလော စိတ်အခြေအနေ လုံးဝအဆင်မပြေပေ။ အပြင်လောကနှင့် အဆက်သွယ်မလုပ်ချင်ပဲ တစ်ယောက်တည်း အေးဆေးနေချင်ပေသည်။
အမှန်တိုင်းပြောရလျှင် အဖေဆိုသောသူနှင့် တစ်နှစ်နေ၍ပင် တစ်ခါတွေ့ခဲ့ရသည် မရှိခဲ့ဖူးပေ။ အမြဲပင် အလုပ်ထဲခေါင်းနှစ်ထားသောသူဖြစ်ပြီး မိန်းမနှင့်ကလေးအပေါ်တွင် ဂရုမစိုက်တတ်သောသူဖြစ်ပေသည်။
တစ်နည်းပြောရလျှင်ကား ယွီဖန်ရှင်း၏ကလေးဘဝသည် လုံးဝပျော်ရွှင်စရာမရှိခဲ့ပေ။ နာကြည်းခြင်း၊ ဝမ်းနည်းခြင်းနှင့် ချစ်ခြင်းမေတ္တာကိုငတ်မွတ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်ရာ တစ်ပါးသူအားချစ်ခြင်းကို ဝေမျှပေးခြင်းသည် အမြဲပင် မှားယွင်းနေတတ်ပေသည်။
စိတ်အဆင်မပြေရခြင်းတွင် အကြောင်းအရာမျိုးစုံ ရှိပေသည်။ တစ်ခါတစ်ရံ ယွီဖန်ရှင်းသည် သူ့အဖေယူရင်းဖန်နှင့်ပိုပိုတူလာသည်ဟု စဥ်းစားမိသည့်အချိန်များရှိပေသည်။ ကျားကျိယောင်နှင့်ရည်းစားဖြစ်သည့်ကာလအတွင်းတွင်ကား တစ်ချိန်လုံးအလုပ်ကို ခေါင်းစိုက်လုပ်ခဲ့သည်ကား စိတ်ပါ၍ ဆိုသည်ထပ် ကျိယောင်အား အချိန်ပေးရမည်ကိုတစ်ခုခု စိုးရိမ်စိတ်ရှိနေသည့် သဘောပင် ဖြစ်ခဲ့ပေသည်။
အမှန်တိုင်းပြောရရင်ကား ထျန်းရွမ်ကျွမ့်အားထောင်ထဲသို့ထည့်လိုက်ခြင်းကို နောင်တရခဲ့သည်ဟုဆိုရပေမည်။
ထိုသို့တွေးလိုက်သည်နှင့် ယွီဖန်ရှင်း ရင်ထဲတွင် လေးလေးကြီးဖြစ်လာကာ အေးစက်စက်ပုံစံဖြင့်ထိုင်ခုံပေါ်တွင်ထိုင်နေပေသည်။
အစတွင်ကား ထျန်းရွမ်ကျွမ့်ကို ထောင်ထဲထည့်လိုက်ရသည်ကို အလွန်ပင် စိတ်သက်သာရာရပြီဟုထင်ခဲ့ပေသည်။
သို့သော်လည်း ထျန်းရွမ်ကျွမ့် အသက်ရှင်နေသည့် ကာလတစ်ပတ်လုံးသည် စိတ်ချမ်းသာသာနှင့် နေနိုင်မည်မဟုတ်ပဲ ဆယ်နှစ်လုံးလုံး မျိုသိပ်ခဲ့ရသောဒဏ်ရာများသည် ထိုအမျိုးသမီး မသေသေးပဲနှင့် မည်သို့မျှ စိတ်အေးမည် မဟုတ်ပေ။
ထိုစိတ်ဒဏ်များကို မျိုသိပ်ထားခဲ့ရသည့်အတွက် အမြဲပင် စိတ်မွန်းကြပ်နေရပြီး ပေါက်ကွဲထွက်မတက်ခံစားနေရပေသည်။
အိပ်ကောင်းခြင်း မအိပ်ရ စားကောင်းခြင်း မစားရသည့်အတွက် စိတ်အခြေနေသည် ပိုပို၍ ဆိုးလာပေပြီ။
"ကျစ်..." ယခုအတိုင်း ဆက်၍ဖြစ်နေပါက ကြာလျှင် သေချာပေါက် ရူးခါသွားမည်ဖြစ်ပြီး ကျန်းမာရေးကိုပါ ထိခိုက်လာနိုင်မည်ဖြစ်သည်။
ထို့နောက်တွင်ကား သက်ပြင်းချလိုက်ပြီး မျက်လုံးကိုပိတ်ကာ ကားသော့ကိုယူ၍ နေ့လယ်စာ ဝယ်ရန် ထွက်ခဲ့ပေသည်။
