Çatı katı

Bölüm 48 Kırgınlık

Yine sizi ters köşe yapacağım.Kapak hakkında düşüncelerinizi alayım...Keyifli okumlar yorumları bekliyorum...

Yüzüme bakmaya devam ediyordular.Pınar hızla yanıma gelerek bana sarıldı.Teleşlıydı kapıya doğru ileriledi.

"Selim ne bebeği dedim."

"Pınar bizi yalnız bırakırmısın?"

P:"Ta tabi çok özür dilerim." Pınar hızla evden çıktı.Selim koltuktan kalkıb yanıma geldi."

"Sevgilim?"

"Selim ne bebeği niye öyle dedin niye Şebnem bilmeyecek dedin.Yoksa başka birinden." Aklıma ilk gelen soruyu sormuştum.

"Hayır ne alakası var."

"O zaman niye öyle dedin?Ne saklıyorsun benden?"Saçlarını sertçe karıştırmaya başladı.

"Anlatacağım ama bana kızma tamamı mecburdum.Yani."

"Söylesene."Kolumdan tutup beni koltuğa oturttu kendisinde yerde diz çöküp ellerimden tutarak konuşmaya başladı."

"Çok özür dilerim Şebnem."

"Selim korkmaya başlıyorum artık."

"Seni hastaneyi götürdüğümüzde zehirlendiğin için miden yıkandı o sırada doktor geldi senin iyi olduğunu ancak..."

"Ne ancak?"

"Bebeğimizin durumunun kritik olduğunu söyledi." Gözlerim kendliğinde dolmuştu.

"Ne?Ben hamilemiydim?"

"Evet ama sonra bebeği almak zorundayız bende sen iyi ol diye bebeğimizden vazgeçtim."

"Ne dedin sen?"

"Zaten kanaman başlamıştı."

"Bana sormadanamı yaptın?"

"Mecburdum." Hızla ayağa kalktım.

"Nasıl yaparsın bunu niye kendi başına karar veriyorsun?"

"Özür dilerim."

"Dilmeme özür ben biliyordum senin bende bir şey sakladığını biliyordum."

"Şebnem."Koluma dokunmak isterken geri çekildim.

"Dokunma bana.Sen gözümün içine baka baka yalan söyledin bana ben bir bebeğim olduğunu bile bilmeden seni onu benden izinsiz aldın."

"Zaten onu kayb edecektin."

"Sana karnımın ağrıdığını söyledim o gün doktoru çağırmak yerine her şeyi anlata bilirdin."

"Yapamadım."

"Eve geldiğimizde söyleye bilirdin.Eğer Pınar gelmeseydi daha bunu benden saklayacakmıydın?Doğruyu söyle bak."

"Evet senin bilip üzülmeni istemiyordum.Bildin işte üzüldün ağlama ne olur."

"Baban haklıymış biliyormusun?Sen gerçekten acımasız birisin."

"Şebnem?"

"Rahat bırak beni seni görmek istemiyorum." Hızla merdivenlerden çıkıp odama girdim.Kapıyıda klitleyip yatağıma uzanıp hıçkırıklar içinde ağlamaya başladım.

Odamın kapısı yine çaldı.

"Git burdan seni görmek istemiyorum dedim anlamıyormusun?"

"Aç kapıyı bir şeyler ye."

"İstemiyorum defol git burdan."

"Güzelim özür dilerim aç lütfen." Umursamayarak başımı yine yastığa gömdüm.Bir kaç dakika sonra anahtar sesiyle kapıya baktım Selim elinde tepsiyle içeri girdi.Kaşlarımı çatıp onu izledim hiç bir şey olmamış gibi komidenin üzerine bıraktı mahçup şekilde yüzüme bakıyordu.