Dear Daniel

Chapter 23

Daniel's POV

"Si Julia ba ang tinitignan mo, ha?"boses ni Kath iyon.

"Oo."

"Daniel, hindi ka na niya babalikan. Kalimutan mo na siya. You hurt her. Pakawalan mo na siya. Hayaan mo na siyang maging masaya kay Blake."

"I can't let her go,"I almost whispered. Nilingon ko siya.

"I'm not asking you to let her go, I'm asking you to move on,"sabi niya atsaka niya hinawakan ang pisngi ko.

"This is nonsense."Atsaka ko tumayo at naglakad papasok sa hallway ng school. Alam kong sinundan ako ni Kath. Nilingon ko siya.

"Daniel, hindi ka na mahal ni Julia! Kalimutan mo na siya! W-wala ka ng pag-asa sa kanya!"sigaw ni Kath habang papalapit sakin.

"I don't believe you."

"Maniwala ka kasi sila na ni Blake! Oo, s-sila na ni Blake!"Natigilan ako sa sinabi niya. Teka, hindi pwede yun. Ako yung mahal ni Julia, diba? Sakin niya binigay yung loveletter.

"You're lying. Tell me you're lying."Atsaka ko siya hinawakan ng mahigpit sa magkabilang balikat.

"I'm not lying."

Julia's POV

Aisshh. Bakit ba kasi sa dinami-dami ng babae na kasali dito sa Balangayan camp si Kath pa talaga makakatabi ko? Kanina pa tulog lahat pero hindi pa rin ako makatulog. Kung ano-anong puwesto na ang ginawa ko pero hindi pa rin ako dinadalaw ng antok! Jusko, gusto ko nang matulog baka tagyawatin pa ko nito.

"Ang likot mo naman,"rinig ko sabi ni Kath.

Tumayo ako. 11:00 pm na. Nag-jogging kaya muna ko para mapaod ako tapos maantok? Sinuot ko yung rubber shoes ko atsaka ko pumunta dun sa grounds para magpapagod.

11:50 pm. Sige, stop na. Hingal na hingal na ko baka matuluyan akong makatulog nito panghabangbuhay, eh! Pawis na pawis naman ako ngayon. Oh, sige maghihilamos muna ko para fresh.

"..Right from the start, you were a thief... you stole my heart.. and I.. your willing victim.."kanta ko habang naglalakad papunta dun sa pinakamalapit na CR.

Victim...

Victim.

Victim daw?! Tss. Ano ka ba, Julia! Walang serial killer dito sa Ashford o kaya multo ngayon sa CR hatinggabi na kaya! Baka tulog na yung mga iyon. Hehehe. Ano bang iniisip ko? Pwede ba. Walang multo, okay!

Pagkapasok ko sa loob ng CR, walang tao doon at masaydong matahimik. Sa hindi malamang dahilan ay bigla na lang bumigat ang pakiramdam ko. Pakiramdam ko hindi ako nag-iisa. Pakiramdam ko may nakatingin sakin. May nanonood. Hala siya. Ano ba 'tong iniisip ko!

Pakiramdam ko may kasama akong hindi ko nakikita ngayon sa loob ng CR.

Nagpatuloy ako at humarap sa salamin. Binasa ko na ang kamay ko at naglagay ng panghilamos doon atsaka ko hinilamusan ang mukha ko. Tapos, naglagay na ko ng toothpaste sa toothbrush ko. Puro bula na yung mukha ko tapos nahulog pa yung toothpaste sa palad ko ko nang nakarinig ako ng ingay. I heard someone's laughing. Agad nanindig ang balahibo ko sa katawan.

DASKDGJKTL.

"Waaaaaaaaahhhhhhh--"sigaw ko habang natakbo ng parang tanga at nakatakip pa ang dalawang kong palad sa mata ko. Napatigil ako nang makaramdam ako ng hapdi sa dalawa kong mata.

"@#$%^&^%$!!!! Hapdi ng mata ko jusko!!"Mas malala pa lalo ko pang kinalat yung toothpaste sa dalawa kong mata. Ang tanga naman, oh! Kelan pa ba tinooth paste ang mata?