သို့သော်လည်း ထမင်းစားဝိုင်းနားသို့ ရောက်လိုက်သည်နှင့် မျက်လုံးဒေါင့်တစ်နေရာကနေ မြင်လိုက်သောအရာကို ဖျတ်ခနဲ ကြည့်လိုက်ပေသည်။ ထူးဆန်းသည့်ထမင်းဘူးလေးသည် ထမင်းစားဝိုင်းပေါ်တွင် တင်ထားသည်ကို တွေ့ရပေသည်။
ယွီဖန်ရှင်းသည် ထမင်းဘူးအား ကြောင်စီစီနှင့်ကြည့်လိုက်ပြီးလျှင် စားပွဲနားသို့သွားကာ ထမင်းဘူးအား ဖွင့်လိုက်ပေသည်။
လတ်ဆတ်သော ငါးအနံ့လေးသည် နှာခေါင်းအတွင်းသို့ ထောင်းခနဲဝင်လာသည်နှင့် ဦးနှောက်၏ အချက်ပေးမှုသည် အစာအိမ်သို့တန်းဆင်းသွားကာ ဂွီဟူသောအသံသည် ပုံမှန်ထပ် ပိုကျယ်လာပေသည်။ သွားရည်များ တတီးတီးနှင့် ဖြစ်နေပြီဖြစ်သည်။
အနံ့ကိုအံ့တုနိုင်ခြင်း လုံးဝမရှိတော့ပေ။ ထို့ကြောင့်ပင် ဇွန်းကိုချက်ချင်းကောက်ယူကာ ငါးဟင်းနှင့်ထမင်းကိုတစ်ဇွန်းကြီးခပ်လိုက်ပြီး မြိန်ရေရှက်ရေစားခဲ့ပေသည်။ ဤထူးဆန်းသော ထမင်းဘူးထဲမှထူးဆန်းသော အရသာဟင်းလျာလေးတို့သည်ဘယ်အချိန်စားစားပင်ရိုးသွားခြင်းမရှိပဲ စားပြီးရင်း စားချင်စိတ်ကို ဖြစ်စေသည်။ ထမင်းတစ်လုတ်လုံးကို ပါးစပ်ထဲသို့ဖောင်းကားနေအောင်ထည့်၍ ဆာလောင်နေသော အစာအိမ်အား အဝအပြဲ ဖြည့်လိုက်ပေသည်။
ပထမတစ်ကိုက်တွင် အရသာကို အပြည့်အဝခံစားရခြင်းမရှိသေးသော်လည်း လျှာဖျားအတွင်းမှ လျှောဝင်သွားလိုက်သည်နှင့် လျှာပေါ်သို့ လုံးလုံးရောက်သွားသောအချိန်သည်ကား အရသာ၏အစွမ်းသည် စတင်အသက်ဝင်လာပြီး တဖြေးဖြေးဖြင့် အရသာပေါ်လာခြင်းဖြစ်ပေသည်။ ထို့ကြောင့်ပင် အရသာကို သေချာခံစား၍စားချင်သည့်အတွက် ဖြေးဖြေးမှန်မှန်ပင် စားခဲ့ပေသည်။
ငါး၏ချက်ပြုတ်ထားပုံနှင့် အသားကိုသေချာကြည့်လိုက်ရာ လတ်ဆတ်ပြီး မွှေးကြိုင်နေသည့် အိမ်လုပ်ဟင်းလျာတစ်ခုဖြစ်မှန်း တန်းသိလိုက်ပေသည်။ မည်သည့် စားသောက်ဆိုင်မှ ဤမျှသောအရသာကို လုပ်နိုင်သောစွမ်းအား မရှိကြပေ။
လူတစ်ယောက်သည် ဆာလောင်ခြင်းကို ခံစားရသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက်ပင် အစားအသောက်ကိုအရှေ့၌တွေ့ပါက ခေါင်းမဖော်တမ်း တဝတပြဲ စားတတ်ကြသည်ကား လူ့သဘာဝပင်ဖြစ်ပေသည်။
