" ආදරණීය ප්‍රාර්ථනා.. " [ completed ]

50 කොටස

" අයියේ........ "

මගේ ගානට පාත් වෙලා ඉදපු ශනල් අයියා මගෙ දකුණු ඉණ හරියෙන් එක අතක් තියලා එහෙමම මගෙ වම් කම්බුල උඩින් හාදුවක් තියෙද්දි ඉබේටම වගේ මගෙ ඇස් දෙක පියවිලා ගියා....

" ඔමෝ කපල් එකහ් "

පැවිලියන් එකෙ අපි අට දෙනා පව්ලේ කට්ටියත් එක්කම සතුටු සාමිචියේ යෙදිලා ඉද්දි අපි දෙන්නා දිහාවට කාගෙවත් ලොකු අවධානයක් ලැබිලා තිබුණෙ නැති නිසා ශනල් අයියා මගෙ කම්බුලක් උඩින් තොල් තියලා තද කරපු පාර මෙච්චර වෙලා ආලොක අයියාට හෙත්තු වෙලා ඉදපු අශාන් අපි දිහාවට හැරිලා ටිකක් හිමින් එහෙම කියද්දි මන් ලැජ්ජාවටම ශනල් අයියගෙ පපුව අස්සෙ මූණ ඔබා ගත්තා..

හේ ලැජ්ජයි වගේ අනෙව්ව්.. !!

පැවිලියන් එකෙ ඉදපු අපෙ පව්ල් සේරගෙම කට්ටිය අපි දෙන්නට විහිලුවට හිනා වෙවි ඉද්දි මමත් බිම බලාගෙන ශනල් අයියගෙ අතෙත් එල්ලිලා හිනා වුණා...

" මේ අද පාර්ටියක් දාමු හොදේ "

අපි එක්කම ඉදපු සාහිත් අයියා හන්ස අයියවත් ඇදගෙන මැද්දට පැනලා පාර්ටියක් දාන්න කතා කරපු නිසා මමත් ඒ පමාවට ශනල් අයියා දිහා බැලුවෙ හාද අහන්න...

" දාමූ "

ශනල් අයියා දිහා බලාගෙන උත්තරයක් ඉල්ල ඉල්ල ඉදපු මම දිහා බලාගෙන ශනල් අයියා පාර්ටි එක දාන වැඩෙට තනි වචෙන්ම කැමත්ත දුන්නා...

යේක මගෙ බොයිපෙන් හරිම හොදයි...!!

ඉතින් හවස් වෙන්න ඇවිත් ඉදපු කට්ටියම ආයෙම ගෙවල් වලට යද්දි මමත් අපේ තාත්තා , නන්ගි , සිරි මාමා එක්ක ආයෙම  ගෙදර ආවා...

ඒ ඇවිත් මුලින්ම මට හම්බුණ මල් බොකීස් , අවොර්ඩ් එක අනන් මනන් ටික මගෙ ටෙබල් එක උඩින් තියලා,

ගස් ගද යන්න නා ගත්ත මම ආයෙම තුවාල වලට බෙහෙත් දා ගත්තේ තාත්තා එක්ක ලගම තිබ්බ හොස්පිටිල් එකටට ගිහින්..

මොකද අපේ පියාණො මට බැන්නනෙ තුවාල කරගෙන හරියට බෙහෙත් ටිකක්වත් කර ගන්නෙ නැතුව කැත වෙයන් කියලා....

පුහ් වැඩෙමයි කැත වෙන්න.. මෙච්චර ලස්සන මටනේ සැර දාන්නෙ හුම්ක් !!