Kei គ្រាន់តែលើក Bojin មកដល់បន្ទប់របស់គេភ្លាមគេក៏បានបោះនាងទៅលើគ្រែមួយទំហឹងរួចក៏មកអង្គុយសង្កត់នាងពីលើមិនអោយរើរួច គេពិតជាខឹងខ្លាំងណាស់ដែលនាងហ៊ាន ហ៊ានចេញក្រៅជាមួយមនុស្សប្រុសដទៃដោយមិនអោយគេដឹងកាត់តែខឹងទៀតនោះនៅពេលដែរគេលឺសម្លេងរបស់នាងនិយាយហាមគេដើម្បីតែចង់ការពារប្រុសដទៃទង្វើរបស់នាងមួយៗហាក់ដុតផ្លូវអារម្មណ៍របស់គេអោយកាន់តែខឹងខឹងរហូរដល់ថ្នាក់គេអោយអារម្មណ៍ឃោឃៅមួយនោះគ្រប់គ្រង់គេបានម្ដងទៀត
«Kei កុំធ្វើបែបនេះអីមីងខ្លាចណាស់» Bojin សម្កឹងមើលទៅកែវភ្នែកដ៏សែនមុទស្រួចរបស់គេទាំងមិនស្រួលក្នុងចិត្តទោះបីជាមានសក់បាំងពីមុខហើយក្ដីក៏កែវភ្នែកមួយនោះនៅតែសម្លឹងមើមកនាងទាំងចង់លេបត្របាក់នាងទាំងមូលអីចិង កែវភ្នែករបស់គេហាក់ដូចជាមានអំណាច់ណាស់មកមើលនាងមិនផ្ដូរទិសដៅច្រើនតែក៏មិនមែនមានន័យថាមិនដឹង
«មីងដែរខ្លាចខ្ងុំតាំងពីកាលមក?!»
«.....» Bojin មិនមាត់បានត្រឹមគេចចេញពីក្រខ្សែភ្នែកដែរសម្លឹងមក
«ខ្ងុំមិនដែរធ្វើអោយមីងខ្លាចខ្ងុំសូម្បីតែមួយដង់តែងមីងទេជាអ្នកមករកវាដោយខ្លួនឯងមកពីមីងបែបនេះហើយទើបខ្ងុំអស់ចិត្តស្រឡាញ់មីង មីងលឺទេខ្ងុំឈប់ស្រឡាញ់មីងទៀតហើយមីងលែងមានចំណែកក្នុងបេះដូងរបស់ខ្ងុំទៀតហើយមីងលឺទេខ្ងុំធ្វើវាបានហើយពេញចិត្តមីងហើយរឺនៅ»
នាងនៅតែមិនមាត់បានត្រឹមដេកបង្ហូរទឹកភ្នែកចេញមកទាំងស្ងៀមស្ងាត់អារម្មណ៍នាងរញ៉េរញ៉ៃអស់ហើយក្រែនេះជាអ្វីដែរនាងចង់បានរហូតមកមិនចិងនាងមិនដែរទៀមទាស្នេហា៍ពីគេនោះទេហើយនាងថែមទាំងរុញច្រាន់អារម្មណ៍របស់នាងអោយចេញឆ្ងាយពីគេថែមទៀតផងតែបែលជាពេលនេះគេនិយាយពាក្យអស់នោះមកកាន់នាងតែបែលជាឈឺចាប់រួចក៏មិនទម្លាប់ស្ដាប់ទាល់តែសោះនាងមិនចង់លឺមិនចង់សូម្បីតែគិត
«មិនមាត់បែបនេះប្រហែលជាសប្បាយចិត្តខ្លាំងហើយមើលទៅ»
«វាហួសពេលដែលទេ?!....ដែរយើងចង់ទទួលស្គាល់អារម្មណ៍មួយនេះនៅពេលនេះនោះ»
«ពីមុនវាមិនហួសពេលហេ៎តែពេលនេះវាហួសពេលអស់ហើយក្មេងប្រុសម្នាក់ដែរតែងតែសួរមីងថាមីងស្រឡាញ់គេរឺអត់ហា៎វាបានរលាយចេញបាត់ពីក្រអៅបេះដូងរបស់គេបានបាត់ទៅហើយវាគួរអោយអស់សំណើចណាស់តែត្រូវមកសួរសំណួរដដែរៗទាំងដែលគេដឹងច្បាស់ណាស់ថាវាគ្មានចម្លើយសម្រាប់សំណួរមួយនោះក៏ដោយ
« kei ហេតុអីក៏ឯងមិនព្យាយាមយល់ពីយើងបន្តិចទៀតទៅរឺមួយក៏យើងចាំបាច់ត្រូវតែនិយាយពាក្យទាំងអស់នោះចេញមកទើបឯងអាចដឹងបាន»
«......»
