Çatı katı

Bölüm 40 Güçsüz (Düzenlendi)

Bölümü düzenledim böyle saçma bir şey olamaz geriyle kaldı 3 bölüm.Bölümde yine harf hataları olursa çıkış yapıb girin

Bazen hayattan öyle tokatlar yersin ki, kendinden yorulur insan yaşafıklarından,beklentilerinden, hayal kırıklarından.Biz yalnış bir bir şey yapmadık  ki utanılacak bir şeyde yapmadık biz sadece birbirimizi sevdik.Niye başkaların bedelini biz ödüyoruz??

Oturduğum kaldırmdan kalıp yürümeye başladı
m.Temmuz ayında olsak bile içimde son bahar fırtınları esiyordu.Kendimi üzerime naftalin dökülmüş kavanozda hiss ediyordum.Ama şimdi naftalin kokusundan kurtulmak istiyorum.Yanağımı ıslatan göz yaşlarlarım benden habersiz durmuştu sanki.Fren sesiyle kendime geldiğimde yolun ortasında olduğumu fark ettim.

X:"Ne yapıyorsun ya?Ölmekmi istiyorsun?"

"Özür dilerim."Hızla arkaya ysalandım.O sırada telefonum çaldı.Selim arıyordu.

"Alo bitanem nerdesin."

Titreyerek Selim dedim.Sesini duyduğumda kalbim sıkışmıştı sanki.

"Selim?"

"Ne oldu sesin niye böyle  nerdesin sen?"

"Sana ihtiyacım var."

"Nerdesin Şebnem?"

"Sahildeyim."

"Hemen geliyorum bekle."

Telefonu kapatğım banka oturdum.Ondan ayrılamam.Bende onu bıraksam kimsesiz kalır aynı benim gibi.Öylece denize bakıyordum Başımı sağa  dönderdiğimde arabadan indiyini gördümm.Hızla ayağa kalkıə koşarak boynuna sarıldım.Belime sıkıca sarılan elleri ona daha çok sokulmamı sağlafı.Kokusu beni bu kadar rahatlatıken ondan ayrılmam.

"Güzelim ne oldu sana?"

"Hiç bir şey sadece seni özledim."
Yüzünü boynumda çekip yanağımş avuçladı apamaktan şişen gözlerime baktı.

"Doğruyu söyle.Neden ağladın?"

"Ağlamadım."

"O zaman ne bu halin bir şeymi oldu?"
Ne diyeceğim ki babanla görüştüm oğlumdan ayrıl dedi.Bunu söylersem esip gürler şimdi ben bile engel olamam.İstemsiz olarak yine göz yaşlarımyanaklarımı ıslattı işimde ol oluşan korkuya engel olmayordum.Ruhum parçalanıyor sanki ve geçmişinn acıları şuan içimde kıvılcımlanıyor, heran alev alacak gibi hiss ediyordum.Dudaklarımdan dökülen cümlelere kendim bile şaşırmıştım.

"Hastaneden ayrıldım."

"Niye bak bir şey olduysa söyle bana?" Bu sefer bakışlarında endişe ve öfke vardı Niye bu kadar çabuk öfkeleniyordu.

"Öylesine o hastanede çalışmak istemiyorum artık.Valla bir şey olmadı bakma bana öyle.Sadece artık orda çalışmak istemiyorum o kadar." Başımı kendisine çekerek göğüsüne yaslanmamı sağladı gözlerimi  kapatığımda iç çekerek konuştu.

"Sende bir şeyler var ama bana söylemiyorsun.Fazla üzerine gelmeyeceğim.Sen nasıl istersen öyle yap.Hem bana baksana."

Başımı kaldırıp  yüzüne baktım."

"Ne oldu?"

"Çalışmasanda olur aslında ben bakararım sana."

"Tamam." Yine kaşlarını çatmıştı
Ama dudağının kenarında hafif geülmseme vardı.

"Tamammı dedin?"

"Evet."Azda olsa gülümsemiştm onun yanındayken huzurluydum, mutluydum.

"Hiç bir şeyide takma kafana ben senin yanındayım."