Chapter 24

328 6 0
                                    


"Maraming salamat talaga sa inyo sa pagpapaunlak ng aming imbitasyon," pagpapasalamat ng principal sa amin.

Nandito kami ni Hugh at Victor sa faculty kung saan nandoon ang principal at ang iba pang mga school staffs and administrators.

"Walang anuman, Mrs. Quezon. It's our honor to be back," nakangiti kong sagot.

May konting salo-salo na hinanda ang eskwelahan sa amin. Kaya buong puso naming pinaanyayahan ang kanilang paanyaya.

Parang tanga pa rin si Hugh na dikit nang dikit sa akin. Kahit sa pagkuha ng ulam ay pilit niya pa ring dinadampi ang kaniyang braso sa akin.

Ang laki naman ng buong faculty pero para kaming sardinas na nagsisisiksikan dahil pilit niyang siniksik ang sarili niya sa akin.

"Hotdog, you want?" alok niya sa akin ng hotdog.

Binigyan ko lang siya ng blankong tingin.

"Aanhin ko 'yan? Isusubo?" I sarcastically said, then I left him.

Iniinis niya talaga siguro ako. Ano ba talagang gusto niya?

Maya-maya ay dumating na rin siya at umupo na naman sa tabi ko. Pinapagitnaan na naman nila ako ni Victor.

"Sasha, pasubo nga ako ng shanghai," Victor requested.

Kinuha ko ang shanghai na nasa plato ko at isinubo kay Victor na agad rin naman niyang kinagat. The crispy sound of the lumpia created a sound which stole everyone's attention.

Namula ako sa panunudyo ng mga teachers sa amin.

"Sweet naman! Kayo na ba?" tudyo ni Mrs. Aragon na dati naming adviser ni Victor.

"Si Ma'am talaga!" natatawang saway ni Victor.

"Sus! Naalala ko pa noon na todo 'yang pangungulit mo kay Sasha para sagutin ka!" dagdag pa ni Mrs. Aragon na nagpaingay sa lahat.

Para na talaga akong piniprito dahil sa sobrang init ng mukha ko. Hindi naman ako namumula dahil gusto ko si Victor, namumula ako dahil nahihiya ako sa tukso nila sa akin.

Nakakahiya kaya kapag lahat ng mata nasa sayo.

Napakamot nalang si Victor sa kanyang batok.

When everyone's attention diverted to other things, my eyes situated on Hugh who was silently eating the lumpia.

Parang nanggigigil niyang kinakagat ang lumpia. His face was firm and irritated.

I gulped when he angrily glared at me.

"Susubo ka talaga mamaya," madiin niyang sabi kaya tumayo.

Nauna nang umuwi si Victor dahil may pupuntahan pa siya sa kabilang bayan. Ala sais na kami natapos.

Sabay kaming naglakad ni Victor palabas ng skwelahan.

While walking, I couldn't stop remembering our yesterday. Sabay kaming naglalakad pauwi. We were still wearing our uniforms back then.

Sobrang bata pa namin no'n. Were still innocent, naive and happy. We were just enjoying our youths.

"Sumabay ka sa akin," he said out of the blue.

Napatingin ako sa kanya. "Hindi na, Hugh. Maglalakad nalang ako. Kaya namang lakarin."

"I am not asking you. Sasabay ka sa akin."

"Maglalakad nga ako," I insisted.

Gumalaw ang panga niya. "Should I give you a reason para hindi ka na makalakad?"

El Rancho Series 1: Twist of Temptation Where stories live. Discover now