Bölüm 8 Korku

3.5K 155 17
                                    

♣♣♣


Niye ben çizmişki?Kafamda oluşan karışık cümlelerle Selimin üzerimden kalktığını fark ettim.Hiç bir şey söylemeden çizimlerini toplamaya başladı bende sessizce onu izliyorum.Beni ne kadar güzel çizmişti.Elimde ki çizime bakıyorum.Ayağa kalktı kağıtları yerine koydu.Sonra masaya yaslanıp yerde oturan bana baktı.Sonra saçlarını karıştırarak konuşmaya başladı.


"Ala biliriyim?"Dedi,elini uzatarak.Vermek istemiyordum."

"Güzelmiş.Yalnız ben bu kadar,çirkin değilim."Yana bakarak gülmeye başladı.Bende güldüm."

"Ver artık."

"Bende kala bilirmi?"

"Olmaz ver bana."

"Ama baksana,çok güzel bu ben,çok sevdim.Hem benim resmim değilmi vermiyorum."Ayağa kalktım."

"Ne yapmaya çalışıyorsun?"

"Hiç şimdi,odama,gidicem,uyuyucam."

"Onu demiyorum."

"Bu bende kalıcak.Nasıl olsa yine çizersin dimi?"Arkama dönüp kapıya doğru yürüdüm.Kolumdan tuttuğunda kalbim yine deli gibi çarpaya başladı.Ne oluyordu bana?Beni kendine döndürdü."

"Kızmadın mı bana?Yani,senden izinsiz yaptım."

"Kızmadım.Niye kızıyım ki,ilk defa biri benim,için böyle bir şey yapıyor.Teşekkür ederim."

"Ben?"

"Sen ne?"

"Geç oldu."

"Aynen geç oldu."Hızlı adımlarla odama çıktım.Kendimi,sırt üstü yatağa attım.Yüzümde,oluşan gülümseye anlam veremiyordum.Niye bu kadar gülüyordum.Gözlerimi kapattığımda telefonum çaldı.

"Mert?"

M:"Şebnem nasılsın uyuyor muydun?"

"Evet uyumaya çalışıyorum da sen niye bu saatte beni aradın??"

M:"Hiç öylesine aslında evde bir yabancıyla kalıyorsun o yüzden seni rahatsız falan etmiyor dimi?"

"Ne alakası var?"

M:"Kızma sordum işte galiba gözüm tutmadı onu."

"Mert Selim çok,iyi biri ve oldukça kibar tamam biraz ukala biri olsda iyi biri.Sen beni merak etme.."

M:"Tamam o zaman iyi geceler."

"İyi geceler ."Telefonu kapattığım gibi başımı yastığa gömdüm."

-Selim-

Hala boş tavana bakıyorum ne oluyor lan bana?Kendimi bi garip hiss ediyorum.Uyku tutmuyordu bu yüzden yine çizim yapmaya başladım.Ne çizsem diye düşünürken yine onu çizmişdim.Yaptığım hiç,bir,çizim bunun kadar kolay değildi.Yüz hatları,küçük burnu,güzel dudakları,Dalgalı saçları ve inanılmaz olan gözleri.Bu sefer çizdiğim resmi daha gizli yere koydum.Keşke hiç,göstermeseydim.Bu sefer karşımda cadı yerine bir,melek vardı sanki.Ne kadar sakin ve huzur vericiydi.Üzerine yığıldığımda bile o kadar tepki göstermesi.Tabş bu düşünce yüzümde yine gülümseme yaratmıştı.Saat baktığımda 5 geliyordu.Bundan sonra nasılsa uyku yok üzerini değişib sahile koşmaya gidiyordum.Aşağı indiğimde Şebnemde kulaklıklarını takıp spor kiyafetleriyle yine çok güzeldi.

"Günaydın."Sesimi duyunca yerinde ilikledi.

"Ayy.Ne zaman kalktın sen?Günaydın."

"Korktun mu?"

Çatı katıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin