គិតរឿងអ្នកមីងមិនទាន់និងដឹងអីផង Evelyn ដែលជាសង្សារនោះក៏បានដើរចូលមករកគេទាំងធ្វើទឹកមុខមិនសូវស្រស់ គេឃើញហើយក៏បានសួរទៅកាន់នាង
«មានរឿងអីមែនទេ»
«លោកប៉ាចង់ជួបពួកយើងទាំងពីរ»
«គ្រាន់តែរឿងបែបនេះក៏អាចអោយអូនពិបាកចិត្តដែរមែនទេ?» Evelyn ងក់ក្បាល់តិចជំនួសការឆ្លើយរួចក៏បានដាក់ខ្លួនអង្គុយលើភ្លៅរបស់ Kei
«កុំពិបាកចិត្តអីណាចាំពេលចេញពីជួបលោកបា៉អូនហើយចាំបងនាំអូនទៅដើរលេងណា» និយាយត្រូវគ្នាររួចអស់ហើយពួកគេទាំងពីរក៏បាននាំគ្នារចេញឡានដើម្បីទៅជួបប៉ារបស់ Evelyn ។ មិនប៉ុន្នាននាទីផងពួកគេទាំងពីក៏បានមកដល់តាមការកំណត់ Kei រហ័សដើរទៅអោនគោរពអ្នកមានវ័យ
ចំណាស់ដែលកំពុងអង្គុយចាំពួកគេនៅឯតុបាយ
«នាំគ្នារអង្គុយចុះមក»
«បាទលោកពូ/ចា៎លោកប៉ា» ពួកគេនិយាយព្រមគ្នាររួចក៏ដើរទៅអង្គុយក្បែនោះ
«លោកប៉ាចង់ជួបពួកខ្ងុំមានអីមែនទេ?!» Evelyn សួរទៅកាន់ឪពុករបស់ខ្លួនទាំងឆ្ងល់
«ប៉ាចង់មកនិយាយរឿងពួកឯងទាំងពីរព្រោះ Evelyn អាយុ
របស់នាងក៏កាន់តែច្រើនដែលបើទុកយូរទៀតវាមិនសមភ្នែកញាតិ» Kei នៅអង្គុយស្ដាប់ទាំងមិនសូវសមព្រោះគេមិនបានគិតដល់រឿងនេះទាល់តែសោះ
«ចិងហើយប៉ាចង់អោយពួកឯងទាំងពីប្រញាប់រៀបការទៅមុនក្រោយក៏វាកុំតែកើតឡើងដដែរទេ»
«.....»
«....»
«គិតយ៉ាងម៉េចដែល Kei ?!» ប៉ា Evelyn សួរទៅគេព្រោះមើលទៅគេហាក់ដូចជាមិនមាត់កអ្វីទាល់តែសោះ
«ខ្ងុំថាកុំទាន់អីលោកពូព្រោះថាប៉ុន្នានថ្ងៃនេះខ្ងុំហាក់ដូចជារវល់រឿងការងារនៅក្រុមហ៊ុនណាស់មិនមានពេលគ្រប់គ្រាន់
គិតរឿងរៀបការនោះទេ»
«ចាំបាច់អីតែឯងគិតនោះចាំយើងជាមួយនិងយាយរបស់ឯងគិតរឿងនេះអោយក៏បានដែរឯងគិតតែធ្វើការរបស់ឯងចុះ» Kei ញញឹមតបទៅវិញរួចក៏ងក់ក្បាលតិចដោយមិនដឹងត្រូវនិយាយអីបន្តទៀតណាមួយ Evelyn នាងក៏មិនបានប្រកែតអីដែរ
«បើអស់អីហើយខ្ងុំសូមលារលោកពូនិង Evelyn ត្រឡប់ទៅវិញហើយព្រោះមានការងារនៅឯក្រុមហ៊ុមត្រូវប្រញាប់ធ្វើ»
«មិនអីទេចិង» Kei អោនគោរពរួចហើយក៏បានដើរចេញមកទាំងអារម្មណ៍តាំងតឹងទាំងគ្មានមូលហេតុគេហាក់មិនយល់ពីខ្លួនឯងដែររួចក៏បានចេញឡានត្រឡប់ទៅក្រុមហ៊ុនវិញ
បាត់ទៅ2ថ្ងៃបន្ទាប់
មកមើលអ្នកដែលដេកនៅឯផ្ទះនេះវិញ Bojin កំពុតែដើរទៅវិញទៅមកនៅពីមុខមាត់ទ្វាដោយរង់ចាំសម្លេងឡានរបស់ Dojin បើកចូលមក
«ម៉េចក៏គេយូរម្លេះ» និយាយហើយក៏រត់ទៅមើលរបង់ទ្វាផ្ទះ
«អ្នកនាងពិតជាចង់ចេញទៅពិតមែនរឺ?»
