SAHAF

"Kırgın"

Bölüm şarkımız; Zeynep Bastık & Emir Can İğrek - Dargın ❤️‍🩹

. 🦋

Eve geri geldiğimde dedem yine televizyon başında uyuyakalmıştı. Hemen mutfağa girip kalan yemekleri ısıttıktan sonra tepsiye koyarak yanına geldim ve dedemi dürttüm. Dedem uyanınca yemeğini yemeye başlarken ben de Paris'in mamasını koydum.

Dedem yemeğini bitirince ilaçlarını içirdim ve mutfağa girip bulaşıkları yıkamaya başladım. Kapı çaldığında şaşırarak baktım ve ellerimi kurulayarak kapıyı açtım.

Kerem içeriye hızlıca girerken bana dönüp konuştu.

"Terasa geçiyorum, gel hadi. " omuz silkip peşinden geçerek oturdum.

Elindeki poşetteki biralardan birini bana uzattığında elime aldım ve açarak koca bir yudum içtim ve yüzümü buruşturdum. Aynısını Kerem de yaptığında poşetin içinden sigara paketini çıkararak bana uzattı.

Sigaradan bir dal alıp yaktım ve denizi izlemeye başladım. Aklıma Zeynep geldiğinde derin bir nefes aldım. O gün ki manzaraya hayranlıkla bakarken ki o hali gelmişti. Daha sonra Naim amcanın sözü gelmişti aklıma.. "Bir daha böyle anne böreği bulamazsın. " Gözümden bir damla yaş geldiğinde Kerem görmesin diye elimin tersiyle sildim.

"Ulan bu kızlar neden böyle? " Kerem sinirli bir şekilde baktığında onu onayladım.

"Ne yapsan olmuyor. Çabalasan olmuyor, kendini geri çeksen olmuyor." diye ekledim. Başıyla beni onayladı.

"Olurumuz yok diyordu. Oldurmaya çalıştıkça kaçıyor kız benden kafayı yersin. " diye sinirle söylendi. Ona baktım gülerek.

"Kardeşim sende bu sinir varken zor be. " Kerem sinirle omzuma vurarak konuştu.

"Gördük senin de sinirini. Sanki Arda'nın ağzıyla gözünün yerini ben değiştirdim. " dediğinde aklıma Arda iti gelince gerildim.

"Lafı geçince bile geriliyorsun lan, hadi oradan. " diye devam etti.

"Eda'ya da biri böyle bulaşsa sen benden beterini yapardın. " dedim kaşımı kaldırarak sigarayı söndürürken. Başını salladı.

"Ne oldu Eda'yla neden atıştınız? " diye söyledim. Bana baktığında gözleri dolmuştu.

"Her zamanki Eda işte. Sana ne oldu lan, karadeniz de gemilerin mi battı? " diye konuştu. Gözlerimi devirdim. Tabii ki herşeyi içime attığım gibi bunu da atacaktım.

"Yok bir şey. Dedem biraz rahatsızlandı ona yoruldum yani. " diyerek kestirip attım. Kerem tek kaşını kaldırarak konuştu.

"Sen benim bunu yiyeceğimi mi sandın Sinan? Anlatsana oğlum bana derdini. Tamam başta birbirimize ters düştük ama şuan biz kardeşiz. Neden içine atıp duruyorsun? " diye elini omzuma koydu. Derin bir nefes aldım.

"Alışkın değilim abi. Ben her zaman kendim hallettim, yine hallederim. " Kerem kaşlarını çattı.

"Artık böyle bir şey yok. Beraber hallederiz. " diye omuz attı bana. Gülmeme engel olamadım.

"Halledemesek bile beraber dağılırız. " gülümsedi ve elideki birayı gösterdi. Ben de ona gülerek karşılık verdim.

Elimde biranın kapağıyla oynarken konuşmaya başladım.

"Bugün tüm gün Zeynep ile beraberdik. " Kerem bana gülerek bakarken omzuma vurdu.

"İlk önce sahafçıda ona yardım ettim. Beraber kahvaltı yaptık. Sonra sahafçının sahibi geldi. Fethi Amca. O anladı zaten.. " Duraksadım. Kerem sigarasını içerken sordu.