"ချိုကတော်လိုက်တာနော်ဝေယံ"
ပွဲကအပြန် ချမ်းမြှေ့ကဝေယံခေါက်ဆွဲဆိုင်လိုက်မည်ဟု ပြောလာသည်ကြောင့် နှစ်ယောက်အတူကားမစီးပါဘဲ လမ်းလျှောက်သာပြန်လာလိုက်ကြသည်။ပုခုံးချင်းယှဥ်လျှောက်ရင်းမှ ဘေးကချမ်းမြှေ့က သူ့သူငယ်ချင်းမလေးကိုချီးကျူးလေသည်။ချမ်းမြှေ့ကသူငယ်ချင်းစိတ်ဓာတ်အပြည့်အဝရှိသူတစ်ယောက်ပင်။သူ့အနားရှိတဲ့မည်သူ့ကိုမဆို နွေးထွေးမှုအရိပ်အမြုံလေးတွေပေးတတ်သလို လုံခြုံမှုတို့လည်းပေးတတ်သေးသည်။
"ဟုတ်တယ်...ပွဲလာတဲ့သူတွေတော်တော်များများကလည်း သူ့ကိုသဘောကျနေကြတယ်"
ဝေယံကပါချီးကျူးစကားဆိုလိုက်သည့်အခါ ချမ်းမြှေ့မျက်နှာလေးက ပိုဝင်းပသွားတော့၏။ဒါဟာသူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ရဲ့ အောင်မြင်မှု၊လုပ်နိုင်မှုအပေါ် သူရဲ့ဝမ်းသာပိတိဖြစ်ရသည့်အပြုံး။
"ဝေယံ...ချိုကပြောတယ်သိလား...ငါ့လက်ကောက်ကစျေးကြီးမယ့်ပုံပဲတဲ့"
ချမ်းမြှေ့စကားကိုဝေယံက မလုံမလဲဖြစ်သွားသည့်ဟန်။
"ဒါပေမဲ့ ငါလျှော့စျေးနဲ့ဝယ်လာတာ"
"မင်းပြောတော့စျေးထဲကအဘွားကြီးဆီကဝယ်လာတာဆို"
"အေးလေကွာ...စျေးထဲကအဘွားကြီးကလျှော့စျေးနဲ့ရောင်းလို့ ငါဝယ်လာလိုက်တာလို့ပြောတာလေ"
"သြော်"
ဝေယံရဲ့အစီအလျော်မတည့်သည့်စကားတွေကြောင့် လိမ်နေမှန်းချမ်းမြှေ့သိပါသော်လည်း ဝေယံအခက်တွေ့နေမည်စိုးတာကြောင့် ဆက်မမေးဖြစ်တော့ပါ။
"ငါတို့လက်ချင်းတွဲပြီးလမ်းလျှောက်ကြမလားချမ်းမြှေ့"
ဝေယံကဆိုတော့ ချမ်းမြှေ့ကဝေယံမျက်နှာထံမော့ကြည့်လာသည်။ခဏအကြာ သူ့လက်သန်းလေးထံလာချိတ်တဲ့ ဝေယံရဲ့လက်သန်းကိုကြည့်လို့ ချမ်းမြှေ့ပြုံးလိုက်မိသည်။
'ငါမင်းလက်လေးကိုကိုင်ချင်မိပေမယ့် လက်သန်းလေးကိုသာ ချိတ်ခွင့်ရမယ်ဆိုရင်တောင်ငါကျေနပ်ပါတယ်'
အပြန်လမ်းတစ်လျှောက်လုံးချမ်းမြှေ့စိတ်အခြေအနေတွေကောင်းနေတာမို့ ဖုံးဖိလို့မရတဲ့ပျော်ရွှင်မှုတို့ကြောင့် မျက်နှာလေးသည်ဝင်းပကာ နှုတ်ခမ်းပါးတို့သည်လည်း ပြုံးလို့နေသည်။
YOU ARE READING
ရမ္မက်နွံထဲဝယ်
Romance"အချစ်...ဟက်...အလကားအရေးမပါလိုက်တာ" "အချစ်ဆိုတာ မီးတောက်တစ်ခုထက်မပိုဘူး...အချစ်ဆိုတာရုပ်ရှင်မဆန်ဘူး...အချစ်ဆိုတာ ကဗျာဆန်မနေဘူး....ပြီးတော့အချစ်ဆိုတာ ငါ့အတွက်လည်းမလိုအပ်ဘူး"
