Wprowadzające w różnoraki nastrój krótkie opisy chwil pomiędzy Yoongim a Jiminem. Pobudzające do pracy wyobraźnię, w której opisane krótkie momenty dzieją się na własny pięknie dramatyczny sposób 💞
Pisane wyłącznie z perspektywy Jimina.
*Planuję...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
✥
Unoszę się lekko w powietrzu. Nie czuję ciała, nie czuję krwi przepływającej w moich żyłach. Nie czuję niczego konkretnego, mimo iż mój żołądek od kilku długich godzin jest pusty. Rządzi mną jedynie rozmarzona dusza, gdy tak bezwiednie spoglądam w okno pociągu, siedząc na wygodnym miejscu pasażera jednego z przedziałów. Pociągu który wiezie mnie w twoje ciepłe, męskie ramiona. Widok pól mieniących się w dobitnym promieniu słonecznym, zasłania mi cienka błona łez. Nawet to nie jest w stanie przeszkodzić mi w marzeniu. W marzeniu o naszym szczęśliwym spotkaniu. "Mówiłem że cię dogonię Jimin", tak pięknie śmiejesz się do mego ucha, ściskając chude dłonie wokół talii. Twój śmiech jest cieplejszy niż padające na nas promienie. "Kocham cię Yoongi", odpowiadam mając wrażenie że serce, z nadmiaru miłości którą mi dajesz, wyskoczy z mej piersi. Odwracam twarz w twoją stronę by posłać mój czuły uśmiech, który jest tylko Twój. Kładziesz wilgotne wargi na mych delikatnie poszarpanych ustach. Leczysz popękaną skórę, swym pełnym czułości pocałunkiem na który czekałem cały długi miesiąc. Zamykam oczy i odpływam w świat zwany zapomnieniem. Otwieram oczy, i łapię za telefon który cały czas kurczowo trzymałem w dłoni. W jednej chwili powracam do rzeczywistości gdy na ekranie wyświetla się wiadomość od Ciebie. "Dlaczego tak długo każesz mi na siebie czekać? Wychodzę z domu na piwo. Nie wytrzymam ani godziny dłużej".
