SAHAF

"Biblo"

Evet hiç uyumlu değil ama 1 Kasım'da gelen bu eşsiz partner fotoğrafını buraya koymasaydım olmazdı. 😌💅🏻🧿

Hikayemizin kapağı nasıl olmuş bu aradaaa? Yorumlara yazın bakalııım 🎀

Şarkı olarak duygusal bir şarkıyla okuyabilirsiniz. Sizin zevk ve hayal gücünüze bırakıyorum. Yorumlarda belirtin kız fikir olsun. 💫

. 🦋

"Anne? " Zeynep endişeyle irkildiğinde ben de ne yapacağımı bilemediğim bir şekilde ona baktım. Meryem teyze tek kaşını kaldırıp bize bakmaya devam ettiğinde içimden dualar ediyordum.

"Mahrem nedir bilmeden, böyle yol ortasında. Biz böyle mi öğrettik sana kara kuzum?" Meryem teyze kızgınlıkla bize baktığında derince yutkundum.

"Meryem teyze, izin ver.. " Meryem teyze kaşlarını kaldırarak elini bana dur der gibi kaldırdı ve konuştu.

"Bak Sinan, az çok bizim aileyi biliyorsun. Geldin gördün. Benim yerime babası görseydi neler olabileceğini az çok biliyorsun. Biz dini bütün insanlarız. Nikâh olmadan el ele tutuşmak dahi haram bizim dinimizde. Hem, siz. Daha çok küçüksünüz. Evet gençsiniz kanınız deli akıyor. Ama sonra ne olacak? Hevesini alıp geçtiğinde ne olacak? " Meryem teyze derin bir nefes alarak Zeynep'e döndü ve konuştu.

"Hadi Zeynep. " Zeynep başını eğerek yanımdan annesinin yanına doğru yürürken Meryem teyzeye bakarak konuştum.

"Meryem teyze, özür dilerim. Haklısın. Ama benden inan ki Zeynep'e zarar gelmez. Ben onun saçının teline kıyamam ki... " Meryem teyze başını iki yana sallayarak derin bir nefes aldı.

"Ben Zeynep'i çok seviyorum. Hem de çok. Şu dünyadaki her şeyden çok. Zeynep benim yeniden hayata tutunma sebebim oldu. Evet, ben sizlerin hassasiyetini gayet iyi anlıyorum. " Meryem teyze bana bakarak konuştu.

"Bak Sinan, Zeynep sizler kadar şanslı doğmadı. Zeynep'im okumak için çok büyük bir çaba sarf etti. Benim kaderimi yaşamasın diye çok uğraştım ben. Şimdi bir gençlik rüyasına kapılıp bunu mahvetmesini izleyemem. İlk önce hayırlısıyla eğitimini tamamlasın. Eğer hala sende gönlü varsa o zaman söz hiç karışmam. " Meryem teyze bana uzunca baktıktan sonra Zeynep'e dönerek konuştu.

"Hadi kuzum, baban söylenir şimdi. " derin bir nefes aldım. Meryem teyze ile Zeynep önümden kol kola eve doğru yürümeye başlamışlardı. Zeynep arada kaçamak bakışlarla bana üzgünce baktığında Meryem teyzenin dürtmeleriyle önüne dönüyordu.

Arkamı dönüp ayağımın dibindeki taşı yuvarlaya yuvarlaya evin yolunu tuttum. Meryem teyzeyi anlıyordum. Kızını korumak istiyordu. Zeynep de bizler gibi şanslı olmamıştı okul konusunda. Ama yanlış anlamıştı beni Meryem teyze. Sadece buna çok üzülmüştüm.

Ben Zeynep ile kendime güzel bir gelecek kurmak istiyordum. İlk defa geleceğim hakkında tedirgindim veya planlar yapıyordum çünkü Zeynep vardı. Onun olmadığını düşünmek kalbimi ayrıyeten sızlatıyordu.

Ya yarın okula gelemezse diye kalbimi iyice acıtmak adına söylendi iç sesim kendi kendine. Sıkıntıyla gözlerimi yumdum. Gelirdi, hem Meryem teyze o kadar kızmamıştı. Okula yollardı. Değil mi?

Derin bir nefes alıp cebimden anahtarımı çıkararak içeriye girdim. Paris sanki üzüntümü hissetmiş gibi hemen ayak dibimde bitip sırnaşmaya başlamıştı. Göz ucuyla dedeme baktığımda hala uyukladığını görünce bir duşa girmeye karar verdim.

Üzerime kıyafet ayarladıktan sonra banyoya girdim ve ılık suyu açıp suların başımdan aşağıya dökülmesini izledim bir süre. Suyun sesi dahi odağımı yitirememişti. Sürekli ne yapabilirim, kendimi Meryem teyzeye nasıl anlatabilirim diye düşünüp duruyordum.