Is it my fault?

23 - nobody gets it. Everyone just pretends.

Floor's pov

Het is ondertussen een week later. Ook al 2 sessies van de psycholoog later. Gisteren moest Robbie nog even naar binnen omdat de psycholoog met hem wou praten. Ik mocht er niet bij zijn. Ik zit daar al een hele tijd over na te denken, Robbie wil niets zeggen. Zou ik mogen stoppen met de sessies, of moet ik opgenomen worden in het ziekenhuis door mij ondergewicht. Voor mijn gevoel eet ik meer. Soms eet ik eens een druif of een kwartje van een appel maar dat zal het ook wel zijn. Ik ga nu ook meer sporten, af en toe een lopen. Bewegen is goed en ook goed voor mijn gewicht. Dus win win situatie.

Maar goed overmorgen moet ik terug naar school. Als dat maar goed komt. Het vraagt zo veel energie. Fysiek en mentaal eigenlijk alles. Opzich mijn nieuwe school kan niet erger als mij vorige school. Mijn vorige school was echt een marteling. Het kon ook wel aan mij geligd hebben.

Er word op mij deur geklopt. 'flo hier, je hebt tot 18u30 dan eten we.' Zegt robbie terwijl hij mijn sigaretten op mijn bed gooit. 'thaanks' roep ik nog maar ik hoor hem de trap al af gaan. Het is gelijk dat hij mij wil negeren. Hij heeft sinds gisteren niet meer normaal tegen mij gepraat. Wat heeft die psycholoog toch gezegd tegen hem?

Ik ga maar snel naar beneden gaan want ik heb nog maar een kwartiertje voor we gaan eten. Als ik naar beneden loop zie ik iedereen zitten op de bank. Ze zijn voetbal aan het kijken. Wat anders. Ik loop maar snel naar de schuif deur. Ik voel een paar ogen branden in mijn rug maar gelukkig ben ik al snel buiten. Pfff wat is er toch aan de hand. Het is niet alleen robbie ook de andere jongens. Waarschijnlijk zijn ze mij gewoon beu. Willen ze mij het huis uit. Ik heb ook al een datum. Ik wil gewoon nog een beetje afwachten. Waarom? Ik heb geen idee. Nog 1 weekje op school overleven en daarna zie ik wel.

Ik steek mijn sigaretje aan. Ahhh wat voelt het goed om nicotine in mijn lichaam te hebben. Even al de stemmen in mijn hoofd die gaan rusten.

Het is een kwartiertje later. Ik word naar binnen geroepen door Robbie. Als ik naar binnen loop trekt Robbie mijn pakje sigaretten al uit mijn handen en steek hij die in zijn broekzak. Hij verstopt die elke dag geen idee waar en heel eerlijk het boeit mij niet zolang ik ze elke dag krijg vind ik het goed. 'kom floor, je moet wat eten vandaag' zegt matthy terwijl hij een bord pasta pesto naar mij schuift. Ik ga naast koen zitten die al bijna zijn bord op heeft. 'uhm flo wij moeten iets zeggen' zegt robbie. Ohow het is gebeurt ze zetten mij uit huis, ze willen mij niet meer wat ook wel logisch is. 'we hebben het besproken met je psycholoog en we willen je laten opnemen in een kliniek. De psycholoog zegt dat je het steeds slechter gaat en dat de beste optie zou zijn..'

Fuck.