Stealing Her Heart

CHAPTER 31

Antoinette POV

Nakatagilid akong higa habang unan unan Ang kaliwang braso as I stare at Aubrey sleeping face. She is so calm right now. Parang Hindi 'yong babaeng nangungulit sa akin at sunod Ng sunod. Infact she is like an sleeping angel.

Dito na ako natulog sa bahay nila dahil matapos Ang pagpapagaan Ng loob sa babaeng ito ay umulan Naman at buong magdamag pang walang tigil kaya nag stay na ako Dito sa kanila.

I can't with this Climate change. Right?

Kanina pa ako gising at nasilip Ang labas na tumila na Ang mapakalakas na ulan, umaambon-ambon pa. Hinihintay ko nalang nagising Ang Isa.

I feel guilty kahapon, for some reason. Mababaw pero I fell guilty Ng makitang umiiyak siyang nakahinga habang balot Ng kumot Ang katawan. At first, I thought sinumpong na Naman Ng suyo-me-please. Hindi pala.

And yeah, she is that girl.

Ang reason niya lang pala ay dahil Hindi daw naging enjoyable Ang date namin. I may say talagang Nakon sensya ako dahil nga sa lagi Naman niyang gawa na para bang nililigawan ako, you know, kaya sanay na akong i-ignora siya, not until kahapon.

I feel really bad. I just am not fond of those kind of thing, for me Ang cliche kasi, I'm sorry to say this but yeah. Mas prefer ko pang mag date nalang sa bahay like-wait, do I sound like a worried girlfriend who loves her partner?

I just stop myself from thinking. Nabalik lang ako sa katinuan Ng humarap Ng higa sa akin si Aubrey at niyakap ako. My breath halt when the tip of our nose touch as she moves closer to me, still soundly sleeping.

Instead of moving away, I stayed still and look at her even more.

Observing her features. Her lashes are curled and beautiful, bumagay sa doe eye niya.

Nahugot ko Ang hininga Ng Muli ay maslalo pa siyang lumapit sa akin. Itinaas ko Ang kanang kamay Ng tuluyang dumikit Ang katawan niya sa akin. Bumilis rin Ang tibok Ng puso ko Ng muntik sinubsob nito Ang mukha sa leeg ko.

Ilang Segundo pa akong natulala Bago kinalma Ang sarili. Relax yourself Antoinette! Para namang mamamatay kana!

Ibinaba ko Ang kanang kamay and instead, niyakap nalang siya. She's so warm.

As I fell myself into comfort of her warm body, I close my eyes and smelled her hair. Sa totoo lang, her scent makes me calm my nerves down. The comfort I am feeling right now is so addicting I don't wanna let go.

Niyakap ko pa siya, bringing her closer to me if possible. And she's so cozy.

I feel like so comfortable in her presence now. Like I'm drowning in her. Wait, nakakagigil.

"A-antoinette my Luvs? I can't b-breathe." Nabalik lang ako sa ulirat Ng magsalita Ang kayakap ko.

Oh! my bad. But I don't wanna let go. Para bang Nawala na ako sa sarili.

"I'm sorry." Patawad ko Naman. Loosing my grip pero Hindi siya pinapakawalan. Itinago ko Naman Ang mukha sa leeg niya Ng mag-angat na siya Ng mukha.

"Antoinette my Luvs? Ok kalang ba?" I just nod at her. Cause for real, this is so embarrassing at the same time good.

I feel like I'm opening to her now na dati ay ayaw Kong lagi akong sinusundan. Really? Is this me paba? The one who always call this girl Presence annoying? I don't know.

But maybe, I'll just let myself fall for her. I came to realize that her efforts are going to be wasted kung sakali Mang magpapaka cold guy ako sa kaniya as the time goes by at baka mapunta pa siya sa iba.