Çatı katı

Bölüm 68 Gitme

Ben yazarken çok duygulandım.Umarım o hisleri yaşatmayı başara bilmişim.Medyadaki şarkıyı bölümün bir kısmında ekledim.Ordan dinlersiniz keyifli okumalar....

Selim hızla yataktan kalkıp beni hastaneye getirmişti.Burnum kanıyordu ama hiç farkında değildim. İki saatir bir odada bekliyorum kimsede gelmiyordu.Artık sıkılmaya başlamıştım.İçimde oluşan korku git gide büyüyordu.Yatakta doğrulub ayaklarımı yere indirdim.Başım hafif dönüyordu.Ayaklarımda hiç güç yoktu.Tam kalkmak istersen Selim içeri girdi.
"Ne yapıyorsun?Ayağa kalkmaman lazım." Yanıma gelip beni tekrar yatırıdı.
"Ya Selim iyim ben gidelim eve.Sıkıldım burda." Üzerimi örtüp elini alınma gezdirim saçlarımı arkaya doğru okşadı.
"Gideceğiz ama şimdi değil.Tamamı güzelim?" Başımı hayır anlamında salladım.Kaşlarını çattı."Bak doktor gelsin gitmemizi söylerse gideriz oldumu?" Bu sefer gülümsedim.
"Tamam!Ama gideceğiz." Başını ağır ağır sallayıp iç çekerek alnımdan öptü.Dudakları bir süre alnımda kaldığında doktor geldi.Selim ban gülümseyib ayağa kalktı.

"Şebnem hanım nasılsınız?" Selimin bakışları üzerimde gezindiğinde doktora döndüm.
"Başım biraz dönüyordu,ama şimdi iyim.Ve eve gitmek istiyorum.Lütfen!"Doktor Selime işare yapıb dışarı çıkardı.5 dakika sonra Selim geldi.
"Hadi kalk bitanem."
"Evemi gidiyoruz?" küçük çocukları gibi sevindim.Selim gülerek başını iki yana salladı."Selim giderken pasta alalım mı?Canım çekti."

"Alırız bitanem.Hangisini istersen alırız."

"Muzlu istiyorum." Üzerime çeketimi giydirib kolunun altına aldı beni.Başımı göğüsüne yasladım."Selim ben bi yere kaçmıyorum niye böyle sarıldın?"

"İyisin dimi?"

"Ben iyim sevgilim." Arabanın kildini açıp beni yolcu koltuğuna oturtdu.Bir süre dışarda telefonla konuştuktan sonra arabaya bindi."Kimle konuşuyordun?" Arabayı çalıştırdı.
"Kaanla konuşuyordum."
"Ne diyor?"
"Sana bir süpriz yapmıştım onu getirecek."Ellerimi birleştirip Selime döndüm.
"Ne süprizi?"
"Süpriz söylenmez." Elimi kendine çekerek öptü.
"Ya Selim söyle." Hala elimi öpüyordu.Dudaklarını elime sürterek konuştu.
"15 dakikaya görüceksiniz Şebnem hanım."

"Sıntır söylesene küstüm sana."

"Yine mi sıntır?Ben beceriksizmiyim?"
Biraz daha yaklaşım yanağından öptüm.
"Hayır sen benim becerikli kocamsın.Uzun zamandır sıntır demiyordum ya ondan dedim.Süprizim evdemi?Tahmin ede bilirmiyim?" Kafasını salladı.

"Şey bebeğimizin odasını yaptırdın?" Kafasının hayır anlmada salladı."E ben onu bekliyordum."
"Onu bebeğimiz doğduktan sonra ikimiz yapacağız."

"Tamam.Zaten eve az kaldı."

~~ Dış kapıdan içeri girdiğimizide Selimin beyninin etini yedim."Of Selim doğurucam şimdi."

"Sende ne sabırsız çıktın be güzelim.Yatakta böyle sabırsız olsana sen."

"Yatak nerden çıktı pis adam.Aklın fikrini şey yapmak."

"Sen iyleş o yataktan çıkarsam ne olayım."

"Oldu canım,o zaman bebeğimizde emzirirsin artık." Kahakaha attıp bana sarıldı."Selim?Şimdi bebeiğimiz olucak ya?Eğer bana bir şey olmazsa.Yani iyi olursam." Arabaya yaslanıp beni kendisine çekti.
"İyi olucaksın sen."

"Tamam iyi olucam." Dudaklarımdan öptü.Eve doğru yürüdüğümzde yine süpriz diye tuturdum.Kapıya yaklaştığımızda ben hala dırdırdaydım taki o sesi duyana kadar.

"Abla!" Selim gülerken,ben hala şaşkındım.Başımı hızla döndürdüğümde Pelini gördüğüm gibi çığlık atıp sarıldım.

"Ablacım.Ya çok özledim seni."