"ම්.... එහෙනම් මං එවපු කොල ටික ප්‍රින්ට් කරන් සමීරට දෙන්න "
"හරි සර්"
"මතක ඇතුව සමීරට මට කෝල් එකකුත් ගන්න කියන්න"
"හරි සර් "
"සමීරගේ නම්බර් මගේ ළග නැති නිසයි මං ඔයාට මේවා කියන්න කියන්නේ"
"හරි සර් "
"හෙට ආපහු කැම්පස් පටන් ගන්න නිසා මට කඩේට නිතර එන්න වෙන එකකුත් නැහැ"
"හරි සර් "
"හ්ම්....."
"කියපු දේවල් ටික කරන්නම් සර්... එහෙනම් මං පස්සෙ කතා කරන්නම් "
"ඉන්න ඉන්න !"
"ඇයි සර්?"
"නෑ මට තව කියන්න දේවල් තියේ"
"ආ.. හරි සර් "
"මේ.....මේ....."
"ඔව් සර් "
"මට දැන් මතක නෑනේ කියන්න හදපු එක"
"........."
"මොකෝ කෝල් එක කට් කරන්න හදිසි? කෙල්ලට කතා කරන්නද?"
"ආපෝ නෑ සර්, කෙල්ලෙක් ඉන්න එපැයි කතා කරන්න"
"ආ එහෙනම් ලයින් එකේ ඉන්න මං තියන්න කියනකම් "
"ආහ්....හා හරි සර් "
මේක පුදුම කරදරයක් වුණානේ දෙයියනේ... කඩේ වැඩ කරලා මැරිලා මැරිලා ඇවිල්ලා ගෙදර ආවාම මේ මිනිහා කෝලුත් අරන් වැඩ පවරනවා...ඇයි යකෝ මං විතරද උබට ඔය ටික කියන්න ඉන්නේ?? ඇයි කෝ උබේ මහ ලොකු සනාෂ් ?? එතකොට ඌව මතක් වෙන්නෑ මට වදදෙන්න....
අනික මේක දැන් පුරුද්දකට ගිහින් ද කොහෙද දවසට කෝල් එකක් ඇරන් මට වද දුන් නැතොත් උරගයකාට කෑවේ නෑ වගේ ඇති... හැමදාම කියන්නේ අරයාගේ නම්බර් එක නෑ මෙයාගෙ නම්බර් එක නෑ ඒකයි ඔයාට කියන්නේ කියලා.... හිටපන්කෝ මං කඩේ වැඩ කරන සේරම එවුන්ගේ නම්බර් ටික අනිත් දවසේ ලියාගෙන එනවා... නැත්නම් මේක කරන්න බෑ...
අනිත් එපා කරපුම වැඩේ තමා මූ කෝල් කට් කරනකන් ඉන්න වෙන එක...මට ඒ හින්දා හැමදාම නිදාගන්නත් පරක්කු වෙනවා... මේකා නම් සාපයක්.....
YOU ARE READING
අපේ කතන්දරේ | BL
Non-Fiction"ඇයි මට ආදරේ හිතුනේ?" "අනේ මන්දා" අයියාගේ "අනේ මන්දා" කියන වචනෙ ඇතුලේ කියා ගන්න බැරි තරම් දේවල් තියෙනවා කියලා මම දන්නවා.
