Floor's pov
"Floor wat de fuck" probeert hij te roepen boven het geluid van de trein. Ik barst in tranen uit. Dit is zo schaamtelijk. Ik heb een zelfmoord poging gedaan en ben fucking betrapt door Matthy. "Ben je oké?" Vraagt hij. Domme vraag. Wat verwacht hij zelf. Ik lig hier naast een treinspoor met Matthy naast mij. Iets wat je nooit zou verwachten als je een zelfmoordpoging zou doen. En ook niemand wil meemaken. Nu vind ik het nog kutter dat mijn poging is mislukt. Ja morgen die instelling word tof jeetje.
"Kom" roept Matthy terwijl hij zijn hand naar mij uitrijkt aangezien ik nog altijd kreukel op de grond lig. Hij trekt mij omhoog en slaat meteen zijn armen rond mij. "Ik ben zo blij dat je er nog bent" fluistert hij in mijn oor. Ik ben stil want 'ik ook' is het grootste leugen ooit. "Kom we gaan naar de auto voor dat er iets gebeurt" I wish dat er nu een trein zou zijn. Alleen wens ik Matthy het niet toe alleen mezelf.
We lopen naar de auto. Het is wel wat stil. Nooit gedacht dat ik zo de dag zou eindigen en ik denk Matthy ook niet. De auto staat een beetje brak geparkeerd natuurlijk. Zijn deur staat zelfs nog open. Het is een wonder dat hij niet is meegenomen.
"Ga maar in de auto zitten, ik moet nog even iets regelen" zegt hij. Fuck dit is niet goed.
Matthy's pov
"Ga maar in de auto zitten, ik moet nog even iets regelen" zeg ik. Ik zie haar zenuwachtig instappen. Vast al 100 senariarios aan het bedenken wat er zou kunnen gebeuren. Ik moet gewoon even snel Robbie laten weten wat er is gebeurd. Puur omdat hij vandaag naar de instelling moet om de toestand uit te legen zodat Floor daar niet bij hoeft te zijn. Normaal gezien is zijn afspraak over 10 minuten dus ik moet hem even laten weten wat er is gebeurd. Tis niet dat dat een klein detail is.
Ik loop wat verder en haal mijn telefoon uit mijn zak. Ik ga naar mijn favorieten want daar sta Robbie ook tussen net als de andere bankzitters.
"Jow met rob" hoor ik niet veel later. Fuck hoe kan ik dit nu hoe normaal mogelijk uitleggen er net is gebeurt. "Oké rob het is belangrijk dat je rustig gaat blijven. Alles is uiteindelijk goed gekomen maar ik moet het je nu laten weten" zeg ik. Ik voel de tranen al opkomen. Ik had nooit verwacht dat zo iets mij zo hard zou raken, het is ook wel niet niets. Ik hoor hem zuchten aan de andere kant van de lijn.
"Dus, ik kwam van die vergadering voor de nieuwe merch e ge weet wel. Toen ik bijna thuis was zag ik iemand aan het trein spoor staan en als ik dichter kwam zag ik flo staan. Ik heb mijn auto random op straat gezet en ben beginnen lopen en echt 1 seconde voor de trein kwam heb ik haar nog naar achter kunnen trekken" zeg ik misschien iets te snel op elkaar waardoor het zelf ook binnen komt. "Wat de fuck Matthy" hoor ik rob zeggen. Ik had het beter moeten aanpakken...
JE LEEST
Is it my fault?
FanfictionHet is mijn schuld. Had ik naar mijn zusje omgekeken was er niets gebeurd. Dan leefde ze misschien nog.... ⚠️ TIW: - zelfmoord - Donkere gedachten/ depressie - Self Harm - Eetstoornis - Zelfmoordgedachten Het verhaal speelt af in casa del huts m...