Van dure jurkjes naar goedkope trainingspakken.

Part 25

Ik draaide me om en zag Kamélia en Chaïnez. Kamélia kwam schreeuwend aanlopen als een gek, en Chaïnez stond er verlegen bij, meskina (zielig)!

Ik: Hou je mond, bagra, ik heb het besteld.

Kamélia: Taz, ik ben geen bagra!

Amir: HUM HUUUUM...

Ik: Hier is het.

We wachtten nog een beetje, en toen kwamen onze gyros. We aten en lachten rustig, tot ik voelde dat iemand me stevig aan mijn arm trok om me op te tillen, dus ik stond op en draaide me om. Ik zag dat het ***** was! Verdomme, zijn ogen waren rood, en hij leek 36.000 keer bozer dan normaal, wat geen goed teken is...

~DEEL 25~

Ik: Wesh Abdou, wat is er?

Abdou: Kom mee.

Hij liet me los en liep het restaurant uit, ik pakte mijn krukken en volgde hem. Ik zag hem heen en weer lopen op de parkeerplaats, terwijl hij zijn hoofd vasthield.

Ik: ABDOU, KALMEER JE EENS, WAT IS ER AAN DE HAND?

Abdou: *Hij praatte tegen zichzelf* Ik ga hem kapot maken, verdomme, ik kan het niet meer aan, ik ga hem afmaken.

Ik: Goed, als je rustig kunt praten, kom me dan zoeken.

Abdou: Kom hier, verdomme, stap in!

Hij stapte in zijn auto en ik ging erbij zitten. Hij had zijn gezicht nog steeds in zijn handen en ademde zwaar. Ik keek naar hem zonder te praten.

Abdou: Ik kom net uit het ziekenhuis.

Ik: Zeg me niet dat ze een ziekte heeft?!?

Abdou: Nee.

Ik: Nou, hamdoullah (gelukkig), waarom ben je dan zo boos?

Hij keek me aan en gaf me een envelop. Ik maakte hem open en begon te lezen:

"Hospitaal ********

Patiënt(e): Rabia *****

...

Bloedonderzoek: Aanwezigheid van SOA: NEGATIEF

...

Urineonderzoek:

...

Zwangerschapstest: POSITIEF (ongeveer 3 weken)"

Nee... NEE, WALLAH, DIT KAN NIET WAAR ZIJN! Ik las de brief wel twintig keer, maar het veranderde niet, zeubi (maat)! Rabia is zwanger?

Ik wilde iets zeggen, maar ik kon niet praten, ik wist niet wat ik moest zeggen! Ik ken Rabia niet goed, maar ik weet dat ze een goed meisje is. Ze woont in dezelfde buurt als ik, en ze is zo discreet dat ik haar nauwelijks ken! Blijkbaar is ze religieus, ze bidt en zo, dus dit maakt het nog erger voor haar. Ze verdient dit niet, verdomme!

Ik: Weet ze het?

Abdou: Nee, nee, ze weet het niet, zeubi. WAT MOET IK HAAR ZEGGEN? *Slaat op het stuur* WE WETEN NIET EENS WIE DE VADER IS, ZODAT IK ZIJN KOP KAN INSLAAN, EN ER STAAT 3 WEKEN, DUS DAT BETEKENT DAT ZE VANAF HET BEGIN ZWANGER IS!

Ik: Kalmeer, het is het mektoub (lot). Ik weet dat ze dit niet verdient, maar het is gebeurd. Ik zou hetzelfde reageren, maar nu heeft het geen zin. 

ik;  Ga naar haar toe en raak niet boos in haar bijzijn 

Abdou: Kan ik je over 30 minuten komen ophalen?

Ik: Ja, bel me.

Ik laat hem achter en ga terug naar Amir, Kamélia en Chaïnez. Ze lachten, maar ik had te veel last om zelfs maar een klein glimlachje te geven, dus ik verpestte de sfeer.