"ස...ර්...."
"ගෙහාන්ට මාව අප්පිරියයිද ?"
"එ..හෙම...නෑ....ස...ර්...."
"එහෙනම් ඇයි මාව මග අරින්නේ? "
"............"
"ඒක වැරැද්දක් ද? කොල්ලෙක් තව කොල්ලෙක්ට ආදරේ කරන එක වැරැද්දක් විදිහට ද ගෙහාන් දකින්නේ?"
"............"
"සම්මත ආදර කතා විතරද මේ ලෝකෙ තියෙන්නෙ? අසම්මත ආදර කතා වලට මේ ලොකේ ඉඩක් නැද්ද?"
"............."
"ගෙහාන් මාව මග ඇරියේ ඇයි කියන්න?"
"එහෙම...දෙ... යක්...නෑ...."
"එහෙනම් අඩුම තරමේ ඔය ඔළුව උස්සලා මං දිහා එක පාරක් බලන්න "
"..............."
"පේනවද මගේ ආදරේ ? මේ ඇස් වලින් පේනවද ඔයාට තියෙන ආදරේ?"
".....ස....ර්......"
සර්ගෙ ඇස් මට හිතාගන්න බැරි අමුතු කතාවක් කියනවා වගේ.... සනාෂ්ගේ කීමට සර් ලගට ආව වෙලේ ඉදන් මං උන්නේ බිම බලන්.... මං දන්නෑ ඇයි කියන්න මට සර්ගෙ මූණ දිහා කෙලින් බලන්න හයියක් නැහැ....ඒක බයක්ද , ලැජ්ජාවක්ද නැත්නම් වෙන මගුලකටද කියලා මට තේරෙන්නෑ.....
සර්ගෙ කටහඩත් වෙනදා වගේ නෙමේ....මහ ලොකු දුකක් හිතේ හිරකරන් ඉන්න බවක් මට ඒ කටහඩෙන් හිතෙනවා..... සර්, එයාගේ ඇස් දිහා බලන්න කිවුව වෙලේ මගේ හාට් එක ගැහුනේ පිස්සුවෙන් වගේ....ඇයි එහෙම??? ඒ බොර පාට ඇස් දිහා මං බැලුවේ හිතේ අමුතු ගැස්මක් එක්ක... මං බලද්දී ඒ බොර පාට ඇස් මාළුවෙක් ගැහෙනවා වගේ ගැහුණා.....ඒ ඇස් දිලිසෙනවා.... මගේ හාට් එක ගැලවිලා එලියට එන්න දගලනවා.......
"අකැමැති බව දන්නවා...ඒත් කොච්චර දේවල් වුනත් මගේ හිත ඒක පිලිගන්නෑ බං"
"..............."
"මාව දකින දකින සැරයක් ගානේ ඔයා මාව මග අරිනකොට , මට මැරෙන්න හිතුනා බං "
YOU ARE READING
අපේ කතන්දරේ | BL
Non-Fiction"ඇයි මට ආදරේ හිතුනේ?" "අනේ මන්දා" අයියාගේ "අනේ මන්දා" කියන වචනෙ ඇතුලේ කියා ගන්න බැරි තරම් දේවල් තියෙනවා කියලා මම දන්නවා.
