BILLIONAIRE SERIES4: ARRANGED MARRIAGE TO MY ENEMY: ETHAN HARRIS MONTELLO

CHAPTER THIRTY TWO

“Are you fúcking kidding me? I told your brother to keep you out of danger, not to let you go charging straight into it!” hindi ko na mawari ang expression nito dahil sa sobrang dilim na talaga.

Hinawakan ko ang kamay niya para medyo kumalma ito. “Desisyon ko naman ito, labas siya dito. Hindi ka puwedeng mag-expect na tatahimik lang ako. Pamilya ko ang nakasalalay dito. Staying on the sidelines isn’t an option.” pero hindi man lang nabawasan ang galit sa mukha nito.

“There are ways you can help without taking any risks. Don’t be so stúpid about this!” gusto kong magalit sa kaniya pero naiintindihan ko naman siya, pero sana maintindihan din niya ako.

“Ang sabi mo lumalaban ka para sa akin. Well, gusto ko ding lumaban para sayo. Call that stúpidity if you want. Pero hindi mo na mababago pa ang desisyon ko.” napapikit at napahawak ito sa kaniyang ulo.

“Why are you like this? Why can’t you just trust that I know what’s best for you? If you díe, none of this matters to me!” galit niyang sabi pero sinisubukan nitong huwag niya akong masigawan.

“At kung ikaw naman ang namatay, gusto mo bang makulong ako habang buhay sa pagsisisi dahil alam kong kaya ko namang tumulong pero wala akong ginawa! Sige, magmatigasan tayo, tingnan natin kung sinong susuko sa ating dalawa!” inis kong saad sa kaniya at magsasalita pa sana ako pero sinunggaban na nito ang labi ko ng isang mainit na halik. Napahawak ako nang mahigpit sa jacket niya habang palalim ng palalim ang aming halikan, tinigilan lamang nito ang aking labi ng pareho kaming kapusin ng hininga.

“You drive me crazy, you know that?” saad niya habang magkadikit ang aming mga noo, tumango naman ako sa kaniya habang may ngiti sa aking labi.

Huminga naman ito nang marahas at niyakap ako ng mahigpit. “Don’t do this again, my wife.” mahina niyang sabi, inangat ko ang tingin ko sa kaniya at nakapikit ito habang marahas pa din ang paghinga niya.

“Kailangan ko nang makapasok sa loob. Kailangan kong matapos ang rason kung bakit ako andito, huwag ka nang magalit sa akin, okay?” saad ko habang hinahaplos ang labi niyang namumula dahil sa lipstick na inilagay ko kanina sa labi ko.

Tumingin ito sa akin at tumango. “Fine. We’d better get going before your father sends out a search party.” kumunot ang noo ko.

“We? Sasama ka sa akin?” gulat kong tanong at seryoso nanaman niya akong tiningnan.

“Of course, yes. Unless hindi ka tutuloy sa loob. Hindi ako papayag na papasok ka doon ng magisa.” napangiti nalang ako sa pagiging protective ng asawa ko.

___

Ang pagpasok sa Moretti hideout ay mas madali kaysa sa inaasahan ko. Ang mga guwardiya ay kakaunti at malayo sa pagitan, na nagbibigay sa akin at kay Ethan ng maraming pagkakataon.

“Iniisip siguro nilang hindi na tayo babalik dito. Sa tingin mo kaya inabandona na nila ang lugar na ito?” tanong ko at umiling si Ethan.

“Maybe the leadership didn’t about Rocco’s plan to bring you here.” saad niya.

“Well, magandang advantage ito sa atin. Baka may mahanap tayo ditong puwede natin magamit laban sa kanila.”

Huminto si Ethan sa may tapat ng air vent. Inalis niya ang metal na grid, pagkatapos ay sinenyasan niya akong pasukin ito.

“Puwede tayong dumaan dito. It’s the best way to stay undetected. They might have CCTV in the hallways.” saad ni Ethan na kinatango ko at sinunod ang nais nito.

Umakyat ako sa vent nang tahimik hangga't maaari, patungo sa mas malalim na bodega. Napatigil ako nang marinig ko ang usapan.

“Bakit parang pamilyar sa akin ang boses nito...”