«យើង...»
«ពួកយើងនិងមិនជួបគ្នារម្តងទៀតនូវសាភាពបែបនេះម្ដង
ទៀតហេ៎» គេបានអោនទៅថ្អើបមាត់របស់គេទៅនិងនាងដែរការថើបមួយនោះវាពិតជាឈឺរហូរដល់នាងមិនអាចទទួលយក
បានតទៅទៀត គេបានខាំបបូរមាត់របស់នាងរហូរដល់នាងអាចធំឈ្លិនឈាមចេញពីក្រអូមមាត់របស់នាង ការថើបរបស់គេហាក់ដូចជាចង់បញ្ចេញកំហឹងចេញមកដោយជំនួសដោយការវាយតបគ្នារ
«ហ្ហឹម...អឹម...ឈឺណាស់»
«.....» kei នៅតែបន្តការថើបរបស់គេទោះជាការ
ថើបមួយនោះវាហាក់មើលទៅចម្លែកបន្តិចមែន ក្រោយពី
បានបញ្ចប់ការថើបរួចហើយមក kei ក៏បានដោះអាវ
បង្ហាញនូវសាច់សខ្ជីរបស់គេទៅកាន់នាង ឯ Bojin វិញនោះក្រាន់តែឃើញសាច់ដុំនិងស្បែកដ៏សខ្ជីរបស់បុរសវ័យក្មេងវ័យ20ឆ្នាំភ្លាមនោះភាពភ័យខ្លាចទាំងប៉ុន្នានក៏ស្រាប់តែរលាយបាត់អស់ជំនួសមកវិញនៅភាពអៀនព្រៀមនិងថ្ពាល់
ក្រហមនៅលើមុខរបស់នាង
«អេ៎..» នាងរហ័សយកដៃមកខ្ទប់បាំងត្រង់ផ្នែកកអាវរបស់នាងខណៈពេលដែលគេប្រុងនិងយកដៃមកប្រលះអាវ តែការធ្វើបែបនេះក៏ម្នបានបញ្ឈប់គេមិនអោយបន្តធ្វើទៀតនោះដែរគេ គឺក្រាន់តែគេចាប់ទាញដៃរបស់នាងអោយផ្អឹបទៅម្ខាងក៏អាចអោយគេដោះអាវរបស់នាងបានទៀតដែរមិនចាំបាត់តែប្រើដៃពីរឯណាតែដៃម្ខាងក៏បានដែរ ។ Kei ចាប់សោយអាវ
របស់នាងចេញរួចក៏សម្លឹងមើលទៅគោលទ្រង់របស់នាងទាំងមិនដាចពីភ្នែក
«ឯងកុំសម្លឹងមើលយូរពេកបានទេបើចង់ធ្វើណាស់ក៏ប្រញាប់ធ្វើអោយហើយៗទៅ»
«មីងទ្រាំមិនបានមែនទេ»
«និយាយឡប់ស្អីនិងយើងមិនចូលចិត្តនិងហើយបានជាអោយប្រញាប់ធ្វើអោយលឿននិងហើយ»
«មីងគិតថានិយាយចិងហើយខ្ងុំនិងឈប់ត្រឹមនិងមែនទេ»
«អា៎...ឈប់សិន...ឯងញាប់ពេកហើយ» Kei និយាយហើយក៏ចាប់ផ្តើមប្រត្តិបាត់ការណ៍យកភ្លាមតែម្ដងរហូរដល់អ្នកខាងក្រោមដែរតែងតែមាត់រឹងនោះក៏ស្រាប់តែថ្ងូរចេញមកទាំងមិនអៀនខ្មាស់និងគេទាល់តែសោះ ដោយឃើញបែបនេះហើយគេក៏មិនបាននិយាយអ្វីដែរក្រាន់តែដឹងថាគេញញឹមចេញមកទាំងពេញចិត្តនិងរាត្រីដ៏ក្ដៅនិងផ្អែមល្ហែមនេះជាខ្លាំង រួចគេក៏បានអោនទៅជិតត្រចៀករបស់នាង
«ពួកយើងនិងមិនជួបគ្នារម្ដងទៀតក្នុងសាភាពបែបនេះ
ទៀតហេ៎!!» ថាហើយគេក៏បានយកអណ្ដាតលិតត្រចៀករបស់នាង Bojin វិញក៏មិនបានទៅចាប់ភ្លឹកនិងពាក្យសម្ដីរបស់គេអីច្រើនដែរព្រោះថាពេលនេះ Kei បានគ្រប់គ្រប់ទាំងខួរក្បាលនិងខ្លួនប្រាណរបស់នាងបានបាត់ទៅហើយ
