Wprowadzające w różnoraki nastrój krótkie opisy chwil pomiędzy Yoongim a Jiminem. Pobudzające do pracy wyobraźnię, w której opisane krótkie momenty dzieją się na własny pięknie dramatyczny sposób 💞
Pisane wyłącznie z perspektywy Jimina.
*Planuję...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
✥
~ Yoongi? ~ Pytam do słuchawki. ~ Yoongi, yoongi, yoongi, yoongi, yoongi… Oh, Jimin. ~ Szepcze bardzo cicho i przeciągle. ~ Gdybyś wiedział… ~ Łzy kapią na moje spodnie. ~ Wiem. Dlatego płaczesz? ~ Jego tonacja jest zbyt głęboka. ~ Tak. Nie mów do mnie takim głosem. ~ Proszę go. ~ Dlaczego? ~ Pyta. ~ Bo jest mi trudniej. ~ Odpowiadam, kiedy moja głowa już pulsuje z nadmiernego płaczu. Nastaje chwila niekomfortowej ciszy a potem słyszę jego oddech, który nawet przez słuchawkę dostarcza mi ciepła. ~ Yoongi? ~ Tak? ~ Nie opuszczaj mnie. Kocham cię. ~ Gdyby znajdował się obok mnie, padłym przed nim na kolana. Teraz mogę tylko kurczowo ściskać w dłoni jego koszulkę, którą mi podarował. ~ Kocham cię Jimin. ~ Jego głos staje się prawie niesłyszalny. ~ Yoongi? ~ Pytam znów i wstaję, czując jak wszystko wiruje w mej głowie. ~ Yoongi? ~ Powtarzam, ale on nie odpowiada, dlatego słuchawka bezwładnie wypada mi z ręki a ja opadam na podłogę i wypłakuję się w materiał przesiąknięty jego zapachem.
