Bölüm 29 Benim olan benden alamsınız...

2.7K 114 25
                                    

♣♣♣
Elinde gömleği sallarken ben sadece yüzüne bakıyordum.Ne söylesem inanmayacak ama yinede şansımı deniyim.

Ö:"Şebnem senden bir cevap bekliyorum."

"O Selimin."Ne dedim ben?

Ö:"Ne dedin sen?"

"Evde başka erkek olmadığına göre Selimin ne oldu?"

Ö:"Bana doğruyu söyle onunla aranda bir şey geçtimi?"Hemen gömleği elinden aldım.

"Bu seni ilgilendirmez anne.Bu güne kadar benimle ilgilenmedin şimdi bana hesap soramazsın."Oh be sonunda içimdekileri söylüyorum.

Ö:"Eşyalarını hazırla gidiyoruz."

"Gitmiyorum çocuk değilim ben 22 yaşım var benim kendi hayatımla ilgili kararları kendim veririm."Dolaptan tüm elbiselerimi,çıkartın yatağın üzerine bıraktı sağ tarafta duran bavlu alıb yerleştirmeye başladı.Öylece ne yaptığına bakıyorum

"Ne yapıyorsun ya?Bırak kiyafetlerimi."Bağırmasıyla yerimde sıçradım resmen.

Ö:"Kes sesini.Bundan sonra ben ne dersem onu yapıcaksın anladınmı beni?"

"Gelmek istemiyorum."

"Yukardan gelen bağrışmalarla üzerimi giyinip hızlı adımlarla yukarı çıktım.Kapıya geldiğimde Şebnemin annesi bavulu topluyordu.Oda öylece bakıyordu.Ama nefesi düzenli değildi sanki.

"Şebnem?İyimisin bitanem?"

Ö:"Çık dışarı senin ne işin var burda?Şebnem'de alıp gidiyorum burdan."

"Gitmiyorum."Bana yalvarırcasına baktı nefesi hiç düzenli değildi.Astım,hastası olduğunu bilmiyormu annesi.Yanına gidip elinden tuttum bu sefer saygı yok.

"Siz kimi kimin evinden kovuyorsunuz?" Konuş Selim.

Ö:"Ben kızım senin gibi biriyle birlikte olmasına izin veremem."

"Sizden izin isteyen yok."Şebnemin beline sarıldım titriyordu resmen.

Ö:"Yürü gidiyoruz Şebnem."

"Gelmiyorum dedim."Kadın resmen kolundan tutup çekiyor.

"Niye beni götürüyorsun?"

Ö:"Öğrenmek mi istiyorsun?"

"Evet."Neydi bu kadar önemli olan şey.

Ö:Hakanın borcu var."

"Hakan kim ya?"Selim sinirliydi.Hakan kim,olacak?Üvey babam

"Annemin kocası.Ne olmuş Hakana?"

Ö:"Bu herifin yanında konuşmak istemiyorum.

"Ne olmuş söylesene ya?"

Ö:"Borcu var ve."

"Ne benmi ödeyeceğim borcunu."

"Siz ne diyorsunuz ya?"Selim beni arakaya verip annemin üzerine yürüdü.Elinden tutup kendime çektim.

Ö:"Evet borcunu yalnız sen ödeye bilirsin."

"Ne diyorsun anne ya?"O an kapı çaldı Selim istemeyerek kapıya doğru gitti.

Ö:"Bak Şebnem Hakanın arkadaşının oğlu var onunla evlenirsem borcumuz biter."

"Ne saçmalıyorsun ya?Ben Selimi seviyorum anlamıyor musun kafan basmıyormu? Selimi seviyorum anlıyor musun?Nefes almam daha çok şiddetlendi.Merdivenlerden inemiyordum bile.Annemde arkamdan konuşarak geliyor.

Çatı katıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin