Cztery Żywioły

Dziesięć przykazań

Po przejściu przez wyzwania, które wystawiły ich na próbę zarówno fizycznie, jak i psychicznie, Eryk i jego drużyna stanęli w obliczu kolejnej niezwykłej sytuacji. Droga wiodła ich do miejsca, które było zarazem spokojne i tajemnicze. Zbliżali się do niego w ciszy, czując, że coś ważnego czeka na nich za rogiem, w głębinach zapomnianych gór.

Wtem, na ich drodze, ukazało się miejsce pełne światła. To było dziwne, w porównaniu do wszystkiego, co wcześniej spotkali – nie było ciemności, ani niebezpiecznych pułapek, tylko blask, który przyciągał ich uwagę. W tym świetle wyłoniły się postacie – majestatyczne i pełne mocy. Dziesięciu bożków, którzy pojawili się przed nimi, wyglądali niczym żywe manifestacje zasad, które rządzą światem.

Bożkowie byli różni – ich wygląd, osobowości i postawy były wyjątkowe, ale każdy z nich miał jedno wspólne zadanie: przypominać istotnym, co naprawdę oznacza życie zgodne z porządkiem, zasadami i równowagą. Byli bezstronni i sprawiedliwi, a ich obecność miała na celu nie tylko pokazanie mocy, ale i danie bohaterskiej drużynie wskazówek, które miały pomóc im w dalszej drodze.

**Pierwszy Bożek – Przykazanie „Nie będziesz miał innych bogów przede mną”**

Najpierw przed nimi stanął Bożek z potężną aureolą wokół głowy, symbolizującą jedność z najważniejszym porządkiem wszechświata. Jego twarz była pozbawiona emocji, ale w jego oczach było coś nieodgadnionego.

– **Pierwszym przykaza­niem jest unikanie oddawania czci wszystkim innym niż najwyższa prawda** – powiedział. – **Nie pozwól, aby nic, ani nikt, przyćmił Twoją drogę. Tylko w tej drodze znajdziesz prawdziwą siłę.**

Eryk poczuł, jak te słowa wbijały się w jego umysł. Było to przypomnienie, że w każdej podróży, zwłaszcza tej, którą teraz odbywał, nie może zapomnieć o swoim celu, swojej misji. Musiał pamiętać, że nie może oddać się innym, błahym sprawom, które mogłyby go odwieść od prawdziwej ścieżki.

**Drugi Bożek – „Nie będziesz czynił sobie żadnej rzeźby ani żadnego obrazu”**

Bożek drugi wyglądał jak postać w pełnym blasku, cała składająca się z żywego światła. W jego rękach unosił się mały zwój, na którym widniały wyryte symbole.

– **Nie będziesz czynił sobie żadnej rzeźby ani żadnego obrazu** – mówił spokojnym głosem, który brzmiał jak echem w przestrzeni. – **Prawdziwa moc nie jest w obiektach, które możesz kontrolować. Prawdziwa moc jest w tym, co niewidoczne, w tym, co jest poza zasięgiem materialnego świata.**

Bożek wskazał na niebo. W oczach Eryka zaczęły malować się obrazy – lśniące, eteryczne i pełne piękna, ale nieuchwytne. Eryk zrozumiał, że nie może oddać się pogoni za materialnymi rzeczami, nie może pozwolić, by jego pragnienia go zdominowały. Musiał skupić się na wyższym celu.

**Trzeci Bożek – „Nie będziesz wzywał imienia Pana Boga swego nadaremno”**

Kolejny Bożek był postacią o surowym wyglądzie, z oczami, które patrzyły przenikliwie i mądrze. Jego postura była prosta, ale emanował z niego ogromny autorytet.

