BILLIONAIRE SERIES4: ARRANGED MARRIAGE TO MY ENEMY: ETHAN HARRIS MONTELLO

CHAPTER TWENTY SEVEN

Mr. Lucan hatred is consuming him. He can’t see the harm it’s done because he’s so caught up in his contempt. Maybe I can help him.

“Mr. Lucan, please listen to me. You only think you need to destroy my family because you were brought up that way. Pareho lang kami ni Ethan na pinalaking ganon― to hate each other, to only see the worst in each other.” paliwanag ko sa ama ni Ethan.

“There is nothing but the worst in a Bianchi!” sigaw niya na kinailing ko.

“Nagkakamali ka. Mga tao ho kami, may masama at may mabuti, katulad lang din ho kami ng ibang pamilya. Hindi mababago ng paniniwala mo ang katotohanan.” saad ko. “At kung bibigyan niyo lang ho ng chance ang hinihingi naming kapayapaan, makikita niyong marami rin ho tayong pagkakatulad. Puwede tayong maging magkakampi. Oh baka nga maging magkaibigan pa ang mga pamilya natin, kung susubukan ho natin.” mahabang paliwanag ko sa kaniya saka ko nilingon si Ethan na nakatitig lang sa akin.

His jaw is set, but you can see hope in his eyes. Naniniwala din siyang magiging maayos din ang hinaharap sa aming lahat.

“That’s exactly what the rest of my family needs to hear. Kung kakausapin niyo lang ho sila, dad. Maiaalis din natin sa kanila ang pagdududa, hindi yung dadagdagan niyo pa.” ani Ethan.

Mr. Lucan lets out a frustrated groan. He looks between the two of us, shaking his head in disbelief.

“Hindi ko alam kung bakit ko ito hinayaang mangyari? Nagiging tánga ka, Ethan, dahil lamang sa nararamdaman mo para sa babaing yan?” nagpakawala naman ng nakakalokong tawa si Ethan saka niya tiningnan ang ama ng deretso.

“It must kíll you, knowing your hatred for Bianchi family isn’t enough to stop me from falling in love with Chiara!” Mr. Lucan and I are freeze for a moment. Magkaiba nga lang ang aming naging reaksyon, ako ay kakaibang kilig ang nadama ko na marinig mula kay Ethan iyon habang ang ama naman niya ay tila nagpupuyos nasa galit.

“You’re throwing away your future, Ethan. You’re throwing away everything our family could ever be! You’ll kìll the Montello legacy!” sigaw ni Mr. Lucan habang nagtatagis ang kaniyang baga.

“I’m the legacy. Me.” madiin niyang sabi sa ama. “The Montello future is mine. At habang ako ang magmamana dito ay hindi ko hahayaan ang patakaran ninyo. I won’t allow the rivalries of the past to drag our family down. I won’t allow you to drag us either.” mahabang saad nito.

Mahigpit na hinawakan ni Ethan ang kamay ko at hinila na niya ako palabas nang kwarto ng kaniyang ama, nang lingunin ko si Mr. Lucan ay parang nagbabaga na ito sa galit dahil sa sinabi ni Ethan.

Hindi pa din binitiwan ni Ethan ang kamay ko kahit nakabalik na kami sa ballroom. At kahit malayo na kami sa ama niya ay tila may pagprotekta pa din ang kaniyang pagkakahawak sa akin.

“Ethan.. anong nangyayari?” tanong ko sa kaniya at umiling ito.

“He’s completely lost it. He can’t stand the thought of sharing power with your father. Gusto niya sa kaniya lang lahat kaya pilit nitong ibinabalik ang nakaraan, ang pagkakamali nang mga Bianchi noon.” napatingin ako sa balikat ni Ethan at doon ko nakita ang ama niyang halos kasunod lang namin. Sobrang dilim ng kaniyang expression habang naglalakad ito, na parang any time ay handa siyang pumatay.

“Ethan. Your father.” senyas ko sa kaniya at sabay kaming napasunod ng tingin kay Mr. Lucan habang papunta ito sa stage at iangat nito ang kaniyang hawak na wine. Agad napuno nang katahimikan ang paligid.

“Attention, please, everyone. I have an important announcement to make. Lahat kayo ay naging bisita sa kasal nang anak kong si Ethan. With your own eyes, you saw him marry a dámned Bianchi.” napaawang ang labi ko dahil sa pagkakatawag niyang “Dámned” sa pamilya namin, at halos ang bisita dito ay pamilya ko.