අපෙ අප්පේ මුන් දෙන්නාගේ සිරික්කිය බලාපල්ලකො.අයියයි මල්ලියි වගේ නේ.මල විකාර සනාෂ්ට ඉතිං රෙන්න තියෙන පුක දෙන් නැතුව ඉන්න බෑනෙ මොකාට වුනත් මුන් දෙන්නගේ මෙච්චර ෆිට් එක මොකක්ද යකොව්.
කඩේ පොඩි සර් ගිය සතියේ ඉදන් මෙහෙ වැඩ බලන්න එනවා. කැම්පස් නිවාඩු නිසා කියලා තමා සනාෂ් කියන්නේ. ඔව් ඔව් සනාෂ් තමා පොඩි සර්ගේ පස්ස පැත්තේ එල්ලෙන නැට්ට සර් කරන හැම මගුලම වගේ මූ දන්නවා. ඒවා දැනගෙන ඇවිත් මට අකුරක් නැරත් කියනවා.මං අනන්තවත් බයිනවා මට ඔය මගුල් දැන ගන්න ඕනෙ නෑ කියන්න. මං ආස නෑ ඕපදූප වලට අනේ. අද දවසෙම මුගෙ වැඩේ එහාට යනවා මෙහාට යනවා මහ ලොකු පොඩි සර්ගේ නැට්ට.මට මොකෝ අද කන්න ආවෙත් නෑ පරයා ගෙදර නොයා මෙහෙම ඉදිද දන්නෑ නවයයි වෙලාව මූට යන්න අදහසක් නැද්ද...
"මොකෝ උබ ඔරවන්නේ"
" ගෙදර යමුද දැන්වත්"
"යං යං මෙහෙ නවතින්න පුලුවනෑ"
" ඇයි මෙතන රෙද්දක් එලාගෙන නිදා ගන්නද උබට ඕනේ"
"අයියෝ බ්‍රදර් මොකෝ කේන්ති ගිහින්"
"කේන්ති ගිහින් මට හාහ් හරි විහිලු නේ"
"මොකෝ එහෙනම් අප්සට් වගේ "
"උබ අද කෑවද? උදේ ඉදන් අර උබේ මහ ලොකු පොඩි සර් කියන එකත් එක්ක එහාට යනවා මෙහාට යනවා.."
"ආහා පකෝ සර් මගේ නම් නෙමේ අනික...මොකෝ උබට ඉරිසියයිද ඈ ඈ "
"රෙද්ද තමා මගුලටද ඉරිසියා මං අහන්නේ උබ මොනවද කලේ කියලා "
" ගෙදර යමන් හරි මහන්සියි ගිහින් කයියක් දාමු "
"මහන්සි නැතුවෑ මොකක්ද එකක් කැඩිච්ච බල්ලෙක් වගෙ එහාට මෙහාට දුවලා "
"නවත්තපන්කො උබේ කච කචෙ වරෙන් යන්න "
පාර දිගේ එනකන් මූට ඇනුම් පද කිය කියා ආවේ.ඒකත් මරු හැබැයි බලු පැටියෙක් වගේ අහන් ඉන්නවා. ඇයි යකෝ කරන්න ආව රස්සාව නොකර මු එතන සෙකට්‍රි වෙලා වගේ රැගුවේ. දොලහටත් වෙලා නිදාගන්නත් ඕනි. ගෙදර ආව වෙලේ ඉදන් සනාෂ්ගේ කටේ තියෙන්නෙ සන්ජු අයියා සන්ජු අයියා. වැඩ කරන තැනට බොසය අනික් වේලාවට සන්ජු අයියාලු මල විකාර.
YOU ARE READING
අපේ කතන්දරේ | BL
Non-Fiction"ඇයි මට ආදරේ හිතුනේ?" "අනේ මන්දා" අයියාගේ "අනේ මන්දා" කියන වචනෙ ඇතුලේ කියා ගන්න බැරි තරම් දේවල් තියෙනවා කියලා මම දන්නවා.