– **Pamiętaj, aby nie używać imienia władcy świata, jeśli nie jest to konieczne** – mówił głęboki, pełen powagi głos. – **Bo tylko wtedy, kiedy zrozumiesz, co to naprawdę znaczy, Twoje słowa będą miały moc.**

Eryk zrozumiał, że każde słowo, każda decyzja ma swoje konsekwencje. Siła, jaką obdarzeni byli ludzie, nie polegała na tym, by mówić bezmyślnie. Każde działanie musiało mieć swoje miejsce w większym porządku, a każde słowo – swoją wagę.

**Czwarty Bożek – „Czcij ojca swego i matkę swoją”**

Bożek czwarty był niezwykle łagodny, o twarzy pełnej miłości i zrozumienia. Trzymał w ręku kamienną tabliczkę, na której widniały wypisane litery.

– **Pamiętaj o tych, którzy dali ci życie, i szanuj ich** – mówił. – **Wielka moc tkwi w szacunku do tych, którzy cię wychowali i kształtowali. W nich jest część tego, kim jesteś, i ich wsparcie może ci pomóc w najciemniejszych chwilach.**

Te słowa dotknęły Eryka głęboko, bo przypomniały mu o matce, która z miłością troszczyła się o niego, mimo wielu trudności. To także przypomnienie, że szacunek do rodziny i bliskich jest niezbędny do prawdziwego rozwoju.

**Piąty Bożek – „Nie zabijaj”**

Kolejny Bożek emanował spokojem, jakby cała jego obecność była wszechogarniająca. Jego ciało zdawało się lśnić w blasku, a twarz wyrażała bezbłędną mądrość.

– **Nigdy nie zabijaj, nie tylko ciała, ale i ducha** – mówił. – **Każde życie jest święte, a twój prawdziwy cel polega na ochronie innych. Tylko w pokoju możesz odnaleźć prawdziwą moc.**

Eryk czuł ciężar tych słów. Zrozumiał, że prawdziwa siła to nie siła w walce, lecz siła w ochronie, w obronie życia i wartości, które należy szanować.

**Szósty Bożek – „Nie cudzołóż”**

Bożek, który pojawił się przed nimi, emanował jasnym światłem i niezwykłą wewnętrzną siłą. Jego twarz była pełna wyrozumiałości, ale również stanowcza.

– **Nigdy nie zdradzaj zaufania, które zostało ci powierzone. Miłość i wierność to podstawy, na których budujesz swoje relacje.**

**Siódmy Bożek – „Nie kradnij”**

Kolejny Bożek był postacią o nieprzeniknionych oczach, które zdawały się widzieć wszystko. W jego dłoniach pojawiła się niewielka waga, na której równoważona była cała materia.

– **Nie kradnij niczego, co nie jest twoje.**

**Ósmy Bożek – „Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu”**

Tego Bożka obdarzono wspaniałymi szatami, jego twarz była pełna łagodności i mądrości.

– **Pamiętaj, że prawda jest twoją największą bronią. Kłamstwo zniszczy cię od środka.**

**Dziewiąty Bożek – „Nie pożądaj żony bliźniego swego”**

Bożek z tajemniczym uśmiechem mówił do nich spokojnym, lecz stanowczym głosem.

– **Nie pożądaj tego, co nie jest dla ciebie.**

**Dziesiąty Bożek – „Nie pożądaj niczego, co należy do bliźniego twego”**

Ostatni Bożek był nieco starszy, ale jego oczy były pełne młodzieńczej energii i wglądu w same wnętrze.

– **Zawsze zachowuj równowagę. Tylko wtedy, gdy opanujesz swoje pragnienia, będziesz mógł przejść na wyższy poziom.**

Eryk i jego drużyna stali przed nimi, zaskoczeni, ale i pełni podziwu. Każde z Przykazań stanowiło wy

zwanie, ale także drogowskaz. Te dziesięć postaci, wciąż obecnych w ich sercach, miały poprowadzić ich ku wielkiej przyszłości.

Ale na tym nie kończyła się ich podróż. Ich spotkanie z bożkami było tylko jednym z wielu etapów, które miały zadecydować o ich przyszłości w starciu z potężnym demonem.