හේතුවක් හිතාගන්න බෑ.ඒත් මේ දවස්වල මගේ හිතට අමුතු සතුටක් දැනෙනවා.. කාලෙකින් පන්සල් ගියපු නිසා ද කොහෙද... උදේට වැඩට යන්නෙත් ආසාවෙන්... පාන්දර වෙනකන් පාඩනුත් කරනවා...වෙනදා වගේ මහන්සියක් දැනෙන් නෑ....
හයයි වෙලාව.... මං පාන්දරම නැගිටලා හොදට නාගත්තා...
"ආ බොසා , මෝකො අද උදෙන්ම නැගිටලා?"
"ඇයි මට උදෙන්ම ඇහැරෙන්න බැයිද?"
"අපෝ අපෝ පුළුවන් "
"හුහ්..."
"මං යනවා ආපහු නිදා ගන්න.. මට නවයට විතර කතා කරපන්"
"පිස්සු ද උබට "
"ඇයි"
"වැඩට යන්නේ නැද්ද අද , විකාර නොකර මූණ හෝදන් වරෙන්...පරක්කු වෙනවා"
"ඈ යකෝ අද උබ ඇද අනිත් පැත්තෙන් ද නැගිට්ටේ?"
"ඇයි ඕයී?"
"ඇයි ඕයී තමා,අද ඉරිදා යකෝ... පිස්සු නොකර ගිහින් ටිකක් නිදාගනින්"
"ඈ අද ඉරිදාද!!! වෙන්න බෑ"
"යැයි තමා..තෝත් වෙලාවකට පිස්සු හුත්තෙක්"
ඈ අද ඉරිදා ද ?? මට ගානක්වත් වුනේ නෑ....හුම් හුම්... දැන් ඉතිං නැගිට්ට එකේ ආපහු නිදා ගන්න බෑ , පාඩම් වත් කරනවා... පුදුමයි අද ඉරිදා කියලා මට අමතක වුනේ කොහොමද....
"සනාෂයෝ !! සනාෂයෝ!!"
".........."
"සනාෂ්!!!!"
"............"
"සනාෂ් නැගිටපාපාපාන්!"
"ඇ..යි..ඇයී.."
"සනාෂ් නැගිටපන්කෝ ,දැන් දහයයි වෙලාව "
"හම්මට !! එච්චර වෙලා මට නින්ද ගියාද"
"ඔව් බං ඔව් ගිහින් මූණ හෝදන් වරෙන්, මං තේ හැදුවා"
"හා හා...."
"තෝ හුත්තිගේ පුතා!!!"
"හාහ්හා.......හා....අඩෝ අඩෝ...."
"උබට මං කරන්නම්කෝ වැඩක්"
"කරයි මට ..... මෙහෙ වරෙන් අදවත් පාඩම් කරපන්"
"උබ නම් මහ කැරියෙක්නේ...තව අටටවත් නෑ යකෝ! "
"කොහෙද යන්නේ මෙහෙ වරෙන් ඇවිත් මේ ගනන් ටික හදපන්.."
YOU ARE READING
අපේ කතන්දරේ | BL
Non-Fiction"ඇයි මට ආදරේ හිතුනේ?" "අනේ මන්දා" අයියාගේ "අනේ මන්දා" කියන වචනෙ ඇතුලේ කියා ගන්න බැරි තරම් දේවල් තියෙනවා කියලා මම දන්නවා.