ဖန်ရှင်းသည်ကား ဖြေးဖြေးမှန်မှန်ပင် စား၍ အရသာကို စိမ်ပြေနပြေ မြည်းစမ်းပြီး ဘေးနားတွင်ပါသည့်ဆလတ်ရွက်အား ငါးအသားလေးနှင့် ရောယှက် စားလိုက်ရုံမျှ အတော်ပင် အရသာရှိလှပေသည်။ ယူဖန်ရှင်းသည် ယခင်က ဤသို့သော ဆလတ်ရွက်ဟူသည့် အစားအစာကို စားဖို့ပင် စိတ်မကူးဖူးပေ။
တစ်ဇွန်းပြီးတစ်ဇွန်း အပြည့်အဝစားသောက်ပြီးတစ်လုတ်ထည့်ပြီးတိုင်း အရသာတစ်မျိုးစီ ဖြစ်နေပြီး ကွဲပြားမှုသည်ကား အလွန်ပင်သိသာပေသည်။
ယွီဖန်ရှင်းသည် စိတ်ရှိလက်ရှိကို စားသောက်လိုက်ရသည့်အတွက် ပြုံးပြုံးဖြင့် ဖင်ထိုင်ခုံကိုမှီကာဗိုက်လေးကို သပ်နေပေသည်။
အဝါရောင်နှင့် အဖြူရောင် ခွေးလေးနှစ်ကောင်သည် ခြံဝင်းထဲတွင် ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်ပင် ပြေးလွှားခုန်ပေါက်နေကြပြီး ပတ်ဝန်းကျင်နှင့်လျင်လျင်မြန်မြန်ပင် လိုက်လျောညီထွေ ဖြစ်လာကြပေသည်။
စုရှင်းချန်သည် လမ်းထွက်လျှောက်စဉ် ညီအကိုနှစ်ကောင်သည် ပြေးလွှားဆော့ကစားနေသော်ငြား မျက်နှာများသည် စိတ်တိုနေသည့်ပုံစံပေါ်ကြပေသည်။
"ဟေးး အစားစားကြမယ် လာကြတော့" စုရှင်းချန်သည် စတီးဇလုံတစ်ခုကို ယူလာပြီးကာ ငါးစွပ်ပြုတ်နှင့် အသားလွှာများပါသော ပန်းကန်းကို ထိုစတီးဇလုံထဲသို့ထည့်ကာ ကျွေးလိုက်ပေသည်။
နောက်နေ့မှစ၍ စျေးမှစတီးဇလုံ နောက်တစ်ခုကိုဝယ်လာကာ ခွေးလေးများအတွက် တစ်ယောက်တစ်ခွက်ဖြင့် ကျွေးမည်ဖြစ်သည်။
စုရှင်းချန်သည် အစားအစာ စားနေသောခွေးလေးနှစ်ကောင်ကိုကြည့်ကာ နှစ်ကောင်လုံးသည် အမြီးလေးတနှံ့နှံ့နှင့် တစ်ကောင်နှင့်တစ်ကောင် အချင်းချင်း အနားမကပ်ရဲကြပေ။
"ကဲ စားကြစားကြ" စုရှင်းချန်သည် ခွေးလေးများစားသည်ကို ပြုံးပြုံးကြီး ကြည့်ပြီးနောက်တွင် ဒုတိယထပ်သို့ ပြန်တက်ခဲ့ပေသည်။
ခွေးလေးနှစ်ကောင်သည် စုရှင်းချန်ကို အနည်းငယ် စိမ်းနေကြသေးသည်ဖြစ်ရာ ရှင်းချန်အရှေ့တွင် အစားကို သေချာ မစားရဲကြပေ။ ထို့ကြောင့် စုရှင်းချန်ထွက်သွားသည်ကို တွေ့မှာသာလျှင် ကုန်းကုန်းနှင့် အလုအယက် စားကြပေသည်။
ခွေးလေးများ စားနေသည်ကို အဝေးတစ်နေရာမှ ကြည့်နေပြီးလျှင် သတိတစ်ခုရသွား၍ဖုန်းကိုထုတ်ကာ မှတ်တမ်းတင်လိုက်ပေသည်။
ထို့နောက် ဗီဒီယိုကို သေချာပြန်လုပ်ပြီးလျှင် မီဒီယာပေါ်သို့တင်ခဲ့ပေသည်။