«ប្រាកដហើយយើងក៏ចេះធុញដែលណាមកនៅកន្លែងដដែរៗរាល់ថ្ងៃបែបនេះ»
«ខ្ងុំខ្លាចតែមានរឿងទេអ្នកនាងព្រោះចារឹកលោកប្រុសគាត់ឆេវឆាវណាស់ថែមទៀង...»
«គេមកហើយៗ» Bojin និយាយបណ្ដើរលោតបណ្ដើរនិងថែមទាំងទះដៃទៀតផងខណៈពេលដែលបានឃើញ
ឡានរបស់ Dojin បើកចូកមកបរវេណផ្ទះ នាងរហ័សរត់ទៅទទួលដំណឹងដែលនាងបានពឹកគេកាល់ពីថ្ងៃនោះ
«យ៉ាងម៉េចហើយ Dojin »
«ខ្ងុំបានទៅនិយាយជាមួយគេហើយតែគេហាក់ដូចជាមិននិយាយអ្វីទាល់តែសោះ» ស្នាមញញឹមដែរនៅនិងមុខរបស់នាងអម្បាញមិញនេះក៏ត្រូវទម្លាក់ចោលវិញ
«ខ្ងុំសូមទោសបងផងដែលអោយបងចាំចម្លើយយូរ»
«មិនអីទេ» ដោយឃើញ Bojin មិនសប្បាយចិត្តបែបនេះគេក៏បាននឹកឃើញគំនិតមួយរួចក៏បានខ្សឹបប្រាប់នាង
«ល្អ.....តែចុះបើគេមកទាន់នោះ»
«គេប្រាកដជាមិនធ្វើស្អីខ្ងុំទេ»
«ល្អល្អចាំយើងនៅទីនេះហើយយើងទៅដូរអាវមួយភ្លែត»Dojin សម្លឹងមើលទៅរាងកាយតូចរបស់នាងទាំងមិនអស់ចិត្តគេនៅតែឆ្ងល់និងតែងតែមានសញ្ញារសួរជាប់ក្បាលគេជានិច្ចថាហេតុអីបានជាមិត្តភិក្តរបស់គេធ្វើបែបនេះ
ដាក់នារីដែលតែងតែយកចុត្តទុកដាក់ទៅលើគេមិនថាមានរឿងអ្វីក៏ដោយ។ មិនប៉ុន្នាននាទីផងនោះខ្លួនប្រាណដែលតូចស្រួចស្ដើរក៏បានដើរត្រឡប់មកវិញដោយធ្វើខ្លួនយ៉ាង
ស្រល់ស្អាតរួចក៏បានបង្ហាញ់ស្នាមញញឹមមកកាន់ Dojin ដែលកំពុងឈរសម្លឹងមកនាង
«តោះយើងទៅ»
«បងចង់ទៅណា?»
«បងចង់ទៅផ្ទះម៉ាក់របស់បង»
«okay» និយាយចប់ពួកគេទាំងពីរបានបើកឡានចេញទៅមើលទៅហាក់ដូចជាសប្បាយណាស់ខុសប្លែកអីតែអ្នកបម្រើនៅឯផ្ទះនាំគ្នារភ័យត្រជាក់ចុងដៃចុងជើងព្រោះថាបើពួកគេត្រូវ Kei ចាប់បានថាបណ្ដោយអោយ Bojin ចេញក្រៅនោះមិនដឹងថាមានរឿងអ្វីកើតឡើងចំពោះពួកគេនោះទេ ។ ចំណែកឯអ្នកនៅក្នុងឡានឯនេះវិញពួកគេទាំងពីរនិយាយ
គ្នារលេងបណ្ដើរួចក៏មើលទៅទេសភាពបណ្ដើរមិនយូរប៉ុន្នានផងពួកគេក៏បានមកដល់ផ្ទះម៉ាក់របស់ bojin ម៉ាក់របស់ Bojin វិញក៏រហ័សរត់មកមើលដោយឆ្ងល់ថាកូនស្រីរបស់ខ្លួននាំអ្នកណាមកជាមួយ«អួយ! bojin កូនស្រីម៉ាក់នាំអ្នកណាមកនិង??សង្សារមែន» និយាយហើយម៉ាក់របស់នាងក៏ចាប់ផ្ដើមធ្វើចារឹកបែបបង្អាប់ៗរួចក៏ញញឹមចុះឡើងដែរទង្វើរនេះធ្វើអោយក្មេងៗទាំងពីរហាក់ធ្វើខ្លួនមិនត្រូវ