Zbyt długie spanie to niezły grymas,
Gdzie mózg się starzeje, choć ciało ma czas.
Stan zapalny rośnie, układ znów siada,
Sen niczym bumerang - problem powraca.
Cukrzyca, demencja, to senna załoga,
Im więcej leżysz, tym bliżej podłoga.
Kora mózgowa się kurczy powoli,
Czyżby to sypianie szkodziło mej woli?
Siedem do ośmiu godzin to klucz,
Za krótko? Za długo? Problem już tuż.
W łóżku jak w życiu - równowaga rzecz święta,
Bo przesada z tym snem to pułapka przeklęta.
Śmieszne? Bo ziewasz? To zdrowe wahanie,
Choć rym wiersza zbyt długi - powód na spanie.
A więc, drogi czytelniku, morał tu śmieszny:
Spać umiarkowanie, a umysł jest grzeczny!
CZYTASZ
Amatorska Sztuka z Zabarwieniem
شِعرAmatorskie luźne krótkie wiersze, lub morały, lub powieści. W sumie zrobione to by łatwiej między znajomymi to też udostępniać, a teraz jest udostępnione na większą skale. Pisane albo pod wpływem weny przy muzyce, czy jako wylanie emocji. Niektóre r...