စုရှင်းချန် တင်နေကျဖြစ်သည့် မီဒီယာသည် ဗီဒီယိုအတိုလေးများနှင့် live လွှင့်သောနေရာ ဖြစ်ပေသည်။ အနုပညာရှင်များနှင့် ဘလော့ခ်ကာတော်တော်များများသည် ထိုမီဒီယာပေါ်တွင် ဗီဒီယိုလေးများကို ရိုက်တင်ကာ တစ်ရက်တာသာမက သူတို့၏နေ့စဥ်ဘဝကို ဖော်ကျူးပြသောနေရာ ဖြစ်ပေသည်။ ထိုမီဒီယာသည် တရုတ်နိုင်ငံတွင် နာမည်ကြီးမီဒီယာတစ်ခုဖြစ်ပေသည်။
ထိုမီဒီယာတွင် ဗီဒီယိုများကို ဒေါင်းလုခ်လုပ်သောသူအရေအတွက်သည် တရုတ်နိုင်ငံတစ်ဝက်နီးပါးပင် ရှိသည်ဖြစ်ရာ အတော်ပင် နာမည်ကြီး၍ သုံးရအဆင်ပြေပေသည်။
ထိုသို့နာမည်ကျော်ကြားသော မီဒီယာတစ်ခုဖြစ်သည်နှင့်အညီ သာမန်လူတစ်ယောက်သည်ပင်လျှင် သေသေချာချာ နှံ့နှံ့စပ်စပ် လုပ်တတ်ကိုင်တတ်ရုံဖြင့် နေ့ချင်းညချင်း ချမ်းသာကြွယ်ဝလာနိုင်ပေသည်။ ထို့ကြောင့်ပင် တချို့သောသူများက မီဒီယာကိုသေချာသုံးစွဲ၍ ဝင်ငွေရှာကြသူအများအပြားရှိပေသည်။
စုရှင်းချန်သည်ကား ထိုသို့ဗီဒီယိုများကို တင်ခြင်းသည် အကျိုးအမြတ်ရရန်မဟုတ်ပဲ သူ့ဘဝတစ်နေ့တာကို ဖော်ကျူးပြသချင်သည့်အတွက်ပင်။ လူထုအား သူ၏တစ်နေ့တာကိုပြော၍ အပြန်အလှန် စကားဖလှယ်ပြောရသည်ကို သဘောကျသူတစ်ယောက်ဖြစ်ပေသည်။
ရက်ပိုင်းလောက်ကမှ တင်ထားသော ဗီဒီယိုကိုကြည့်ကာ လူအနည်းစုဝင်ကြည့်ထားသည်ကို တွေ့ရပြီး အကောင်းမြင်သည့် မှတ်ချက်နှစ်ခုရေးထားသည်ကို တွေ့ရပေသည်။
စုရှင်းချန်သည် မှတ်ချက်တစ်ခုတည်းရှိသည့်တိုင် ကောင်းမွန်သည့် မှတ်ချက်ဖြစ်ပါက အမြဲ စိတ်ကျေနပ်ပြုံးပျော်နေတတ်သူဖြစ်ပေသည်။
ထို့ကြောင့်ပင် မှတ်ချက်နှစ်ခုကို ကျေးဇူးတင်ကြောင်းပြောကာ တခြားသော ဗီဒီယိုများကို ပြန်ကြည့်လိုက်ပေသည်။
အရင်တုန်းက ချက်ပြုတ်သည့်ဗီဒီယိုများကို လူတစ်ရာနီးပါးခန့် ဝင်ကြည့်လေ့ရှိပေသည်။ ထိုအချိန်ကား စုရှင်းချန်သည် ဖော်လိုဝါ ဘယ်နှယောက်ရှိသည်ကို စိတ်မဝင်စားခဲ့ပေ။ သို့သော်လည်း ယခုအချိန်တွင်ကား ဖန်အနည်းငယ်သာ ရှိသေးသည်ကို သိရကာ နောင်တရနေပေသည်။
အကြောင်းကား စုရှင်းချန်သည် ဦးလေးနျူ၏ဗီဒီယိုကိုတင်ကာ နာမည်ပေါက်အောင် လုပ်ပေးချင်သော်လည်း ဖန် အနည်းငယ်ဖြင့် မည်သို့မျှလုပ်၍ရမည် မဟုတ်ပေ။
"အင်း..."
နောင်တ တဖွဲသားဖြင့် သက်ပြင်းချကာ စိတ်ကိုတည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ထား၍ နဖူးပေါ်လက်တင်ကာ စဉ်းစားခန်း ထုတ်နေပေသည်။ မည်သို့သော ဗီဒီယိုမျိုးက ပရိသတ်များကို အဓိက ဆွဲဆောင်နိုင်ပါမည်နည်း။
